DUNO 11-1 KAMPIOEN !!!!

Kampioen wordt je niet elke dag, zelf kan ik de keren dat ik kampioen werd nog herinneren en dat ging die wedstrijden nooit gepaard met mooi en verzorgd voetbal. Terwijl je in de wedstrijden daarvoor dat meestal wel liet zien. Wel was het altijd ongelofelijk spannend en was er veel strijd. Vandaag zou geen uitzondering op die regel zijn! 

De spanning was voelbaar in de warming up, logisch want sinds dat deze jongens voetballen is het de 1e keer pas dat er een officiële stand vanuit de KNVB bijgehouden wordt en via de app werd deze wekelijks bekeken. Na het eerste fluitsignaal zien we dan ook dat het voetbal wat we van de 11-1 gewend zijn niet helemaal uit de verf komt. Persoonlijke fouten en duels die niet gewonnen worden, acties die niet lukken. Het zit niet mee. Vandaag zelf gevoetbald met de veteranen en gekeken hoeveel daar fout gaat. Was na 5 minuten de tel al kwijt en dat bij spelers die allemaal al minstens 40 jaar het spelletje beoefenen. Vrijdagavond zelfs genoeg fout zien gaan bij het Nederlands elftal. Dan kan je ook niet verwachten dat kinderen van 10 jaar wel alles goed doen  foutjes horen bij voetbal, daar leren we van en als je daar dan nog de wedstrijd spanning bij optelt..... Hoe ga je ermee om als het op techniek even niet lukt? Dan moet het op karakter en als je nu al die knop om kan zetten en je hoofd niet laat hangen bij tegenslagen kan ik daar alleen maar diep respect voor hebben!!!

Virgil van Dijk vrijdagavond horen zeggen dat als het niet lukt het dan gewoon om de punten draait en zaterdag ochtend is dat precies wat DUNO 11-1 laat zien. Er wordt collectief gestreden en gewerkt om de overwinning binnen te slepen.

Was alles dan slecht???. Nee natuurlijk niet, op inzet werden er vele kansen gecreëerd, maar ook wist Quinten ons enkele keren op doel in de wedstrijd te houden. Raakte Toby en Maik de paal en Davey wel 3x de lat. Wist Toby ons van 0-1 met 2 doelpunten op 2-1 te zetten. Na de gelijkmaker van HBS wist Davey vanaf links Olti te bereiken die er 3-2 van maakte en na de 3-3 bereikte Davey met een strakke corner Noam bij de 1e paal die de 4-3 scoorde. Wist iedereen door hard te werken deze stand vast te houden en volgde het bevrijdende laatste fluitsignaal door de goed leidende Harald.

 

Waar is dat feestje!!! Op DUNO is dat feestje!!! Ontlading bij iedereen. Al weken wordt er keihard en gemotiveerd getraind, elke wedstrijd alles gegeven en 6 wedstrijden achter elkaar goed voetbal op de mat gelegd met als beloning het kampioenschap in de 1e klasse. Dj Jax zorgt met zijn box en playlist voor de muzikale noot, ouders, opa's, oma's en vele DUNO'ers juichen het team toe. Complimenten van de tegenstander en dan is het tijd om met zijn allen het feestje verder te vieren in de kleedkamer. Muziek, champagne, wat lekkers en confettikanonnen komen voorbij, gevolgd door een medaille voor iedereen.

 

Het plezier dat het team samen uitstraalt en de bereidheid om als vrienden voor elkaar te werken maakt deze jongens misschien nog wel meer kampioenen dan dat de uitslagen en stand doen, want het besef dat je het samen doet, hard werken en altijd alles geven in wedstrijden en trainingen in combinatie met de vriendschappen die ze opbouwen daar hebben ze hun hele leven wat aan en die persoonlijke ontwikkeling is prachtig om te zien.

Vandaar dat ik dit keer niet eindig met  "een trotse trainer", maar