Standbeeldje voor doelman Ramon Dirksen na 1-1 DUNO bij Schipluiden

Als scheidsrechter Desley Lit zaterdag 27 november Schipluiden en DUNO tegen half vijf naar de kleedkamers verwijst, ziet voorzitter Jeroen van der Zwan van DUNO twee aanvankelijk ontevreden trainers langs de zijlijn teleurgesteld staan. Benjamin van der Zwan, broer van de voorzitter en oud-trainer van DUNO, kan zich de haren wel uit het hoofd trekken na een wedstrijd waarin zijn team zeker tien panklare doelkansen niet kan verzilveren. Een tiental meters verderop weet DUNO-trainer Kenneth Lamens zijn teleurstelling niet te verbergen: hij heeft net ontgoochteld moeten toezien hoe DUNO diep in blessuretijd de kans op winst hopeloos laat liggen.

Twee teleurgestelde trainers die een kwartiertje later best wel weer de realiteit onder ogen kunnen zien. Kenneth heeft ook die dubbele hand kansen van de thuisploeg gezien en weet dat vandaag hier een punt pakken als een overwinning mag voelen. Benjamin moet toezien hoe bestuursleden van DUNO door de zo gastvrije collega-bestuursleden van Schipluiden de felicitaties in ontvangst nemen voor 'de punt', want de uitslag wordt toch vooral als een nederlaag voor Schipluiden beschouwt. Benjamin kan de realiteit onder ogen zien: hij had zijn ploeg er in de rust nog voor gewaarschuwd toen hij alom een laconieke houding onder zijn spelers vaststelde.

Prima resultaat

Alles bij elkaar: DUNO pakt met de 1-1 een prima resultaat, Schipluiden laat een gouden kans liggen om na de winst van vorige week op Sportclub Monster opnieuw toe te slaan. Het verschil zit 'm bij de gastheer in de motivatie van de spelers na de doelwisseling. Waar vorige week, door emoties over een zieke ploeggenoot ingezet, de heldhaftigheid en inzet hoogtij vierde, ziet Benjamin van der Zwan deze zaterdag veel minder passie op het veld. Overigens: zijn broer Jeroen overhandigt voor aanvang van het duel een cheque van 100 euro, waarop staat te lezen dat DUNO namens  Schipluiden het genoemde bedrag zal doneren aan KWF Kankerbestrijding. (lees onder de foto verder)



Waarmee gezegd dat de verhoudingen binnen en buiten de lijnen deze zaterdag buitengewoon goed zijn te noemen. Er ontspint zich een sportief duel waarin scheidsrechter Lit (gesteund door twee sterke assistenten, dat mag ook gezegd!) prima oog heeft voor wat er leeft. Met twee gele kaarten stappen uiteindelijk 22 spelers moegestreden van het veld en Lit mag tevreden terugkijken op een uitstekend optreden. Als dat woord "uitstekend" valt, geldt dat deze dag bepaald niet voor DUNO in de eerste helft. De ploeg speelt onthutsend tam en gaat nauwelijks duels aan. Iets van "mannen" tegen "jongens" valt halverwege te beluisteren en Schipluiden had toen al lang op een beslissende voorsprong kunnen (en moeten, zo vond men in Midden-Delfland bepaald) staan.

Standbeeldje voor Ramon Dirksen

Het is dat doelman Ramon Dirksen een fabelachtig goede wedstrijd speelt en de ene na de andere bal uit zijn doel ranselt, anders had DUNO met de staart tussen de benen uit Schipluiden moeten vertrekken. Nu stond het ook na tachtig minuten nog slechts 1-0 en dat kwam grotendeels op het conto van Ramon, die alleen al op basis van deze wedstrijd wel een standbeeldje verdient. Een veel gretiger Schipluiden dan DUNO gaat vanaf de eerste minuut heel fel van start; DUNO staat erbij en kijkt ernaar. Alleen Ramon is superscherp - een enkele veldspeler daarbij aansluitend. (lees onder de foto verder)


DUNO valt aan tegen Schipluiden.

Al in de zevende minuut brengt Ramon redding op een inzet van de thuisploeg, om dat vervolgens in de tiende, twaalfde, zeventiende en 42ste minuut opnieuw te doen. Daartussendoor schiet of kopt Schipluiden nog een paar maal net over en is Olav Ruijl met een sliding de reddende engel (samen met de paal) als Bob Knijnenburg namens Schipluiden vrij kan inschieten na defensief geblunder. Intussen is het dan al wel 1-0 geworden, met dank aan Chris van Beurden die de bal uit een schot dwars door het midden in het DUNO-doel doet belanden. Ten overvloede gezegd, we sluiten daarmee de eerste helft af op 1-0, waar een verschil met drie of meer goals gelet op het spelbeeld en kansen niet misplaatst zou zijn geweest.

Kagie en Van de Graaf maken verschil

Met Julia Kagie en Elyseo van de Graaf na de doelwisseling in de DUNO-ploeg verloopt het allemaal ineens heel anders. De twee invallers maken het verschil bij een DUNO dat ineens wel elkaar weet te vinden, de tegenstander kan vastzetten en menig kans schept. Een verschil van dag en nacht, en zeker niet alleen omdat Schipluiden denkt dat het op halve kracht er wel gaat komen deze zaterdag; het is DUNO dat zich veel krachtdadiger toont. Wapenfeiten in de 47ste minuut als Elyseo schiet (corner tot gevolg) en (62ste minuut) Kevin Jacobs, die de bal maar net rakelings voorlangs laat lopen. In de 74ste minuut is Tim van Zweden heel dichtbij de 1-1, maar een slim balletje via de hak gaat maar net naast. Aan de andere kant pakt Ramon Dirksen opnieuw twee vrijwel zekere goals, ook door in een-op-een duels gewoon heel krachtig de sterkste te zijn.  (lees onder de foto verder)


DUNO neemt een vrije trap tegen Schipluiden, Elyseo van de Graaf zet aan.

De beloning voor "dat andere DUNO" komt in de 84ste minuut: Uit een hoekschop die leidt tot langdurig balbezit voor DUNO tekent Tim van Zweden overtuigend en half omhalend de gelijkmaker aan. Heel veel vreugde en ook de realiteitszin: er zou hier nog wel eens een overwinning in kunnen zitten. Zover komt het niet, omdat vier aanvallers van DUNO het twee verdedigers van Schipluiden net te gemakkelijk maken in een daaropvolgende doelpoging - kans weg. Uit de tegenaanval is het nog bijna 2-1 voor Schipluiden, maar opnieuw toont Ramon zich de reddende engel. Hij werpt zich tweemaal als een leeuw op zijn prooi en houdt de bal uit z'n doel. DUNO mag van geluk spreken.

Opnieuw gelijk, de vijfde keer in acht duels. Het leidt er vooralsnog voor dat DUNO voorlaatste staat, niettemin is opnieuw aangetoond hoe goed dit elftal meekan in de derde klasse. Het signaal dat het dan steeds echt over 2x45 minuten gaat, mag inmiddels als gegeven worden beschouwd - de komende (vermoedelijk voetballoze) periode is er alle tijd daar nog eens bij stil te staan. Voor nu: gefeliciteerd met wat na rust werd getoond en de 1-1! 

DUNO: Ramon Dirksen, Yilmaz Dogan, Joël van Oeveren, Olav Ruijl, Ralf Kramer, Soner Türgut (Julia Kagie), Daniël Ramdjas (Youssef Talhaoui), Sami Farahi (Tim van Zweden), Kevin Jacobs, Sharad Ramautar, Ilias Hazali (Elyseo van de Graaf).