Reinier Verbeek, leider van de E3, probeert als het maar even kan om bij de trainingen aanwezig te zijn. Zo kan het gebeuren dat je hem als een volleerde keeper op maandagmiddagen onder de lat ziet staan. Soepel als een kat stopt hij de meeste ballen die op doel worden geschoten. Reinier: "Soms lukt het om eerder klaar te zijn met mijn werk en dan kan ik bij de training aanwezig zijn. Doordat ik onder de lat sta, kan Rob Schilte (trainer) de jongens beter begeleiden in het maken van combinaties en in het afwerken op de goal. Het is ontzettend leuk om te zien met hoeveel inzet en plezier de jongens trainen."
Over plezier gesproken.
Wat vind je belangrijker plezier of presteren?
Reinier: "Plezier staat altijd voorop en daar proberen we ook zoveel mogelijk aan te doen. Maar als je wedstrijd op wedstrijd met grote cijfers wordt geklopt, verdwijnt het plezier. Dus met veel inzet en goed presteren, maak je er samen wat moois van en dan ontstaat het plezier vanzelf. Ik kan niet anders zeggen dan dat de E3 een leuk team heeft met enthousiaste voetballers. Tussen de jongens was al vanaf het begin een soort chemie die ervoor zorgt dat ik iedere keer weer graag langs de lijn sta. Weer of geen weer."
Wat verwacht je van de komende voorjaarscompetitie?
Henriette: "Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten. In de najaarcompetitie zaten we in een poule met zes aardige en vijf iets zwakkere teams. Maar een van die teams zijn in onze poule gebleven. Dat maakt het lastig om een voorspelling te doen. Wij hebben het in de najaarscompetitie in drie wedstrijden laten liggen, daardoor verloren we terwijl wij eigenlijk hadden kunnen winnen. Wij werden vijfde en het verschil tussen de nummer 1 en 5 van de poule was maar vier punten. Ik denk dat we met een goede inzet en vooral doorzettingsvermogen er weer een mooie competitie van gaan maken."
Reinier Verbeek, rechts staand tussen zijn elftal.
Hoe staat het met de betrokkenheid van de ouders?
Reinier: "Wij hebben een zeer enthousiaste groep ouders, die zeer betrokken zijn bij de verrichtingen van hun kinderen. Bij elke wedstrijd staan ze langs het veld om de E3 aanmoedigen. Toen wij een hele lastige wedstrijd bij RAVA (toen de nummer een in de poule) moesten spelen, maakten onze ouders meer kabaal dan al die aanhangers van RAVA die langs de lijn stonden. Als leider mag ik niet klagen over het opkomstpercentage bij wedstrijden. Die is bij ons team toch wel 90% en als iemand niet kan, wordt er netjes afgebeld. Ook de bardiensten worden onderling geregeld en we komen er altijd uit. Zo moesten we onlangs de bardienst op zaterdag voor onze rekening nemen. Een vader zei dat zijn vrouw die dienst wel voor haar rekening zou nemen. Hij was alleen vergeten om dit aan zijn vrouw te vertellen. Ha ha die dingen gebeuren!!!"
Wat vind je van de club?
Reinier: "Dit is mijn tweede jaar bij DUNO. Ik heb helemaal geen voetbal - of verenigingsachtergrond. Daar ben ik ingerold doordat mijn zoon Tristan wilde voetballen. Vorig jaar werd ik gevraagd of ik leider wilde worden van de E4. Zonder voetbalachtergrond vond ik dat wel een uitdaging, maar besloot het toch te doen. Volgens mij was ik die eerste wedstrijd zenuwachtiger dan de jongens zelf. Terug naar jouw vraag. DUNO is een goed georganiseerde club. Ik vind ze een van de betere voetbalclubs in Den Haag. Je komt natuurlijk bij veel clubs en dan zie je hoe het daar gaat. Ik kan niet anders dan concluderen dat wij het goed voor elkaar hebben. Ik voel mij goed thuis op de club en natuurlijk zullen er dingen zijn die niet goed lopen, maar daar moet je samen uit kunnen komen."
Wat is jouw wens voor 2009?
Reinier: "In 2009 moeten we op deze manier doorgaan. Met veel inzet en plezier zorgen voor een goede prestatie. En ik hoop dat het team ook op de momenten dat we stevige tegenstand krijgen, er voor blijven gaan. Uiteraard op een sportieve manier. En als je diep in mijn hart kijkt, hoop ik dat dit team bij elkaar blijft als ze naar de D-tjes gaan. "
Henriette de Wilde
