JO 12-1 wint avondduel van HBS

Vanmorgen werd mij bij aankomst op mijn werk gevraagd hoe mijn paasweekend was geweest. "Vrijdag heerlijk in de zon bij mijn zoon gekeken die een tournooi had bij HBS, zaterdag bij de 13-1 gekeken toen mij zoon met enkele teamgenoten invielen bij hun tournooi bij HBS." Toen aan het einde van de werkdag de vraag werd gesteld of we nog wat gingen doen vanavond moest ik weer antwoorden dat ik naar mijn zoon ging kijken die een wedstrijd had. Bij.... Juist, weer HBS (Gelukkig zijn er ook genoeg momenten waarop ik heel trots over mijn door het hele land dansende dochter kan vertellen). Op de vraag of onze jongens zouden gaan winnen reageerde ik met een flinke knipoog dat ze voor straf bij thuiskomst direct naar bed moesten als ze er minder dan 5 zouden scoren of meer dan 1 tegendoelpunt zouden moeten incasseren. Achteraf gezien had ik mijn voorspellingen beter op een toto-formulier kunnen invullen, want alles aan deze voorspelling met een knipoog zou vanavond uitkomen. 

 

Het vertrouwen in een goede afloop was gebaseerd op een fraai resultaat op het tournooi vrijdag en een eerder competitiewedstrijd tegen HBS. Beide keren was DUNO in staat het veldoverwicht uit te drukken in een overwinning met ruime cijfers. We starten de wedstrijd op veld 1 met precies 8 jongens; Jerry en Davey vielen vrijdag al zeer verdienstelijk in en zijn er vandaag ook bij. Voor we beginnen zal er flink geschoven moeten worden; ons zo betrouwbare verdedigings-trio Daan, Luca en Joshua is door blessures voor vandaag teruggebracht tot Luca. Met veel jongens die gewend zijn aan een plekje op het middenveld of voorin zullen enkele jongens zich vandaag moeten "opofferen" in het belang van het team. In het Engels overigens veel mooier uitgedrukt; "take one for the team". Misschien niet eens zozeer opofferen vanwege de plek op het veld, maar meer omdat de plekken achterin dit seizoen zo sterk zijn ingenomen door eerdergenoemden, dat het ook wel erg grote schoenen zijn om te vullen. Jason "takes one for the team" door rechtsback te spelen vandaag en Davey door naar zijn minder favoriete linkerkant te verhuizen. 

 

De eerste minuten zijn veelbelovend van DUNO-kant; Sebas wordt al na een halve minuut weggestuurd over de rechterkant en legt de bal keurig voor het doel, maar Mika schiet de bal net te hoog. Een minuut later is het alsnog raak als Mika weggestuurd wordt door het centrum en met een knappe voetbeweging uiterst koelbloedig de keeper omspeelt en de bal in een leeg doel schiet; 0-1. Een paar minuten later is het Jason die mag aanleggen voor een vrije trap vanaf een meter of 20. De bal wordt hard en laag richting de verre hoek geschoten maar gaat net een centimeter of 20 naast. Goed druk zetten van Davey en Jerry levert een corner op die door Jason net achter Marijn wordt neergelegd. Een fraaie halve omhaal van Marijn spat uiteen op de paal. Deze had een beter lot verdiend, maar de stand blijft "maar" 0-1. Achterin heeft ons gelegenheids-trio alles netjes op orde en als Luca weer eens een bal onderschept stuurt hij direcy Sebas weg. Na een mooie schijnbeweging kan hij de bal terugleggen op Jerry, maar de verdediging van HBS kan met veel moeite voorkomen dat hij kan afdrukken. Langs de kant (en waarschijnlijk op het veld net zo goed) maken we ons nog niet zoveel zorgen; de kansen zijn er en we geven weinig weg achterin. Maar als even later Sebas in een duel naar de grond gaat en blijft liggen kijken we toch even ongerust naar de zijlijn; naast de trainers is er geen groen-zwart te zien. Geen wisselspelers en Sebas lijkt echt niet verder te kunnen. Met 7 man is het tijd voor de jongens op het middenveld "to take one for the team." Extra meters maken, meeverdedigen en snel omschakelen tussen verdediging en middenveld (want aanvallers hadden we de vorige wedstrijd al afgeschaft, dus die rol moeten ze er ook maar bijpakken). De resterende minuten uit het eerste kwart is het vooral zaak de organisatie weer goed neer te zetten, de voorsprong te verdedigen en voorin af en toe op snelheid voor gevaar te zorgen. HBS ruikt tegelijk bloed en stuurt steeds 1 mannetje meer mee naar voren. Vlak voor het einde van het eeste kwart komen ze nog via een gevaarlijke aanval tot bij onze keeper Justin, maar die weet de bal uit het doel te houden. 

 

Het tweede kwart is het spelbeeld niet veel anders dan de laatste 5 minuten van het eerste kwart; HBS is veel aan de bal, dwingt ons middenveld tot het maken van meters en wij hanteren de lange bal op diezelfde middenvelders. Marijn moet meer verdedigend denken en spelen dan hij gewend is, maar is ook in staat de meters af te leggen om voorin een steentje bij te dragen. Luca ruimt achterin weer veel op en Davey en Jason winnen veel duels waardoor we weinig grote kansen weggeven. In de zeldzame aanvallen die we daar tegenover stellen komen we een paar keer gevaarlijk voor het doel van HBS. Zo krijgt Davey een kans om uit te halen, maar zijn schot gaat net naast. Het kost zichtbaar veel kracht van alle spelers, maar we blijven overeind en zijn zelfs dichtbij de 0-2 als HBS ondanks een man minder onder druk wordt gezet in de opbouw. Een foute pass in de voeten van Mika levert hem een kans op de keeper te passeren, maar via de keeper gaat de bal naast het doel. De aanvallen van HBS blijven komen. Onze verdedigers hebben hun handen vol aan het overtal aan HBS-spelers, maar blijven overeind. En de kansjes die HBS weet te creëren blijven beperkt tot afstandsschoten, die voor een keeper als Justin weinig problemen opleveren. Sebas probeert het nog, ook hij wil zich opofferen voor het team.

Terwijl hij eigenlijk niet meer kan lopen en misselijk is van de pijn, maar moet toch concluderen dat het echt niet meer gaat. Een bittere pil voor het team en vooral ook voor hemzelf, maar er zit niets anders op dan te herstellen en ervoor te zorgen dat hij er over 2 weken weer staat. Hard werken, hard werken en nog eens hard werken resulteert erin dat we met 0-1 de rust halen.

 

Wat tactische aanwijzingen, maar vooral 5 minuten bijkomen later beginnen we aan de tweede helft. Een aanval over links van HBS wordt door Jason en Luca afgeslagen, waarna alleen nog een poging van afstand overblijft. Deze is (wederom) een prooi voor Justin. Even later een aanval van HBS, maar Marijn zit er goed tussen en met een lange bal naar voren worden Jerry en Mika aan het werk gezet. Aan hun de bijna ondankbare taak om na het verdedigende werk achter elke lange bal aan te rennen om wellicht tot een kans te komen, of anders op zijn minst de verdediging van HBS weer voor even onder druk te zetten, waarna Marijn weer kan aansluiten. Echter deze zoveelste lange bal stuitert 1 keer en onder de druk van de middenvelders besluit de HBS-verdediger met zijn rug naar het eigen doel tot een lange hoge bal terug op zijn keeper. Dat zijn keeper juist zijn doel had verlaten om zijn verdediging bij te staan wordt hem pas duidelijk als de bal het eigen doel in stuitert. Een welkome meevaller na alle meters die onze jongens hebben moeten maken. Een zeldzaam foutje bij ons in de opbouw zorgt ervoor dat HBS al snel een kans krijgt op de aansluitingstreffer, maar Justin wint het 1 op 1 duel met de HBS-spits. Het spel blijft in de resterende 10 minuten van het derde kwart heen en weer gaan, waardoor het een ware uitputtingsslag wordt voor onze 7 strijders op het veld. Aangemoedigd door de trouwe supporters en Sebas die op deze manier ook nog zijn bijdrage kan leveren worden er marathons afgelegd. Davey haalt met een sliding de angel uit een, in potentie, gevaarlijke counter en Luca werkt de bal weg als die voor het doel geslingerd wordt vanaf de zijkant. Een gekraakt schot van HBS komt halverwege het derde kwart voor de voeten van een HBS-speler. Met Justin al op de grond, reagerend op het eerste schot, is het een koud kunstje de 1-2 binnen te schieten.

Even later weer een lange bal op Mika, die nog een keer aanzet voor een sprint over 20 meter om tot een kans te kunnen komen. Helaas eisen de gemaakte meters bij onze middenvelders zijn tol en ontbreekt het in de afwerking aan kracht. Ook Jerry probeert zich nog vrij te spelen na een pass van Marijn, maar ook hij heeft niet meer de kracht om vernietigend uit te halen. Aan de andere kant houdt Justin ons nogmaals op de been. In de 42e minuut gaan we van 7 spelers naar 7 en een half als Jens (JO8-1) zijn warming-up heeft afgerond en als een soort Luuk de Jong direct een plekje zoekt in de spits. Dat ik Jens voor een halve speler reken is overigens puur vanwege zijn leeftijd. Als Jerry vlak voor rust ook geblesseerd raakt maken we de laatste minuut vol met 6 en een halve speler. 

 

Na een minuutje inventariseren wie er nog verder kunnen weet Jerry van geen opgeven, maar zelfs Sebas geeft aan toch een poging te willen wagen als Jerry niet verder kan. Het blijkt gelukkig niet nodig en dus stappen we voor het laatste kwart met dezelfde 8 namen het veld weer op. Door de door Jens bezette spits-positie  en met Mika daar achter komt er meer ruimte op rechterkant voor Jason om de hele flank voor zijn rekening te nemen en de ruimte daar aan de rechterkant te zoeken. Ook voor hem dus extra meters, maar het zorgt wel voor gevaarlijke aanvallen van onze kant. Omdat HBS Jens niet helemaal vrij voor het doel wil laten staan kunnen ze aanvallend gezien ook geen extra speler mee naar voren sturen. DUNO lijkt daardoor de wedstrijd weer meer onder controle te krijgen en nu zien we ook weer meer zorgvuldig opgebouwde aanvallen, waarbij ook Luca en Davey regelmatig over de middenlijn te vinden zijn. Marijn heeft nog wat energie over om zich nu ook weer meer met de DUNO-aanvallen te bemoeien. Dit zorgt voor meer afspeelmogelijkheden, maar ook veel ruimte in hun rug. Met een kilometerstand op de teller die normaal gesproken om een nieuw setje banden zou vragen is het een risicovolle speelwijze, maar een kwartier lang verdedigen zou minimaal net zoveel risico met zich meebrengen. Waar Luca en Jason hadden gehoopt dit laatste kwart op het middenveld te kunnen spelen, hebben we hen nu noodgedwongen keihard nodig als slot op de deur. Take one for the team; we moeten de 3 punten binnenslepen en dat gaat vandaag alleen als iedereen het teambelang voorop stelt. Dat plekje op het middenveld of voorin houden jullie vast tegoed.. Na 5 minuten in het laatste kwart weet Jason de bal bij Jerry te krijgen. Met een uiterste krachtsinspanning weet hij er een corner uit te halen, die Jason vanaf de rechterkant neemt.

Hij plaatst de bal perfect tussen de keeper en Mika, die met zijn hoofd weet te scoren; 1-3! Even wat lucht voor onze jongens, maar ook langs de kant waren we wel toe aan deze treffer, die de overwinning een stapje dichterbij brengt. Enkele slimmigheidjes (al kijken we er ongetwijfeld anders naar als de tegenstander het doet) bij ballen die over de zijlijn of achterlijn gaan leveren ons soms net wat extra tijd op om te herstellen van inspanningen daarvoor. Marijn is achterin nog maar eens belangrijk als hij een bal uit een corner vlak voor het doel weghaalt, Davey zit er later goed tussen met een sliding als HBS denkt over de rechterkant te kunnen counteren. Een pass van Jens op Mika zorgt ervoor dat Mika alleen op de keeper af kan gaan, maar ook nu blijft er aan het einde van de aanval geen kracht en energie meer over om deze mooie pass om te zetten in een doelpunt. 

Toch weet DUNO verder uit te lopen; Jerry krijgt de bal aangespeeld van Jens en met de laatste kracht die hij over heeft haalt hij de bal achter zijn standbeen langs, waarmee hij net genoeg ruimte creëert om de bal op doel te schieten. Via de onderkant van de lat stuitert de bal achter de doellijn. 1-4 en de overwinning lijkt definitief binnen. Als Mika een minuut later de bal onderschept op het middenveld en nogmaals een eenzame, lange weg aflegt richting de keeper heeft hij onderweg blijkbaar nog wat energie gevonden in zijn grote teen om nu wel de bal langs de keeper te krijgen; 1-5. Met nog een kleine 3 minuten te gaan is de wedstrijd wel beslist, al moet Justin nog twee keer in actie komen. De eerste keer reageert hij adequaat op een schot uit corner, waarna Luca verdere opruimwerkzaamheden verricht. In de laatste minuut moet hij nog een keer naar de hoek voor een redding als HBS een vrije trap krijgt, maar ook nu Justin niet weten te passeren.

 

Zei ik vanmorgen nog met een knipoog dat onze jongens bij minder dan 5 gescoorde doelpunten, of meer dan 1 tegen op tijd op bed zouden liggen; ze zullen allemaal ongetwijfeld op tijd in bed hebben gelegen en de spieren zullen ze morgen nog wel even straffen voor alle inspanningen vandaag. De 5 doelpunten zijn gehaald en er is slechts 1 tegentreffer geïncasseerd, maar iedere uitslag die ons vandaag 3 punten op zou hebben geleverd zou een wereldprestatie zijn geweest. Iedereen heeft zich op zijn plek, op zijn manier onmisbaar gemaakt vandaag. Justin die ons meerdere malen op de been hield. Jason die als rechtsback verdedigend zeer sterkt speelde, maar zeker het laatste kwart heerste over de hele rechterkant. Luca, zoals altijd weer spelend zoals Jaap Stam in zijn beste jaren deed. Davey en Marijn, die verdedigend in de duels tot het gaatje gingen en nog iets verder, maar ook veel werk verrichten ter ondersteuning van de middenvelders/aanvallers. Jerry en Mika, die gedurende ruim een half uur lange ballen kregen waar normaal gesproken niemand achteraan zou gaan, maar waar ze toch steeds weer hun energie in gooiden. En natuurlijk Sebas die noodgedwongen naar de kant moest, tegen beter weten in het probeerde en zijn team naar de overwinning hielp vanaf de zijlijn. Oh en onze "halve" man Jens die, ondanks het leeftijdsverschil van 4 jaar, met een assist op zijn naam van het veld stapte. Een diepe, diepe buiging voor de manier waarop jullie deze overwinning binnen hebben weten te slepen.