JO 12-1 moet meerdere aan Olympia erkennen

Een volle agenda op de zaterdag en zondag zorgde ervoor dat ik op maandagavond aan het verslag van afgelopen zaterdag zit te werken, want er is wel gewoon gevoetbald door onze JO12-1. En eerlijk gezegd heb ik die tijd ook gebruikt om te bedenken hoe ik dit verslag eens zou beginnen. Uiteindelijk schrijf ik dit verslag vooral voor onze jongens, elke andere lezer is mooi meegenomen maar niet het doel. Als je dan een verslag moet schrijven over een wedstrijd die met 0-6 verloren wordt kun je het aantal lezers wel uitrekenen. Dan ga je niet uit school met een bakje chips en limonade even lezen hoe die wedstrijd 2 dagen ervoor was gegaan. En toch schrijf ik dit, omdat ik me daarmee kan verplaatsen in onze jongens. Die jongens van wie ik elke zaterdag geniet; soms door hun mooie voetbal en soms door hun doorzettingsvermogen. Sommigen zie ik al meer dan 5 jaar elke zaterdag voetballen en als ik ze incidenteel niet kan zien spelen, ontbreekt er dat weekend echt iets.

Zij gingen zaterdag ook vol passie en energie het veld op, wetende dat ze de koploper van deze loodzware poule zouden treffen. Wetende dat een overwinning, of een gelijkspel (zeker gezien de situatie waar we als team inzitten) een vrijwel onmogelijke opgave zou worden. Maar niemand belde af, niemand deed een stapje minder. Moet ik dan de Sjaak-afhaak zijn die dit weekend verzaakt? En dus gewoon een verslag; ik doe mijn uiterste best en dan zie ik wel of er überhaupt iemand is die het leest.. Ik volg het goede voorbeeld van mijn zaterdagochtend-helden.

 

We trappen af om kwart over 11, tegenstander is Olympia uit Gouda, eerder winnaar van het DUNO JO12-TOPTOURNOOI en koploper in de poule na enkele overtuigende overwinningen. De eerste minuten is het van beide kanten vooral aftasten; beide ploegen spelen wat voorzichtig en dat levert meestal weinig kansen op.

De eerste echte kans is er na een minuut of 5; Olympia krijgt de kans 1 op 1 met Justin en die lijkt verslagen in dat duel, maar gelukkig is Luca op tijd op de doellijn en hij haalt de bal van de lijn. Even later een corner voor Olympia, deze wordt van dichtbij op de lat gekopt. De eerste mogelijkheid voor DUNO is een kleine kans voor Toby die de bal richting doel krijgt na een mooie kapbeweging. Even later  gaat een schot van Marijn naast na goed terugleggen Sebas. Hoewel de druk van Olympia steeds wat meer toeneemt blijft onze verdediging in deze fase overeind; Joshua heeft op de rechterkant zijn handen vol aan zijn tegenstander maar wint veel duels.

Een foutje in de opbouw levert Olympia nog wel een kansje op vlak voor de pauze, maar Justin weet het schot dat hieruit ontstaat overtuigend te keren. Als hij even later ook op tijd uit zijn doel komt bij een diepe bal kunnen we het eerste kwart afsluiten met een 0-0 tussenstand. 

 

De eerste kans van het tweede kwart is voor Mika; uit een corner haalt hij uit maar helaas gaat dit schot over het doel. Een corner even later wordt weggewerkt maar komt voor Mika's voeten en hij neemt hem in 1 keer op zijn pantoffel. Dit keer pakt de keeper zijn schot. 

Aan de andere kant gaat een schot vanOlympia net naast de paal en een grote kans voor onze tegenstander uit Gouda na een aanval over de zijkant is een prooi voor Justin. 

Een vrije trap voor DUNO levert niks op, maar uit de aanval van Olympia die daarop volgt komt een kans van afstand, die er wel in gaat; 0-1 na 22 minuten spelen.

De minuten hierna is het even rommelig en de eerste echte kansen zien we niet meer in de eerste helft.

 

De tweede helft begint DUNO goed; eerst ziet Marijn zijn harde en geplaatste schot naast getikt worden, even later krijgt Jason de kans om uit te halen, maar zijn schot wordt nog net geblokt. Het zit ons niet mee bij de kansen die we krijgen en dan zal je altijd zien dat de bal er er de andere kant wel invliegt; OLYMPIA krijgt een vrije trap, die door de DUNO-muur van richting veranderd wordt waardoor Justin kansloos is; 0-2. Kort daarna wint Luca nog een belangrijk kopduel voor het doel, waarmee hij een bijna zekere 0-3 weet te voorkomen. Jason probeert met een schot van afstand nog maar eens DUNO terug in de wedstrijd te brengen, maar zijn schot gaat over. Even later is het aan de andere kant wel raak als Olympia een aanval over zijkant fraai weet af te ronden; 0-3. In de laatste minuten van het derde kwart krijgt Sebas nog 2 kansjes. De eerste, na een mooie passeerbeweging aan de rechterkant gaat net naast en even later is hij het eindpunt van een mooie aanval opgezet door Toby en Jason, maar dit keer is de keeper op tijd uit zijn doel. Olympia raakt nogmaals de lat en dus wordt er niet meer gescoord in dit derde kwart.

 

Als ook in het vierde kwart de bal er niet in lijkt te mogen bij kansjes voor Toby (kopbal) en Sebas (schot) lijken de koppies wat te gaan hangen. Het zit er niet in vandaag, hoe hard er ook gewerkt wordt. Zoals ik smacht naar de laatste punt van dit verslag, wetende dat ik er niemand echt een plezier mee doe (als het al gelezen wordt deze week) kijken onze jongens uit naar het laatste fluitsignaal. Wanhopig nog af en toe op zoek naar een eretreffer die ze ook echt wel verdienden, maar wetende dat de ruimte die ze daarmee weggeven de nederlaag nog groter kan doen uitvallen. Dat Olympia in de laatste 10 minuten uitloopt naar 0-6 is dan ook geen hele grote verrassing, al hadden we 1 of 2 doelpunten aan onze kant wel verdiend.

 

Na een dikke nederlaag vorige week, ook deze week een wedstrijd waar we moesten erkennen dat de tegenstander op dit moment een maatje te groot was. Geen schande als je weet dat Olympia bovenaan staat in deze toch al zware poule en zij de winnaar waren van het DUNO JO12-TOPTOURNOOI eerder dit seizoen. Aankomende week ontmoeten we HBS JO12-1 waar we eerder dit seizoen van wisten te winnen. Als het gaat om punten binnenharken in deze poule staat die wedstrijd dan ook al enkele weken rood omcirkeld, net als de laatste wedstrijd tegen Laakkwartier. Daar moeten we resultaten kunnen neerzetten. Afgelopen zaterdag was als een verslag wat je schrijft, die waarschijnlijk niemand gaat lezen; wetende dat het lastige pot wordt steken onze jongens toch alle energie in de wedstrijd.

Aanstaande zaterdag ga ik er goed voor zitten, want ik heb er alle vertrouwen in dat ik dan weer een verslag kan schrijven die de jongens wel weer met een glimlach op hun gezicht teruglezen op de maandag als ze uit school komen.

Succes boys!