DUNO 1 weet waarde van remise tegen Maasdijk over zes duels

DUNO 1 weet de waarde van de remise tegen Maasdijk over zes duels. Dan maken we, inclusief deze 1-1 in het Westland, de eindstand op van de competitie in de derde klasse B. Onderin is het daarin enorm spannend en telt elke punt. Of we dan dus blij zijn met dit gelijkspel of treuren om het niet behalen van de overwinning - een prestatie die had gekund - zal blijken.

Zie de stand.

DUNO speelde op het immer immense hoofdveld van Maasdijk zelfs volgens de meest positieve supporters een treurige eerste helft. Daarin viel weinig te genieten en mochten we van geluk spreken dat vlak voor rust Wesley Swikker zeer nauw betrokken was bij c.q. de gelijkmaker scoorde. Het volgde op een eerste 40 minuten waarin de thuisploeg de overhand had en al vroeg in de wedstrijd op voorsprong was gekomen.

Faliekant ernstig

Een nederlaag in het Westland, zo wisten we, zou faliekant ernstig uitpakken. Maasdijk stond vooraf op twee punten achterstand en voor alles wilden we die marge behouden. Dat ook de Westlandse ploeg het water aan de lippen voelt, mocht blijken uit een artikel in de plaatselijke krant, waarin de rode vlag werd gehesen. DUNO was vooraf als een te nemen horde betiteld, in de strijd om lijfsbehoud. Want net als DUNO vindt Maasdijk degraderen een rampscenario.

Het was de thuisploeg die in de eerste 45 minuten duidelijk maakte dat het hen menens was. Terwijl een waterig zonnetje doorbrak, leek DUNO regelrecht op inktzwarte wolken af te lopen. Weinig lukte, van echte topinzet was geen sprake; enfin: zo'n dag waarvan je achteraf zegt dat het daar dus is misgegaan. Maar zie: na de doelwisseling, met het competitiedebuut van DUNO-Belg Menoah Carnoy (hij verving Brian Veldboom), ging het ineens stukken beter. Onder aanvoering van captain Erwin van der Harst (bij afwezigheid van de geschorste Jeffrey van Vliet) gooide DUNO veel schroom van zich af en ontstonden de beste kansen van de wedstrijd.

Het daar-word-je-wakker-moment

Het was ook diezelfde Erwin die z'n kwaliteiten benutte en de beste drie mogelijkheden van het duel realiseerde. We konden het achteraf ronduit jammer noemen dat geen van die drie grote kansen tot een goal leidde. Het daar-word-je-wakker-moment zat 'm in de 72ste minuut: de sluitpost van Maasdijk stond ver voor z'n doel toen hij de bal volkomen verkeerde uitverdedigde en Erwin, toch de koning van de afwerking, de bal zomaar in z'n schoenen gespeeld kreeg. Je voelde langs de kant: dit is um! Maar helaas, helaas: wat Erwin zelden gebeurt, geschiedde nu wel: in plaats van een meesterlijke lob volgde een bal die de doelman kon grijpen.

Erwin was er nog twee keer dichtbij. In de 86ste en 88ste minuut speelde hij zichzelf knap vrij en vuurde hij de bal op het Westlandse doel. Beide keren zonder dolgelukkig juichtmoment tot gevolg. Maasdijk stelde daar in het tweede bedrijf nauwelijks iets tegenover. Invaller-doelman Max Fuld keepte geconcentreerd en wist elk gevaar af te houden. Met speciale lof voor ditmaal Evert Steinvoort, die samen met Ben Bor en Rico Westdorp tot de kartrekkers behoorde. Alsmede met de al genoemde Erwin van der Harst. Maar ondanks al hun inzet, en die van de andere groen-zwarte voetballers, bleef het bij die 1-1. Het was te vaak net-niet of: we kropen toch te vaak in de schulp om echt overtuigend richting Maasdijks doel te gaan.

We zijn nu een week competitievrij, voordat nummer laatst Hercules op bezoek komt. Met die ploeg weet je het maar nooit en zeker nu de rode lantaarn is gekoppeld aan dit elftal moet je een verrassend optreden niet uitsluiten. DUNO mag gewaarschuwd zijn.

Henk Ruijl

Opstelling DUNO: Max Fuld, Evert Steinvoort, Nick Heikoop, Remco van Weeren, Jordy Navarro, Rico Westdorp, Bennie Bor, Wesley Swikker, Erwin van der Harst, Chico Mulder, Brian Veldboom (Menoah Carnoy).