Jef, Nick en Tim: Driemusketiers staan model voor veerkrachtig DUNO 1

Het gebeurde allemaal in een prachtige slotfase. Nick Heikoop ('Weet jij hoeveel het stond toen ik inviel?'), Tim van Zweden (ook al invaller) en Jeffrey van Vliet stonden model voor een bijzonder veerkrachtig DUNO. Waar Schipluiden direct na de doelwisseling de 1-1 maakte en de wedstrijd leek te kantelen, schoven deze driemusketiers een paar troeven uit hun mouwen.

Om te beginnen: Nick dus. Na twee jaar terug in DUNO's hoofdmacht en hij kon na afloop vrolijk vertellen hoe het toen hij het veld in kwam (67ste minuut) nog 1-1 stond. Het werd een glansrijke rentree voor deze sympathieke DUNO'er, en hoewel uit het bouwjaar 1986, toch nog superfit. Nick viel in, verving de moegestreden Donny van den Hoogenband, en zag vrijwel direct daarna Erwin van der Harst de 1-2 op het scorebord zetten. Da's goed voor stoere taal komende week.

Plaaggeest

Dat was een cruciaal doelpunt op het moment dat de wedstrijd echt nog twee kanten op kon. Schipluiden herstelde zich van een uitermate slap optreden voor de rust en DUNO moest alle zeilen bijzetten om niet het onderspit te delven. Kort nadat Nick was ingevallen, strafte eerst Chico Mulder, wat was hij weer een plaaggeest voor de defensie van de thuisploeg, een fout achterin genadeloos af. Een strakke voorzet op Erwin van der Harst was het resultaat, en de 1-2 in de 76ste minuut een feit.

Wat je toen zag, was trouwens wel heel mooi: uitermate opgeluchte en blije spelers die elkaar om de nek hingen en een dolenthousiaste begeleidende staf langs het veld. Zelfs assistent-scheidsrechter Maarten Speets - vandaag in een onvergetelijke bijrol waarover straks meer - maakte een huppeltje. Maar de koek was nog niet op. In de 86ste minuut verving Tim van Zweden, gewoon nog JO19-speler, de ook al moegestreden Gabriël Tillema en wat was het mooi te zien dat juist Tim in de slotminuut het hoofd koel hield nadat hij alleen door kon gaan. Hij passte prima op Chico Mulder, die daarop de 1-3 aantekende. Klaar, over, uit. Opnieuw: vreugde!

Redding-van-de-dag

Het had niet veel gescheeld, en daar komt doelman Jeffrey van Vliet om de hoek kijken, of DUNO had geen overwinning kunnen vieren. Vlak voordat de 1-3 viel, was het namelijk Jef die in de 89ste minuut de redding-van-de-dag deed. Hij ranselde met een uiterste krachtsinspanning de bal uit het doel en voorkwam zo de gelijkmaker door Schipluiden. Niets minder dan een heldendaad - en zo liggen een gelijkspel en een overwinning dan dus dicht bij elkaar. Jef straalde na afloop van oor tot oor en kon pa Theo mooi de mond snoeren. Theo had Jef na vijf minuten nog even fijntjes laten weten dat hij bij een eerdere actie niet zo dom z'n doel uit had moeten komen - 'je kunt het maar beter direct zeggen, anders gaat het nog mis vandaag', aldus pa Theo van Vliet.

Zo kwam de hulp op deze toch zonnige zaterdag van alle kanten. Van pa Theo, van Rob met drop en fruit, van Kees met de spons en zeker ook van trainer Patrick die de boel scherp kreeg. En van onze JO19-1 trainer Menderes Imeci, die - toeval of niet - juist met zijn jongens voorafgaand aan het eerste bij Schipluiden had gespeeld. Menderes was twee weken eerder ook al bij Schipluiden 1 gaan kijken om Patrick van dienst te zijn. Zijn boodschap: als je die gasten vroeg onder druk zet en vast op eigen helft weet te krijgen, dan ga je winnen. Patrick, 11 spelers en meer voerden die opdracht aanvankelijk voorbeeldig uit. In het eerste half uur was DUNO heer en meester en moest Schipluiden halverwege vaststellen dat het geen moment in de wedstrijd was geweest.

Alle 38 doelpunten en assists van de partij

Dat de thuisploeg niet over de meest fitte selectie kon beschikken was daarbij waar, maar DUNO had ook wel wat afwezigen. Al stelde trainer Demmers vooraf nog vast 'dat we vandaag alle 38 doelpunten en assists uit voorbereiding en competitie op het veld hebben staan'. Wie wat statistieken bijhoudt tankt zelfvertrouwen, zullen we maar zeggen. Feit is dat DUNO ondanks afvallers (n de vroege ochtend moest Koen Zonneveld tot overmaat van ramp ook nog afhaken) een sterk team op de been kon brengen. Ook dat zegt wat over de kwaliteit van de huidige selectie, want die is gewoon goed.

Hebben we Maarten Speets, onze grensrechter nu niet te vergeten. Maarten hielp de strak en goed leidende arbiter Wim Wigleven als vanouds en pakte vlak voor tijd even zijn 'Speets-momentje'. In de strijd om de winst lepelde Maarten een bal die nog niet uit was meesterlijk snel met zijn hand over de zijlijn. Tot hilariteit van velen, zelfs van Schipluiden dat toen al achter stond. De arbiter zag het en herstelde het - bovenal vertelde de actie van grens-Maarten alles over de instelling van DUNO deze zaterdag. En achteraf was het een mooi verhaal om te vertellen, tot in lengte van jaren.

Geweldig goed

Terug naar de eerste helft, toen DUNO het een half uur lang geweldig goed deed, maar na de 0-1 van Gabriël Tillema langzamerhand te veel achteruit ging lopen. Langs de kant zag JO19-trainer Menderes het al gebeuren - maar het was niet te keren. De 0-1 was trouwens tot stand gekomen na een sterke actie van Donny, die eerst zelf op de doelman stuitte, maar vervolgens toch de bal bij Gabriël kon krijgen. Laatstgenoemde hield het hoofd koel en schoof de bal in het doel. Op dat moment een volstrekt verdiende voorsprong, Schipluiden mocht blij zijn dat het niet op een grotere achterstand stond.

De thuisploeg had tot dan toe 'als een stel wijven'  (quote trainer Schipluiden, eerste helft) gevoetbald. Je kon ook zeggen dat Schipluiden in de aloude val trapte om als elf ideale schoonzonen over het veld te rennen - voor zover het rennen was. DUNO ondervond weinig weerstand en kon bovenal het eigen spel daardoor goed uitvoeren. In dat opzicht was het weifelende optreden van de gastheer boven alles een verdienste van DUNO, dat net als vorige week superscherp begon.  Al in de 13de minuut leidde dat tot een kans voor Chico Mulder, alleen stond na zijn goede actie niemand voor het doel.

Bijna succes

Een minuut later schreven we de DUNO-voorsprong al bijna op. Chico raakte de bal geweldig goed en het resultaat was een treffer-op-de-lat. In de rebound had Donny nog bijna succes, maar meer dan een hoekschop leverde het uiteindelijk niet op. Vier minuten later speelde Chico zich andermaal vrij en leek de 0-1 dan toch in de maak. Maar helaas - ook nu lukte het net niet. Langs de kant voelde je wel: dit kan en mag nu niet mis gaan. Als je zo sterk speelt, zo offensief handelt en de tegenstander zo opjaagt, dan moet het lukken. Dankzij Gabriël kregen de 'gelovigen' gelijk: 0-1.

DUNO was tot dan toe heer en meester, Chico danste zo af en toe over de linkerkant op zijn nieuwe blauwe voetbalschoenen en je dacht: nu gaat het gebeuren. Defensief met Jeffrey, Tobias, Evert, Maikel en Mike stond het als een huis, daarvoor met Rico, Jerry en Gabriël al niet minder. Voorin hielden Chico, Donny en Erwin huis. Maar het liep anders. 'Het stelletje wijven' van de thuisploeg slaagde erin zich onder de druk uit te voetballen en de bekroning volgde onmiddellijk na rust: binnen 22 seconden was het 1-1. Als je een trainer die zo'n goal tegen krijgt gek wil hebben moet je dit doen. Hij had nog zo gewaarschuwd. Koen Göbel was de luid bejubelde doelpuntenmaker bij Schipluiden.

Scherper

En dus konden we weer opnieuw beginnen. De strijd werd scherper - arbiter Wigleven moest er even flink tegenaan (al zou het uiteindelijk zonder geel of rood eindigen - met dank aan scheidsrechter, spelers en begeleiders) en DUNO moest nog verder achteruit. Je merkte de verandering: in en buiten het veld gingen we meer letten op de dingen die niet goed gingen bij groen-zwart dan wat wel lukte. Dan weet je dat het de verkeerde kant op gaat. Des te knapper dat DUNO de rug rechtte. En met dank aan Erwin en daarna Chico trokken we alsnog aan het langste eind. Om de ingreep van Jef in de slotfase niet te vergeten.

Alles bij elkaar na de zege op Duindorp opnieuw een mooie prestatie. Eentje die aan de vooravond van het thuisduel tegen koploper Wateringse Veld/Kranenburg doet vermoeden dat de uitkomst van die wedstrijd nog allerminst vast staat.

Henk Ruijl

Opstelling DUNO: Jeffrey van Vliet, Tobias Wijling, Evert Steinvoort, Maikel van Wijngaarden, Michael Toet, Rico Westdorp, Donny van den Hoogenband (Nick Heikoop) Jerry Hogeboom, Erwin van der Harst, Gabriël Tillema (Tim van Zweden), Chico Mulder.