AD Haagsche Courant schrijft onder meer:
Vijf kampioenschappen en twee promoties naar de nacompetitie staan er op het palmares van Wim de Jong. Bijna was er een met DUNO bijgekomen. ,,In mijn allereerste seizoen konden we naar de eerste klasse, het hoogste niveau, promoveren. De beslissingswedstrijd was uitgerekend tegen Vitesse Delft. Die verloren we maar ik werd wel gekozen tot trainer van het jaar. Met als beloning dat ik een seizoen lang het Haags amateurelftal mocht coachen.”
Zijn trainerscarrière begon van de ene op de andere dag. ,,Ik was speler van Vitesse Delft. Speelde in de hoofdklasse, toen het hoogste niveau, tegen clubs als IJsselmeervogels en Quick Boys. Fantastische wedstrijden, drie jaar lang, maar ik kreeg een ernstige knieblessure en trainde de A1 tijdens mijn revalidatie. Ik was bijna terug toen DUNO belde om trainer te worden. Ging ik erover nadenken. Voor ik het wist was ik op mijn 26ste trainer. Een bijzondere ervaring, waarvan ik enorm veel heb geleerd. Dankzij twee enorm goede teammanagers, Cees IJspelder sr en Wout Buis die hun sporen bij Holland Sport hadden verdiend, bleef ik overeind.”
Hier lees je het complete interview.
