Het 1e elftal van DUNO, één jaar na de oprichting van de club in 1924
Zo lezende word je nog trotser op onze club (en vergeet je ook nooit meer waar de letters DUNO voor staan...):
DUNO is nu een club aan de Haagse Mgr. Nolenslaan met twee prachtige kunstgrasvelden waarop altijd kan worden gevoetbald. Hoe is die vereniging ontstaan?
De oprichting van H.s.v. DUNO
DUNO is eigenlijk al een oude eerbiedwaardige Haagse dame, een dame die op 24 november 1923 het levenslicht zag. Toch gaat de geschiedenis van DUNO eigenlijk nog iets verder terug, want voor 1923 bestond er al een vereniging die luisterde naar de fraaie naam TOGO. En nee, die naam had niets met een Afrikaans land te maken, maar stond voor Tot Ons Genoegen Opgericht. Echt genoegelijk was het blijkbaar bij TOGO niet, want een zestiental jonge heren was het niet met de gang van zaken binnen die vereniging eens en besloot zelfstandig verder te gaan onder de naam Duinoord. En we weten het natuurlijk allemaal: later moest die naam worden aangepast, omdat er een paar jaar eerder al een vereniging met dezelfde naam was opgericht. De oplossing was overigens simpel, men liet gewoon een paar letters weg en zo werd Duinoord DUNO. Tegenwoordig noemen we het weglaten van een paar letters in een woord ‘turbotaal' (bijvoorbeeld aso, brabo en afko). DUNO had dus al vroeg de turbo uitgevonden en dat hielp zeker mee om vaart in de ontwikkeling van de club te krijgen.
Jazeker, de beginjaren verliepen moeizaam, maar dankzij het kordate optreden van ene Piet Nieuwenhuijsen bleef DUNO bestaan, al zakte de korfbalafdeling die DUNO rijk was na een aantal jaren helaas wel door de mand. Op 4 mei 1924 opende DUNO haar eigen voetbalveld, gelegen tegenover Quick bij boer v.d.Made, met een 2-1 zege op R.F.C.A., de club van Reuter.
In seizoen 1924-1925 nam DUNO deel aan beide afdelingen n.l. de H.V.B. en H.K.B. (Haagsche Korfbal Bond). Dit seizoen was een zeer chaotisch jaar voor DUNO wat aan het einde zijn climax bereikte toen er van de 23 voetballeden er 12 leden, van wie negen 1e elftalspelers opzegden.September 1925 moest er bij DUNO beslist worden over het hoe en wat, stoppen of doorgaan? Er was bij DUNO maar één man die de club kon redden en dat deed hij ook! Pa Nieuwenhuyssen, later Erelid en Erevoorzitter, greep net op tijd in voordat het ontbinden van DUNO een feit was. Na het heengaan van voorzitter van Doornewaard pakte Pa Nieuwenhuyssen weer de voorzittershamer op en op die gedenkwaardige dag van 23 september 1925 werd DUNO zodoende niet ontbonden.
Een jaar buiten H.V.B.-verband maar met de korfbalafdeling wel in de H.K.B. deed bij DUNO wonderen want de toevoer van nieuwe leden bleef maar aanhouden. In seizoen 1926-1927 werd DUNO, na de mooie prestatie van het eerste elftal in de H.V.B.-bekerwedstrijden nadat men weer was toegetreden tot de H.V.B., ingedeeld in de 2e Klasse H.V.B.In 1927 werd tevens de aanstoot gegeven tot de oprichting van een Junioren (adspiranten) afdeling. DUNO was een van de eerste verenigingen in Den Haag met een jeugdafdeling. Op 15 januari 1927 sloot de Indische jongensclub "Achilles" met haar 26 leden zich bij DUNO aan en in april 1927 had de club al 40 junioren. In 1928 werd op een Jaarvergadering de afdeling korfbal bij DUNO ontbonden, een stukje vereniging verviel hiermee.
