De trainer is o zo gespannen, maar wat doet JO1-1 het goed: KAMPIOEN!

Al 2 dagen probeer ik een verslag op papier te zetten en inmiddels ben ik al bezig met mijn 3e versie. De juiste woorden komen niet op papier of zijn allemaal al gezegd. Misschien het dan maar vanuit een ander perspectief bekijken, gewoon uit die van mezelf. Sommige trainers hebben alles vrij snel in hun hoofd of bedenken het ter plekke.

Zelf had ik 3 jaar geleden niet gedacht om trainer te worden of heb  ik die ambitie niet, zie mezelf nog steeds als een vader die zijn zoon en vriendjes een leuke tijd op het voetbal veld wilt geven. Toch betrap ik me erop dat ik veel tijd hierin steek, voorbereidingen van trainingen, de spelers goed voorbereiden op de wedstrijd en vervolgens hier een verslag van schrijven. Zo begint de zaterdag bij mij vaak al op maandag, wat ging er niet helemaal goed het weekend daarvoor en hoe kunnen we dat trainen deze week? Gelukkig heb ik dan 2 geweldige trainers naast me staan met Frank en Alfons die overal een antwoord op hebben.

Om 5 uur schiet ik wakker

Deze week verliep niet anders, maar wist ik dat we 3 punten voorsprong hadden op de concurrent en 20 doelpunten meer gescoord. Ik kon dus ontspannen toe leven naar de zaterdag. Om 5 uur schiet ik wakker en zie op de wekker dat ik me nog even om kan draaien, maar slapen lukt niet. Een vreemd gevoel in mijn onderbuik houdt me wakker, spanning??? Jaren selectie voetbal gespeeld, gewonnen en verloren, kampioen geworden en gedegradeerd, maar nooit dit gevoel gehad. Denk na over volgend seizoen, de wedstrijd van straks, de opstelling, hoe ik het de spelers gun om te winnen vandaag.

Ontwikkeling is vele malen belangrijker op deze leeftijd, maar deze wedstrijd is wel een bekroning op de inzet die alle spelers dit seizoen geleverd hebben. Wij hebben allang als trainers gezien hoe ze zich ontwikkeld hebben in intelligente jonge voetballer, de supporters weten dat ook. Eindelijk worden de kinderen wakker en kan ik richting Quick gaan.

Met veel plezier

De ontvangst is weer uitstekend, als speler veel sportieve strijd gestreden tegen de haantjes, maar als trainer kan ik niks anders zeggen dan dat ik met veel plezier hier kom. Het veld staat klaar, de trainer en scheidsrechter begroeten ons en we beginnen onze warming up. De vorige kampioenswedstrijden (1e en 3e fase) was de spanning voelbaar. Nu hebben de spelers hier veel minder last van, minder dan ik in ieder geval. De opstelling wordt bekend gemaakt, de peptalk gegeven en het is tijd om ze los te laten, nu moeten ze het zelf doen. Als vader heb ik al moeite met loslaten, maar als trainer is dat niet anders, maar kijkend in de ogen van "mijn team" voel ik hoe ze mij gerust stellen, het komt wel goed trainer!

 

We starten voortvarend en zoals we inmiddels gewend zijn, percentage balbezit ruim over de 80% en verzorgd voetbal. Uit die overige 20% komt echter een corner en Quick neemt tegen de verhouding in de leiding. Op doel bij onze gastheer staat Maks (vorig seizoen nog keeper van DUNO 10-2) en die houdt onze meerdere keren van scoren af waardoor dit ook de stand is bij de 1e rusrpauze. Ik heb inmiddels al op 1 hand geen nagels meer, maar het team straalt nog steeds rust en vertrouwen uit. Als we zo blijven spelen komt alles goed hoor ik Alfons zeggen, en zoals wel vaker heeft hij gelijk.

Gevoel in onderbuik neemt af

Jerry verovert een bal op het middenveld en stuurt Toby de diepte in, ik voel dat het gevoel in mijn onderbuik afneemt nog voordat Toby in scorings positie is. Terecht  want zo beheerst als hij zo baak heeft laten zien passeert hij de doelman en staan we gelijk. Daan komt op op links en vindt Noam, de keeper redt, ik voel het weer opkomen, maar gelijk haalt Davey de spanning weg door de rebound erin te schieten, 1-2. Waarom ben ik nou zo nerveus geweest, dit team weet wat ze doen, spelen met vertrouwen in zichzelf en elkaar en hebben zich geweldig ontwikkeld dit seizoen wat de laatste wedstrijden ervoor zorgt dat ze oppermachtig zijn. De eindstand wordt dan ook 3-12 door onder andere nog 2 geweldige lobjes van Toby en een nog mooiere omhaal! Van de mooiste doelpunten van Toby kan  inmiddels een DVD uitgebracht worden die niet onder doet aan die van Dennis Bergkamp.

Noam scoort er ook op los en Jerry en Maik weten ook het net te vinden. Individueel zal iedereen nog in het jaarverslag beschreven worden, want ook daar ben ik in mijn hoofd al mee bezig, maar nu even niet. Nu geniet ik. Ik geniet als ik zie hoeveel ouders, opa's, oma's,broers en zussen langs de lijn staan, ik geniet als ik zie dat zelf spelers van de 12-1 hun wekker zetten om dit kampioenschap te komen  vieren met ons (Mika, je deed je achternaam weer eer aan 😀). Ik geniet van het spandoek dat opgehangen wordt en alles wat de ouders geregeld hebben om dit kampioenschap te vieren. Ik geniet ook van onze gastheer die ons hierin alle ruimte geven  en zelfs nog roze koeken voor ons hebben.  Ik geniet van de samenwerking met Alfons en Frnak, maar vooral geniet ik van de strijd, inspanning en spel gedurende de wedstrijd en de trotse blije gezichten na afloop. Ik geniet als ik hoor hoe ze in de 3e rustpauze Siem allemaal een doelpunt gunnen en het systeem veranderen willen in "alles op Siem", Maar geniet nog meer als ik zie dat Siem in scorings positie toch kiest voor medespelers die er beter voorstaan en 3 assist geeft!

Bloemen en medailles

Ik kijk naar "mijn team" met bloemen in hun handen en medailles om hun nek, die staan te feesten op het veld en besef me, 

De spanning van vanmorgen kwam niet omdat ik wil winnen, maar omdat het het hun zo gun. 

 

Op het moment dat ik kijk over het veld is het alle spanning, soms hoofdpijn, veel tijd en energie allemaal waard, want wat krijg je er veel voor terug!!!

 

Ouders bedankt voor deze geweldige ochtend, Frank bedankt voor de ondersteuning dit seizoen, Alfons bedankt dat ik wekelijks van je mag leren. 

DUNO 11-1 bedankt voor jullie inzet op de training, hoe jullie als sponsen alles opnemen, jullie opkomst op trainingen. Bedankt voor de manier waarop jullie onze oefenstof uitvoeren in wedstrijden en dit combineren met jullie eigen visie.

Bedankt dat ik wekelijks met jullie op het mag staan.

 

Bedankt dat jullie mij een winnende coach hebben gemaakt 😀.

 

Een meer dan verdiend kampioenschap!!!!!!!

 

Een trotse trainer!