Lees de column van Bart Chabot, gepubliceerd in AD Haagsche Courant (en beschouw een van de genoemde biermerken als dichterlijke vrijheid).
‘DUNO!!,' riepen twee bejaarde supporters vanuit hun rolstoel naar de voetballers in het veld. ‘DUNO!!!'
Het waren Jaap, oud-doelman van ADO, en violist Frans. ,,Wij wonen aan de overkant,'' zei Frans, en hij wees naar het verzorgingshuis aan de Nolenslaan, ,,bij de Prevastichting, daar delen wij een kamer.''
,,Ik heb een nieuwe vriendin,'' zei Jaap. ,,Echt een schat. Ze neemt twee keer per week een eitje voor ons mee.''
,,Ja,'' zei Frans, ,,maar dat ei helpt ook niet, hoor.''
,,Jongen,'' zei Jaap, ,,ik ben niks. Maar Frans, die was beroemd! Die heeft nog voor prinses Margriet en Pieter gespeeld, op hun trouwen.''
,,Ja, ik kan hen zó uittekenen,'' zei Frans. ,,Maar zij kennen mij niet meer, hoor.''
,,Jongen,'' zei Jaap, ,,ze zijn hier zó voor ons, bij DUNO. In de kantine, na de wedstrijd, is het altijd een biertje voor en een biertje na. We krijgen het van alle kanten aangeboden.'' Jaap stak zijn duim omhoog. ,,Daar moet je nog mee oppassen, want... Een tijdje terug, Frans en ik komen uit de kantine, we rollen het bruggetje over, de stoep op, komt er, zal-je-net-zien, politie langs.''
,,‘Heb u gedronken?' ‘Nou, niet dat ik weet.' Moesten we blazen. Wat denk-ie? Moest ik mijn rolstoel uit! Ja, ik had te hoog geblazen, aangeschoten, en ik nam met mijn rolstoel deel aan het verkeer, dus... Sta ik te wankelen, naast mijn stoel, zegt die ene agent: ‘Nou, gaat maar weer zitten, want dit is ook niks.' Hebben ze ons maar naar de Preva geduwd. Ja, je mot nog oppassen, met die dingen...''
,,Jongen,'' zei Jaap, ,,als ik begraven word, moeten ze op mijn kist de etiketten plakken van Heineken en Hertog Jan. Dat schenken ze bij DUNO. Heineken en Hertog Jan, op mijn kist. Mijn laatste wens. Vooral Heineken.''
Bart Chabot
