DUNO 1 komt razend knap terug tegen sterk KMD

Het was razend knap wat DUNO 1 zaterdag 2 oktober presteerde. Na 45 minuten voetballen op het wonderschone Westlandse hoofdveld leek niets erop te wijzen dat er nog iets goeds zou gaan gebeuren aan groen-zwarte zijde. DUNO bakte er he-le-maal niks van uit bij KMD en mocht echt blij zijn dat het slechts een goal om de oren had gekregen. Het wonder gebeurde direct na de doelwisseling: Sharad Ramautar scoorde al onmiddellijk in de 47ste minuut (een prachtgoal waarover straks meer) en Söner Turgut leek DUNO zelfs naar de overwinning te schieten. Totdat KMD in blessuretijd alsnog een punt opeiste.

Niettemin: de comeback mocht er zijn! Na 45 minuten van troosteloos voetbal aan DUNO-zijde gebeurde het mirakel en richtte de ploeg van Kenneth Lamens zich op. Maar wat is dat toch? Kunnen we als hoofdmacht echt slechts een helft meedoen, meevoetballen en wakker zijn? Het is het verhaal van de laatste weken. Soms is het de eerste helft, dan weer de tweede helft; er is geen peil op te trekken. Hoe dan ook: DUNO wisselt sterke helften af met die van het dramatische soort... Zodat Kenneth ditmaal in de rust moet hebben gedacht dat hij trainer was geworden van een pupillenteam, waarin de meest elementaire fouten worden gemaakt.

Monsterscore

Klein Maar Dapper had vorige week Loosduinen nog verschalkt en niets leek erop dat het deze zaterdag anders zou gaan lopen. Jesse de Waard zette de thuisploeg op 1-0 en het had halverwege dus ook al een monsterscore kunnen zijn. "We hebben de eerste helft overleefd", zo omschreef een van de mensen uit de DUNO-staf het naderhand. Maar daar was dan ook alles wel mee gezegd. Het was een helft van de dramatische soort, daar kon de 1-0 uit een verdedigende blunder-actie ook nog wel bij. KMD kreeg kans op kans en mocht het zichzelf achteraf aanrekenen dat het verzuimde de kansen te verzilveren.

De staf kon halverwege dus aan de bak. Welk wondermiddel er daar in de Westlandse kleedkamer is gebruikt, blijft geheim maar in elk geval kwam DUNO zoveel sterker uit de kleedkamer dat ook de thuisploeg moet zijn verrast. Binnen twee minuten liet DUNO de gelijkmaker aantekenen en het was er een om in te lijsten. Sharad Ramautar maakte van ver buiten de zestien een knappe actie door de bal van heel ver achter de KMD-sluitpost te krijgen, ook de paal hielp nog mee: 1-1, na 47 minuten spelen.

Goed gaan zitten

Toen moest je er dus goed voor gaan zitten, want je wist: De goede DUNO-helft in aangebroken. Een compleet ander DUNO kwam uit de kleedkamer, waardoor het idee "dit kan nog wel wat worden vandaag" ineens opgeld ging doen. In de 65ste minuut werd de metamorfose kracht bij gezet: Söner Turgut werd na een pass van Tim van Zweden weggestuurd en kon de 1-2 aantekenen. Dolle vreugde aan DUNO-kant, verbijstering bij de thuisploeg die moet hebben gedacht dat DUNO elf keer had gewisseld... Een sterke terugkeer derhalve van groen-zwart, maar liever zou je hebben dat DUNO voortaan twee keer 45 minuten wakker is.

Dat het in de slotminuut alsnog 2-2 werd, voelde natuurlijk als een teleurstelling. Maar eigenlijk mogen we van geluk spreken dat we na zo'n dramatische eerste helft überhaupt nog in de wedstrijd zaten.

Lessen trekken

Lessen zullen worden getrokken, dat is zeker. Een is deze: na twee keer negentig minuten in de derde klasse kan dit jonge DUNO zomaar meedoen - en dat is best een verrassende, hoopvolle conclusie!  Want met DSVP en KMD hebben we niets de minste ploegen als opponent gehad. Lyra (uit), Naaldwijk (thuis), Verburch (uit) en Sportclub Monster (thuis) zijn de komende tegenstanders en dan hebben we gelijk het hele sterke Westland wel meegemaakt. Als we die reeks op de been blijven, zou dat een prestatie van formaat zijn. Succes gewenst, en weet: een wedstrijd duurt twee speelhelften lang.