Het hele verhaal lees je hier of hieronder.
LEES OOK: Zo won DUNO 1 van Ariston'80 (DUNO-TV)
LEES OOK: Foto's, verslag: DUNO 1 staat als een huis
Voor de zoveelste keer is Ariston’80 er niet in geslaagd om DUNO punten afhandig te maken. Telkens als de studenten het opnemen tegen deze ploeg, heeft men het gevoel dat er iets te halen valt. Maar zoals het een ware angstgegner betaamt, weet DUNO toch elke keer aan het langste eind te trekken. Zo ook afgelopen weekend: 1-0. Een ongelukkig penalty bleek beslissend.
Het waren lastige omstandigheden aan de Monseigneur Nolenslaan: het veld is hier berucht klein en de regen kwam met bakken uit de lucht. Dit zorgde er tevens voor dat de kunstgrasmat in een soort ijsbaan veranderde, waarop elke bal als een raket doorschoot en verzorgd voetbal vrijwel onmogelijk was. DUNO ging duidelijk beter om met deze lastige omstandigheden, al was het begin hoopgevend geweest voor de studenten uit Delft. Spits Jorge Bonekamp bediende eerst Arjan Andeweg, die van dichtbij op de benen van doelman Bas Swillens schoot, en daarna Nicolas Fernandez, die op het moment suprême weggleed.
Deze eerste kansen leken DUNO wakker te schudden, want na ongeveer een kwartier na de thuisploeg het heft in handen. Via de snelle aanvallers werden de gastheren steeds gevaarlijker, en ook uit corners werd meerdere keren gevaar gecreëerd. Dankzij een aantal knappe reddingen van doelman Sjoerd Loenen bleef Ariston’80 echter lang op de been. In deze fase ging DUNO ook opportunistisch op zoek naar een strafschop: elke keer dat de bal in het strafschopgebied een Delfts lichaam raakte, vroegen de Hagenezen wanhopig om een penalty. In de 35e minuut werden deze smeekbedes beloond: de onfortuinlijke Stijn Franke kreeg de bal zonder er zelf weet van te hebben tegen zijn arm, en arbiter Marcel Smit was onverbiddelijk. Loenen koos nog de goede hoek, maar kon de inzet van Jerry Hogeboom net niet keren: 1-0. Met deze terechte achterstand gingen de studenten de rust in.
Ondanks de regen nam het aantal functionarissen van DUNO dat de wedstrijd vanaf het sportpark bekeek in de tweede helft verder toe. Ook aan de straat langs het veld en vanaf de balkons van de aanliggende woningen stond een tiental mensen onder een paraplu te kijken naar de wedstrijd. Gelukkig wel allemaal netjes op anderhalve meter afstand van elkaar. Zo kreeg deze wedstrijd die verder zo slecht was als het weer toch nog een beetje sfeer.
Na rust ging Ariston’80 iets anders staan in de hoop DUNO zo meer onder druk te kunnen zetten. Dit lukte slechts gedeeltelijk: de wedstrijd werd wel gelijkwaardiger, maar echt overtuigen deden de studenten nooit. DUNO bleef het meest dreigend, en met name de Franse spits Theo Ackon bleek een waar handenbindertje. Gelukkig voor de studenten ging het afronden hem nog niet zo goed af, waardoor de bezoekers tot het laatste fluitsignaal mochten hopen op een resultaat.
Hoewel vaak niet het gevolg van verzorgd voetbal, zouden er ook nog kansen komen voor de Delftenaren. Een inzet van Bonekamp ging maar rakelings voorlangs. Andeweg leek in de 16 onderuitgegleden te worden, maar arbiter Smit oordeelde dat de bal gespeeld werd en gaf een corner. Uit deze corner schoot diezelfde Andeweg de afgevallen bal tegen de lat. En in blessuretijd kreeg wederom Andeweg een goede schietkans na doorkoppen van Bonekamp. De doorgaans trefzekere aanvaller volleerde de bal nu echter rakelings langs de paal.
Zo bleek Ariston’80, zoals wel vaker tegen DUNO, vooral de ongelukkigere ploeg, en verloor het uiteindelijk met 1-0. Hopelijk mag er volgende week nog gevoetbald worden, zodat de studenten zich op bezoek bij Verburch voor deze tegenvaller kunnen revancheren.
Bron: Site Ariston'80 / www.hethaagamateurvoetbal.nl
