DUNO Veteranen: in theorie klopt het allemaal

Het is voor de Veteranen van DUNO niet gebruikelijk om een verslag te lezen na een nederlaag. Toch maken wij nu een uitzondering in de hoop dat dit de mannen inspireert om wat meer hun voeten te laten spreken. Afgelopen zaterdag stond PGS/Vogel op het menu. Dit bleek een (te) zware kluif te zijn, zeker nadat (weer) in de beginfase een kadootje werd weggegeven. De bal werd zo bij de tegenstander in de voeten gespeeld die daar dankbaar gebruik van maakte: 0-1. Dit was er waarschijnlijk de mede oorzaak van dat bijna iedereen (goedbedoelde) aanwijzingen aan elkaar ging geven zonder zijn eigen positie en spel in acht te nemen. Deze rommelige fase duurde zeker een half uur en pas na een blessurebehandeling van PGS kreeg DUNO weer vat op zichzelf en dus de wedstrijd. Laat dit een wijze les zijn voor iedereen. Te veel coaching helpt het elftal niet. De beste kans was voor Rick Pronk die zijn uitstekende vrije trap net geblokt zag worden. 

 

De 2e helft ging gelukkig een stuk beter. Er werd keihard gewerkt en eigenlijk hing de gelijkmaker in de lucht. Jammer genoeg was vaak de laatste pass net niet nauwkeurig genoeg en de normaal uitstekend fluitende Piet Pop zag ook nog wat handsballen over het hoofd. DUNO raakte vermoeid en de jongere ploeg van PGS leek wat minder last van de warmte te hebben. Vlak voor tijd was het PGS die de 0-2 liet aantekenen. Hiermee was de wedstrijd gespeeld en kon de derde helft beginnen. Goed om te zien dat de gezelligheid niet onder een nederlaag te lijden heeft. Volgende week Die Haghe uit, met hopelijk een juichfoto. Succes! 

 

Een neutrale toeschouwer

 

Opstelling: Sander Tomeij, Rick Pronk, Don Snellenberg, Dennis Manschot, Nick Honders (Eric Heijdt), John vd Hoogenband (John Kind), Kevin vd Luitgaarden, José met de lange achternaam (Jeffrey van Oeveren), Wesley vd Linden (Raymond van Spronsen), Jeffrey van Vliet, Arie Brugman (Jubert van Ham)