DUNO pakt heerlijke punten tegen Quick Steps

Een actie ver in de tweede helft vertelde eigenlijk alles over DUNO tegen Quick Steps. Rico Westdorp, opgesteld in de voorste linies, kwam zwoegend en wel ver achterin opruiming houden. Hij dook voor een aanvaller van QS, pakte de bal af en zorgde voor een goed vervolg. Met Rico voorop ging DUNO fantastisch de strijd aan tegen de naaste belager, onderin de derde klasse. En stapte als overwinnaar van het veld: 0-1, dankzij een benutte strafschop van Jerry Hogeboom.

DUNO stroopte de mouwen op, speelde een voortvarende eerste helft en zag Quick Steps na de doelwisseling het initiatief overnemen. Maar de spelers gingen onverminderd in fanatisme en enthousiasme door, waardoor de 1-0 mag worden gekoesterd als een fijne, best wel verdiende overwinning. Als we die laatste zin opschrijven geldt een disclaimer: over twee wedstrijden verdeeld pakte DUNO drie punten tegen QS, waar we de uitwedstrijd ongelukkig verloren (pingel missen - toen wel - en vlak voor tijd de kous op de kop krijgen). Ditmaal mocht QS best aanspraak maken op een gelijkspel, maar ging de hele winst toch naar DUNO. Over twee duels bezien moet iedereen met het verloop van de gebeurtenissen vrede kunnen hebben.

Puike pot

Scheidsrechter Parmessar maakte van dit treffen onderin een puike pot. Hij liet veel toe, stond op z'n strepen als het moest en pakte het potje bovenal op z'n Haags aan: dus waar het pratend, vermanend of met humor kon worden opgelost, deed hij dat. Daarmee had Parmessar de juiste aanpak gekozen en groeide hij uit tot beste man van het veld. Dat ze daar bij QS allicht anders over dachten (al viel dat heus mee), kan worden verklaard uit de beslissing die hij na 37 minuten nam: de bal stuitte op tegen de arm van een QS-verdediger in de zestien, iedereen kon dat zien, en de scheidsrechter stond er bovenop en besloot tot een strafschop. Te verdedigen, maar DUNO mocht daar zeker niet over mopperen. Niettemin was Parmessar gedecideerd en leidde het binnen het veld niet tot consternatie.

Voortvarend

Waar DUNO in de uitbeurt de cruciale pingel miste, ging het nu voortvarend. Jerry Hogeboom bleef kalm en koos voor de hoek waar de doelman niet was. Zo werd het 1-0 voor DUNO, met nog acht minuten te spelen in de eerste helft. DUNO was blij met die voorsprong en mocht dat ook zijn. We speelden slim, alert en op het scherp van de snede - alleen zo kun je een staartduel tot een goed einde brengen. Sterkhouders aan DUNO-kant waren de al genoemde RIco Westdorp, maar ook Remco van Weeren, Chico Mulder, Harun Ozkul en doelman Bas Swillens gingen voorop in de strijd.

Het stond bij rust dus 1-0, maar het had ook 2-2 kunnen staan. Zowel DUNO als Quick Steps speelde een wedstrijd van de gemiste kansen. Al in de zesde minuut rook QS een voorsprong, maar ging de bal uiteindelijk voorlangs bij Swillens. Daarna kreeg Rico Westdorp - afgelopen week nog prominent en vol lof over DUNO in AD Haagsche Courant - dankzij Chico Mulder een topkans, maar stuurde hij de bal verkeerd weg van z'n voet. Een minuut later was het opnieuw Chico die het voorwerk deed: ditmaal kwam de meegekomen Nick Heikoop centimeters te kort om het goed af te ronden. Andersom was het Swillens die handelend moest optreden. In de 34ste minuut mazzelde DUNO met een bal op de paal tegen en seconden later een bal tegen op de lat. Op slag van rust was het opnieuw bijna 1-1 toen Bas redde en de bal daarna rakelings voorbij het doel geraakte.

Redden

We gingen dus rusten met 1-0 en de vraag was: redden we het hiermee? Het antwoord weten we, al was het soms billen knijpen. Wanneer Rodensio Frederik na 55 minuten de bal een iets ander vervolg had kunnen geven, na een puike actie van Rico, was het allicht rustiger verlopen - maar helaas lukte het hem niet de riante mogelijkheid goed af te ronden. Daardoor bleef het tot aan het einde reuze-spannend, ook met Erwin van der Harst en Tobias Wijling - en later Maikel van Wijngaarden - inmiddels in de ploeg. Maikel zorgde in de slotfase voor het betere opruimwerk en daar mogen we hem dankbaar voor zijn. Tien minuten voor tijd had Chico de bal uit een vrije trap bijna nog perfect over de muur getikt, maar dat lukte net niet. Waardoor het laatste fluitsignaal van Parmessar als een bevrijdende toon klonk. 

Een heerlijke zege, die smaakt naar meer. Komende zaterdag bij Loosduinen.
Succes gewenst!

Opstelling DUNO: Bas Swillens, Jerry Hogeboom, Remco van Weeren (Maikel van Wijngaarden), Nick Heikoop, Elyseo van de Graaf, Harun Ozkul, Rodensio Frederik (Tobias Wijling), Jordy Navarro, Timo Tuin (Tobias Wijling), Rico Westdorp, Chico Mulder.