DUNO 1 staat als een huis: Overwinning van het collectief

HSV DUNO 1

1 - 0

Ariston'80 1

Jerry Hogeboom (penalty)

36'

Soner Turgut

83'

Competitie

3e klasse B

Datum

10 oktober 2020 14:00

Scheidsrechter

M. Smit

Accommodatie

Onbekend

DUNO 1 staat als een huis. De zege van 1-0 op Ariston'80 kun je gerust de overwinning van het collectief noemen. Afgelopen week, uit bij Verburch, zag je de eerste tekenen van herstel na twee nederlagen al levensgroot ontstaan. De wedstrijd tegen de Delftse studenten bevestigde dat DUNO de weg omhoog heeft gevonden. En ook weet hoe dat te doen.

Waar we in de openingsduels van de competitie enthousiast begonnen (maar door erg aanvallend voetbal de deksel op de neus kregen) heeft onze hoofdmacht nu bewezen hoe het ook kan: vanuit een strakke organisatie voetballen, met een middenveld dat meer dan op orde is en van daaruit zien wedstrijden te winnen. Tegen Ariston'80, toch een ploeg die zes punten in drie duels pakte, verliep dat uitermate positief. Tekenend was dat trainer Patrick Demmers tot laat in de wedstrijd de basiself liet staan en zich slechts door een blessure genoodzaakt zag in de slotfase te veranderen.

IJzersterk

DUNO deed van begin tot eind van zich spreken en begon bovenal met een ijzersterke eerste helft. Binnen 21 minuten hadden we al meer kansen van groen-zwart gezien dan in de eerste twee wedstrijden van dit seizoen bij elkaar. Het stond goed, de spelers toonden zich gretig en er was volop de wil om voor elkaar te strijden; zie hier de ingrediënten voor een fijne overwinning. Al in de eerste minuut deed het middenveld van zich spreken: Lars Veerman worstelde zich aan de linkerkant langs z'n tegenstander en liet daarna de bal maar net voorlangs het doel gaan.

Vier minuten later was de andere jongeling, Olav Ruijl, aan de beurt. Maar net kon de sterke sluitpost van Ariston'80 redding brengen. Dat beloofde veel goeds en DUNO zou het handjevol kijkers (functionarissen, staf, wissels) bepaald niet teleurstellen. Hooguit kon je vaststellen dat we onszelf te kort deden door niet te scoren. Eerst was het Soner Turgut, sterk spelend, die de doelman tot een uiterste krachtsinspanning noopte en daarna kopte Theo Ackon de bal maar net naast na een perfecte vrije trap van Kevin Hess.

Rakelings

Zo mocht de Delftse ploeg blijven hopen op een goed resultaat, ook toen in de 25ste minuut Kevin Hess (schot over) en Evert Steinvoort (kopbal rakelings over) van zich deden spreken. Het duurde tot de 34ste minuut dat we het krachtsverschil op het scorebord tot uiting zagen komen, eerst schoot Theo Ackon opnieuw net naast het doel na opnieuw een voorzet van Lars Veerman. En toen gebeurde het alsnog. Een handsbal binnen de zestien leidde tot een strafschop voor DUNO, een taak die Jerry Hogeboom als vanouds op zich nam en feilloos uitvoerde: 1-0.

Dat is wel even het moment om de scheidsrechter van dienst te belichten. Westlander Marcel Smit kweet zich buitengewoon sterk van zijn taak, juist die keren dat een arbiter er echt moet staan overtuigde hij enorm. Dat was dus toen hij er bovenop stond en DUNO een strafschop toewees, maar ook na de rust toen DUNO achterin verdedigde en Evert Steinvoort binnen de zestien meter een sliding op de bal inzette en zijn tegenstander onderuit ging. Alleen maar omdat Smit er met zijn neus bovenop stond, kon hij dit meer dan uitstekend beoordelen. Het zijn de cruciale momenten in een wedstrijd die beslissen over winst of verlies. Dan moet een scheidsrechter er staan en Smit bewees hoe goed hij is. Het kan niet anders of de leidsman ontvangt komende week een lovend rapport van de aanwezige rapporteur.

Talenten

Viel er nog wat aan te merken op DUNO in die fase? Hooguit dat we niet met een ruimere voorsprong gingen rusten. Na de benutte strafschop kregen we de zoveelste kans, toen Lars - hij weer - op volle snelheid doorging en de bal op de doelmans vuisten gekeerd zag. In dit geval was een voorzet op de volkomen vrijstaande Olav een betere optie geweest, maar ach: kun je het de 17-jarige, die wekelijks z'n talenten toont, kwalijk nemen?

1-0 bij rust dus, in de huiskamers (DUNO-TV volgde deze wedstrijd live via site, app en sociale media) moet er opgewonden zijn gereageerd: zou het vandaag lukken de eerste zege te boeken? Het antwoord kwam na de doelwisseling: ja, dus. Al moesten we er lang op wachten. Het werd geen 2-0 en de terecht toegewezen zes minuten blessuretijd leken wel een eeuwigheid te duren. Maar zoals DUNO er voor rust stond, zo stonden onze helden er nadien ook; al werd het overtuigende veldspel ietsje minder overtuigend. Toen Ariston'80 meer druk ging zetten, moest DUNO wel wat achteruit en werd het onrustiger, met meer balverlies dan in de eerste helft.

Kansen

Niettemin: we kwamen er goed doorheen. Met een beetje meer geluk hadden we overigens wel die 2-0 gemaakt. Bijvoorbeeld toen Olav al na twee minuten in die tweede helft op het doel schoot en de sluitpost redding bracht. Wat stelde Ariston daartegenover? Steeds meer eigenlijk. Met kansen in de 8ste minuut (maar net voorlangs), 29ste minuut (idem: de bal ging maar net voorlangs DUNO's doel), 36ste minuut (bal bovenop de DUNO-lat) en in de blessuretijd, toen er een siddering over Haagsche Dynamiek ging en de bal slechts rakelings het DUNO-net miste. Het hielp allemaal niet dat de regen gestaag bleef vallen, slechts dankzij fel spelen en zwoegen bleven de DUNO-elf met elkaar op de been.

Maar het elftal stond er dus. Van achteruit met Bas Swillens, Evert Steinvoort, Maikel van Wijngaarden, Harun Ozkul en Kevin Hess. Op het middenveld werd een stevig blok gevormd door Olav Ruijl, Soner Turgut, Jerry Hogeboom en Lars Veerman; daarvoor kwamen Theo Ackon en Tobias Wijling in actie. Alles bij elkaar - Elyseo van de Graaf nam het stokje nog over van Maikel van Wijngaarden - net als vorige week een goed stel dat, en daar wordt winst geboekt, met coaching elkaar scherp hield. In een wedstrijd die een sportief verloop kende, arbiter van dienst Smit hoefde slechts eenmaal geel te tonen.

Met de winst bewijst DUNO zichzelf een goede dienst, zeker op weg naar komende week wanneerf we het hooggenoteerde Sportclub Monster in een uitwedstrijd ontmoeten. Voor nu: lekker van genieten, op naar een goede trainingsweek.

Opstelling DUNO: Bas Swillens, Evert Steinvoort, Maikel van Wijngaarden (Elyseo van de Graaf), Harun Ozkul, Kevin Hess, Olav Ruijl, Soner Turgut, Jerry Hogeboom, Lars Veerman, Theo Ackon en Tobias Wijling.