Namens onze vereniging sprak oud-voorzitter Rob Leenheer de aanwezigen toe. Hieronder zijn toespraak.
Op DUNO hangt zaterdag 27 februari de vlag halfstok.
Tekst bij afscheid Wim Alblas, uitgesproken door Rob Leenheer namens het bestuur en leden.
Vorige maand, vanwege de uitvaart van Rob Slier, had ik nog telefonisch overleg met Wim Alblas. Het is dan ook vreemd om een paar weken later naast de kist van Wim zelf te staan. Het is ook vreemd en verdrietig om na zo een korte tijd bij Wim zelf stil te moeten staan.
We wisten dat Wim al een langere tijd in steeds ernstiger mate met zijn gezondheid tobde en dat het hem veel energie en moeite kostte om de gevolgen van zijn ziekte te moeten accepteren. Met name de laatste maanden verslechterde zijn fysieke toestand en conditie aanmerkelijk. Uiteindelijk is afgelopen dinsdag een zeer trouw DUNO-lid, een DUNO'er pur sang aldus Alphons Pije, in alle rust en vrede overleden.
Veel mensen in de aula van crematorium Ockenburgh, op de achtergrond geprojecteerd een schilderij dat Wim zelf maakte.
Wim is 50 jaar lid geweest van DUNO, een periode waarin hij eigenlijk zonder onderbreking ook een zeer actief lid is geweest. En als ik een periode van 50 jaar goed tot mij laat doordringen dan realiseer ik me dat het anno 2015 redelijk zeldzaam is dat iemand zich zo een lange tijd voor een vereniging inzet. Wim was van die generatie die zijn club trouw bleef, in goede en minder goede tijden. Ook dat komt niet vaak voor. Wim jarenlang de constante was in de zaterdagcommissie: hij startte met Wim Voogt, werkte samen met o.a. Piet Kraayeveld, Emiel Oliver, Jan Raateland, Alphons Pije en vele anderen.
Ziel en zaligheid
Via zijn vrouw Riet zal het 50 jaar geleden niet zo moeilijk zijn geweest om voor een lidmaatschap van DUNO te kiezen. Op dat moment een ogenschijnlijk eenvoudige en voor de hand liggende keuze voor een vereniging waarbij Wim toen niet heeft beseft dat hij daar 50 jaar lang met ziel en zaligheid bij betrokken zou blijven. Eerst was Wim een flink aantal jaren als doelman actief, niet veel later bemoeide hij zich met allerlei organisatorische zaken voor met name de zaterdagsenioren afdeling. Wim is in al die 50 jaar op verschillende fronten, en vooral achter de schermen, actief geweest. Jarenlang heeft hij onderdeel uitgemaakt van de krantjesploeg. Samen met o.a. Rob Slier, Arie Buis en Piet Nieuwenhuijsen.
Wim was echter om in DUNO-voetbaltermen te spreken een echte zaterdagman. Voor de zaterdagseniorenafdeling is hij tot voor korte tijd geleden altijd actief geweest. Jarenlang was Wim als secretaris de spin in het web in de zaterdagafdeling. Deze rol paste hem precies. Wim had een goed overzicht over welke zaken op welke wijze geregeld moesten worden. Waar het nodig was regelde hij ook zaken voor het algemeen bestuur, Wim was erg loyaal. Hij was uiterst betrouwbaar en kwam zijn afspraken altijd na, op Wim kon de vereniging rekenen. Wim, niet onbelangrijk voor een secretaris, was een man van het compromis, niet van conflicten.
Smeerolie
Wim had zeker een eigen mening maar daar kwam je pas achter als je daarover bij hem doorvroeg. Wim werkte het liefst op de achtergrond, opvallende teksten of felle uitingen waren aan hem niet besteed. De smeerolie in een vereniging waar het soms heftig aan toe kan gaan.
DUNO 1 herdenkt Wim Alblas voorafgaand aan het duel bij SV Erasmus in het Haaglanden Toernooi.
Henk Ruijl schreef op de website dat Wim juist door zijn bescheidenheid en rol op de achtergrond zo geliefd was bij andere verenigingen. Dat laatste heb ik een flink aantal jaren mogen meemaken. Wim was als bestuursvertegenwoordiger een graag geziene gast die altijd maar dan ook altijd aanwezig was. Op een enkele vakantie na was Wim bij competitie, vriendschappelijke wedstrijden en bekervoetbal aanwezig waarbij hij zich een uitstekende ambassadeur toonde.
Wim genoot ook op zijn eigen bescheiden wijze van de verenigingsbezoeken.
Wij bedanken Wim hierbij voor alles wat hij voor DUNO heeft gedaan en betekend.
Rob Leenheer
