Coördinator E-jeugd Marleen Ros kijkt tevreden terug op het afgelopen seizoen. Ook is ze hoopvol gestemd voor de jaargang 2009-2010. Een interview in een reeks.
Welk rapportcijfer geef je het afgelopen seizoen? En waarom?
Marleen: "Dit seizoen geef ik een 8. Met name door fantastische leiders en trainers in de E-klasse hebben alle E-jeugdteams een leuk seizoen gedraaid. De E5 werdkampioen wat natuurlijk helemaal leuk is. Met name de E4 heeft een moeilijke start gehad door wisselingen in het team, maar door het enthousiasme van de leider en trainer heeft dit team stand kunnen houden dit seizoen. Verder liep het gewoon lekker met de teams en viel het me regelmatig op dat niet alleen de kinderen plezier hadden maar ook de ouders. De sfeer binnen een team is namelijk ook afhankelijk van hoe de ouders met elkaar omgaan, zij geven het voorbeeld voor de kinderen."
Waar ben je het meest trots op terugblikkend op dit seizoen?
Marleen: "Trots was ik na het E-toernooi op DUNO. Het was een hele leuke dag waarbij veel hulp geboden werd door iedereen. Echt top om mensen om me heen te zien die weten dat een dag alleen kan slagen als iedereen wat doet."
Van welk moment heb je het meest genoten?
Marleen: "Het meest genoten heb ik van de kinderen die meeliepen met de spelers van heteerste elftalvoor de kampioenswedstrijd. Heel leuk om die nerveuze koppies te zien. Op zo'n moment ben je ook bezig om kinderen een clubgevoel te laten beleven. Het gevoel dat heteerste elftal van hun club kampioen kan worden. Ik vind het belangrijk dat de jeugd bij zulke zaken betrokken wordt." (lees hieronder verder)
E-jeugdcoördinator Marleen Ros.
Wat had er beter gekund?
Marleen: "Ach, er valt altijd wat te klagen. Ik ben het hele seizoen bezig geweest om ballen te krijgen voor de leiders maar het is me niet gelukt. Van zulke dingen baal ik."
Wat vind je van je eigen rol in dit voorbije seizoen?
Marleen: "Dit seizoen heb ik het niet kunnen doen zoals ik eigenlijk wilde. Ik had te weinig tijd om bijvoorbeeld op trainingsavonden van de E3, E4 en E5 te zijn. Dat zijn wel de momenten om kinderen, ouders en trainers te spreken. Minstenseen dezelfdedag waarop alle E-teams trainen zou al veel oplossen. Het contact met de leiders en niet te vergeten leidster verliep verder prima. Deze mensen regelden alles perfect waardoor ik eigenlijk een luizenbaantje had. Haha!" (lees hieronder verder)
DUNO E1 in actie.
Wat moet er anders?
Marleen: "Ik denk dat er altijd zaken te verbeteren zijn. Ik denk dat het belangrijk is dat iedereen heel duidelijk weet wat zijn/haar taak is en dat dat ook voor anderen duidelijk moet zijn. Wat meer overleg tussen de coördinatoren en hetjeugdbestuur is nodig. Op die manier weet iedereen van elkaar waar men mee bezig is wat heel verhelderend kan werken. Ik vond ook altijd dat er meer activiteiten mochten zijn voor de jeugd, maar met het jeugdkamp en op dit moment de instuif op woensdag ben ik daarvan terug gekomen."
Wat is je hoop voor 2009-2010?
Marleen: "Mijn hoop voor 2009-2010 is dat het weer net zo sportief en gezellig zal zijn bij DUNO. Verder wil ik bij deze de kans pakken om nogmaals iedereen die zich heeft ingezet voor de E-jeugd heel erg te bedanken."
