Het applaus was groot toen onlangs bekend werd dat verzorger Kees Buis voor twee jaar had bijgetekend. "DUNO is mijn laatste club als verzorger", onthult hij.
Kees Buis is nu verzorger van de ZaMI-selectie, maar heeft er al een leven lang in de voetballerij op zitten. Wat niet iedereen meer weet is dat hij tot aan z'n 23ste bij DUNO voetbalde en er ook al zeven jaar lang verzorger was. Het komt allemaal voorbij in bijgaand interview.
Wat heeft jou doen besluiten om nog zeker twee jaar bij DUNO te blijven?
Kees: "Ik ben teruggekomen bij een club die me blij heeft verrast. In heel veel opzichten. Wat me erg bevalt is dat het allemaal professioneler is geworden bij DUNO. En er is meer, wat ik noem, voetbaldenkend kader gekomen. In die sfeer is het heerlijk werken. Voeg daar nog eens die prachtige accommodatie aan toe en het verklaart waarom ik graag bij DUNO aan de slag blijf. Ik voel me hier echt weer helemaal thuis"
Jij hebt een langdurig voetbalverleden, ook bij DUNO. Licht eens toe?
Kees: "Ik heb tot m'n 23ste bij DUNO gevoetbald. Daarna ben ik speler/verzorger bij SVGEB geworden, vervolgens verzorger bij DUNO, PEC Den Haag, LenS, Semper Altius en nu terug bij DUNO. Toen ik voor de eerste periode bij DUNO kwam was dat in het tweede jaar van trainer Wim de Jong. Een mooie tijd meegemaakt, met veel successen. Ook Jaap Advocaat meegemaakt als trainer bij DUNO en Hans Lamens. Mooie man. Met hem ben ik meegegaan naar PEC destijds."
En over twee jaar, op naar een andere club?
Kees: "Nee, ik zal je eerlijk vertellen: DUNO is de laatste club waar ik verzorger zal zijn. Tenminste nog twee seizoenen na deze voetbaljaargang. Misschien nog wel tien jaar, maar in elk geval: ik ga hier nooit meer weg. Ik heb het daar ook met mijn vrouw Karin over gehad. Dit is mijn plek, ik wil niet meer verkassen. Hoe het nu loopt, dat is natuurlijk geweldig. Als je dat gevoel eenmaal hebt, moet je niks anders meer willen. De cirkel is rond: ik ben bij DUNO begonnen en DUNO zal mijn laatste vereniging zijn."
Wat bepaalt dan daarna je toekomst?
Kees: "Ik wil ook tijd hebben, straks, voor de kleinkinderen. Meer tijd dan nu ze klein zijn. Ik heb er drie, van drie, twee en twee jaar. Er komt een tijd dat ik er nog meer voor hen wil zijn."
Wat zou je bij DUNO nog anders willen zien?
Kees: "Ik realiseer me dat het weer een stap verder is, nog meer professionalisering, en dat het de vraag is wanneer en of het lukt: maar een hersteltrainer voor de selectie is wel zeer bruikbaar. Dan komen spelers na een blessure eerder terug. Iemand die contact houdt met fysiotherapeuten, iemand die er volledig is voor de spelers. Zo zou het ook goed zijn wanneer de keepers nog meer aandacht zouden kunnen krijgen dan nu het geval is, met meer specifieke keeperstrainingsuren." (lees hieronder verder)
Kees Buis, rechts naast Eric Pije (links) en Peter Pije (midden). Foto: Pieter van der Togt.
Waar eindigt DUNO dit seizoen trouwens, volgens jou?
Kees: "De vooruitzichten zijn goed. DUNO 1 pakt volgens mij een periode en sluipt dan heel stilletjes de eerste klasse in. En vergeet DUNO 2 niet, he. Dat elftal draait uitstekend. Mooi om te zien."
Heb jij trouwens papieren om als verzorger in de eerste klasse actief te mogen zijn?
Kees: "Haha! Die is mooi! Nou, reken maar. Ik heb zelfs in de eredivisie gediend! Ja, niet vergeten he? Dat was als verzorger bij de zaalvoetballers van FV Snoekie. Met spelers als Edwin Grunholz, echt een gave tijd was dat. Met mannen van naam uit het amateurvoetbal, Dick Snoek en Guus Elsinga. Mannen met een gouden hart voor de club. Ik kan, denk ik dus, de eerste klasse wel aan."
Je klinkt enthousiast over DUNO, in de brede zin van het woord?
Kees: "Ik ben ook enthousiast over DUNO. Niet alleen bij de ZaMI-selectie gaat het goed. Als ik om me heen kijk en bijvoorbeeld de jeugdmensen actief zie zijn. Prachtig vind ik dat. Goede begeleiders, vaak goede spelers. Dat verklaart zeker ook waarom ik twee jaar heb bijgetekend en hier nooit meer vertrek."
