2011
2010 gaat naar de oude doos
het was vooral het jaar van degraderen
hard werken, maar toch ondermaats presteren
het fiere vlaggenschip bleek reddeloos
ook waren er wat trieste incidenten
veel rode kaarten, onsportiviteit
het voetbal leek een spel van haat en nijd
gespeeld door overspannen delinquenten
toch was het voetbal meestal een festijn
er werd met veel plezier sportief gestreden
door oude en door jonge DUNO- leden
ook was het prettig toeven langs de lijn
al blik ik graag terug, de toekomst wacht
je bent verleden tijd, 2010
je bent er nu geweest, je bent gezien
ik pak mijn glazen bol, hij glimt en lacht
er dagen blije, trotse kampioenen
ik zie een gele noch een rode kaart
er worden punten, roem en eer vergaard
en niemand speelt er nog op roze schoenen
de vrouwen spelen heftig, cool en vet
geen wedstrijd wordt er dit jaar nog verloren
Monique gaat onvermoeibaar door met scoren
en ik zie zelfs een goal van Annebeth
genieten wordt het bij de veteranen
ik lees nu de verslagen al van Fred
ook zie ik schuimend bier, een feestbanket
champagne, polonaise,vreugdetranen
ik zie een lach, ja echt, Harry Barbier
zal met zijn elftal vaak gaan overwinnen
nee heus, ik zit het echt niet te verzinnen
B-1 speelt met vertrouwen en plezier
nu ga ik mij in DUNO-3 verdiepen
de voetbalwijsheid staat daar langs de kant
nooit komt dit elftal nog op achterstand
zolang er maar geen ‘ooievaar' gaat keepen
Bianca, Benjamin en broer Jeroen
verstaan de kunst een strijdbaar team te smeden
de spelers van A-1 zijn zielstevreden
het wordt een onvergetelijk seizoen
en smullen wordt het vast van de verslagen
geschreven met de pen van Kees-Jan Roos
hij schrijft zoals hij speelt, dus virtuoos
zijn schrijverschap kent louter hoogtijdagen
helaas, ik kan niet ieder team berijmen
ook dichters hebben vaak te weinig tijd
maar dit wordt echt het jaar van Eric Heijdt
(wie slim is, moet soms ook een beetje slijmen)
ik zie een vlaggenschip met op de brug
een kapitein, hij heeft het roer in handen
dit schip zal nimmer zinken, nimmer stranden
de wind blaast met orkaankracht in de rug
ik zie een prachtig einddoel lustig lonken
dit wordt zeer zeker een behouden vaart
de koers staat uitgestippeld op de kaart
dan zie ik mist, waarschijnlijk word ik dronken
vrijwilligers, er zijn er weer genoeg
eenieder steekt de handen uit de mouwen
daar kan Rob Leenheer rustig op vertrouwen
erg rustig blijft het in de ziekenboeg
een glaasje vieux zal mij ook dit jaar smaken
ik heb een goed excuus, want het is koud
dat spul is goed voor brein- en lijfsbehoud
en verder ga ik door met foto's maken
in euforie zult u de website lezen
het wordt weer een geweldig voetbaljaar
de glazen bol was helder, klip en klaar:
2011, voor DUNO niets te vrezen
Daan de Ligt
Voor meer gedichten, zie de website van Daan de Ligt
