Cookie beleid HSV DUNO

De website van HSV DUNO is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Voetbal is bijzaak! DUNO JO11-2 sterkte de komende tijd.

Voetbal is bijzaak! DUNO JO11-2 sterkte de komende tijd.

Datum

20 maart 2021 10:00

Scheidsrechter

Edwin Martijn

Accommodatie

Onbekend

Vandaag staat wederom een wedstrijd tegen de JO11-2 op het programma. Enkele weken geleden zagen we een ijzersterk JO10-1 tegen een JO11-2 die een totale offday had. Vandaag was het 30 minuten andersom. Het eerste kwart was nog redelijk en werd afgesloten met een 2-0 voorsprong, daarna waren we het even helemaal kwijt, 15 min voor het einde staat het 6-2 voor de JO11-2  en volkomen terecht. De JO10-1 voetbalt niet en geeft ook in de duels niet thuis, Gianni vecht wel nog voor wat hij waard is en neemt daar een enkeling in mee, maar het is niet genoeg vandaag.

Laatste pauze, ik ben geen trainer die tekeer gaat, maar kan wel balen als de inzet er niet is. Terwijl de spelers naar de kant komen besluit ik ze even stevig toe te spreken, maar draai me vlak daarvoor nog even om naar het hek. Zie alle ouders van zowel de JO11-2 als de JO10-1 langs de lijn staan en wordt stil. Net zo stil als voor de wedstrijd, deze begon namelijk met een minuut stilte. Voor de start kregen wij namelijk het droevige bericht te horen dat een moeder niet meer langs de lijn zou staan, de moeder van Jakob is deze week overleden. Ken Jacob persoonlijk niet heel goed en zijn moeder heb ik nog nooit gezien. Maar dat is niet belangrijk, voetbal is niet belangrijk, mijn speech is niet belangrijk, winnen of verliezen is vandaag niet belangrijk. Wat ik nu schrijf is niet belangrijk, ben Peter Heerschop niet, mijn woorden zullen niets bijdragen aan de verwerking van dit verlies. Toch schrijf ik door.

De JO11-2 speelt namelijk voor iets dat groter is dan voetbal, die spelen om een teamgenoot een hart onder de riem te steken, sport verbroedert en kan hopelijk helpen met het draagbaar maken van dit grote verlies. Ondanks dat voetbal slechts een bijzaak is weet ik ook dat trainers als Niels en Peter samen met de spelers van de JO11-2 heel belangrijk gaan zijn de komende tijd voor Jakob,  dat voetbal een uitlaatklep kan zijn waarin zijn vrienden hem kunnen bijstaan en daarin wens ik een ieder heel veel sterkte.

Na de wedstrijd lopen al "mijn" spelers naar hun vaders en moeders en komt Davey op me aflopen. Ik geef hem op het veld een grote knuffel en voel me de grootste winnaar op aarde.

Jacob, familie en de gehele JO11-2 heel veel sterkte met dit enorme verlies namens de hele JO10-1!

Jeffrey 
Trainer JO10-1 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!