Hoe beschouw jij deze crisis, Rob?
Rob: Net als ieder ander…onwerkelijk, van een ongekende omvang maar ook een beetje beangstigend. Alles staat op dit moment in het teken van de crisis en hoe wij daarmee het beste kunnen omgaan. Met name de onzekerheid hoe lang deze periode duurt en wat wij nog moeten doormaken is ingrijpend. Persoonlijk heb ik zorgen voor mijn schoonvader, hij is 98 en woont alleen thuis. Hij zit door de bezoekbeperkingen hierdoor veel te veel alleen, maar krijgt gelukkig wel de meest noodzakelijke zorg. Daar moeten hij en wij het maar even mee doen nu.
Jij komt uit de medische sector, kun jij ons uitleggen hoe omvangrijk is wat er nu gebeurt?
Rob: Ik ben geen medicus en geen specialist hoor, ik denk er net zoveel van te weten als alle andere 17 miljoen deskundigen in dit land. Bij mijn werkgever de Parnassia Groep staat nu alles in het teken van bescherming van patiënten én collega’s. Ook binnen de GGZ zijn de gevolgen dus groot en staat bescherming van mensen nu op de allereerste plaats. (lees onder de foto verder)
Erevoorzitter van DUNO, Rob Leenheer: 'Juist in deze barre tijden is realistisch optimisme ontzettend belangrijk.'
Dit is allereerst voor eenieder die direct getroffen is, een zware klap. Maar ook voor ons clubleven betekent dit heel wat. Mis jij de mensen van DUNO net als wij?
Rob: Ja, ik mis het zeer. Wij zijn niet voor niets een vereniging. In dat woord zit verenigen, dat betekent ‘bij elkaar brengen’ en ‘samenvoegen’. Juist in een crisis als deze is dat zo belangrijk en moeten wij dat op een andere manier doen dan elkaar fysiek te ontmoeten. Op dit moment is het gemis van sport, het verenigingsleven en alles wat daar omheen gebeurt groot. Juist in een zware en voor velen onzekere periode als deze kan gezamenlijk sporten een beetje uitkomst bieden. Echter, de richtlijnen zijn echter volstrekt helder en daar moeten wij ons dan aan houden. Maar het blijft een beetje onwerkelijk, het hek van ons terrein is op slot…….terwijl dit juist altijd letterlijk en figuurlijk voor de gebruikers van ons complex en gasten openstaat. Maar, de website is en blijft actueel, we kunnen elkaar ter ondersteuning eens een keertje extra bellen, app’ en etc.
Verwacht jij nog iets van deze voetbaljaargang?
Rob: Ik verwacht dat wij deze voetbaljaargang niet meer spelen en dat er binnenkort door de KNVB een besluit wordt genomen over hoe de promotie- en degradatieregelingen toegepast zullen worden. Wellicht wordt de hele competitie en alle tot nu toe gespeelde wedstrijden alsnog ongeldig verklaard en schuift alles een jaar op, tot - naar ik van harte hoop - september.
Hoe vind je dat organisaties als de KNVB reageren op de crisis?
Rob: De KNVB kan niet anders dan de richtlijnen van het RIVM volgen en daar het beleid op aanpassen. Achter de schermen wordt naar ik aanneem al gewerkt aan de verschillende opties. De voor vele clubs ernstige financiële gevolgen van deze crisis krijgen op dit moment al de nodige aandacht. Stap voor stap dus bekijken hoe de voetbalsport straks het best mogelijke vervolg kan krijgen en de verenigingen daarover actief blijven informeren, met alle onzekerheden die er nu nog zijn. Dat is nu de belangrijkste taak van de KNVB. De bal gaat straks met 22 spelers en een scheidsrechter heus wel weer rollen, dat gaat vanzelf."
Jij bent ook Feyenoord-fan - het kampioenschap leek een kwestie van tijd. Toch? En nu?
Rob: Tja, de Coolsingel kwam weer in zicht, een prachtige en knappe reeks van overwinningen heeft ervoor gezorgd dat de mooiste club van Nederland weer helemaal leeft. Maar goed, ook de competitie voor profclubs is even niet belangrijk nu. Los van de financiële consequenties is het meest belangrijk dat we met elkaar, figuurlijk natuurlijk, hand in hand door deze crisisperiode heenkomen. Ik vind het persoonlijk volstrekt niet relevant welke eindstand straks wordt bepaald, er zijn wel belangrijkere zaken nu.
Kun jij als erevoorzitter ons moed in praten?
Rob: Nee joh, dat kan ik niet doen hoor, ik hoop dat alle leden zelf in staat zijn om moed te houden en ondanks alle onzekerheden een beetje positief te blijven denken. Juist in deze barre tijden is realistisch optimisme ontzettend belangrijk. Ik hoop dat alle leden ondanks onzekerheid en stress vooral een beetje blijven glimlachen, op een creatieve manier aandacht voor elkaar blijven hebben, elkaar helpen en uit blijven kijken naar betere tijden waarbij de hekken van het complex weer van het slot af gaan en de bal voorzichtig kan gaan rollen.
Komen we hier met z'n allen rijker uit?
Rob: Ik mag het echt hopen. Het kan toch niet anders dan dat wij hier met elkaar beter uitkomen, dus meer gericht zijn op elkaar en wat minder op jezelf. Het feit dat er veel creativiteit loskomt en dat mensen elkaar spontaan helpen vind ik belangrijk en mooi om te zien. Ik hoop dat wij dat met elkaar ook volhouden. Ik wens ook al onze sponsoren sterkte in deze voor hen moeilijke tijden en roep onze leden waar enigszins mogelijk hen te steunen. Voor straks kunnen wij binnen onze vereniging ook met elkaar beoordelen op welke fronten wij het bij DUNO anders en beter kunnen gaan doen. Van de nood een deugd maken dus. Maar… voor nu natuurlijk eerst goed voor elkaar en voor jezelf zorgen.
