De
link naar alle foto's.
Hieronder het verslag van deze feestelijke overwinning.
DUNO 1 - SV Madestein 1 6-1 (1-0), zaterdag 26 mei 2018
Het is zaterdagavond laat, de website van Haaglandenvoetbal.nl heeft de eerder verkeerd weergegeven uitslagen uit de 4e klasse B inmiddels gecorrigeerd en nu staat het er toch echt:
1. DUNO 22 - 16 - 2 - 4 - 50 - 68 - 26 - K
Die getallen behoeven geen hogere wiskunde; het betekent niets meer en niets minder dat DUNO na 22 wedstrijden er 16 heeft gewonnen, 2 gelijk heeft gespeeld, 4 heeft verloren en hierbij 50 punten heeft behaald. Het doelgemiddelde bedroeg hierbij 68 doelpunten voor en 26 tegen. Enne……..die K staat voor KAMPIOEN. (lees onder de foto's verder)
Jordy Navarro legt aan. FOTO'S NICK VAN DER TOORN
Om 16.30 floot scheidsrechter Yanover voor de laatste maal en vielen de spelers en begeleiders elkaar emotioneel in de armen; het onverwachte en vooraf nauwelijks voor mogelijk gehouden kampioenschap was behaald. DUNO was op de laatste speeldag kampioen en speelt volgend jaar weer in de 3e klasse.
Trainer Benjamin van der Zwan stond er zichtbaar nog wat beduusd bij. Jan Ponsen en Rob van Huijzen konden geen grotere glimlach op hun gezicht krijgen en de zo geroutineerde verzorger Kees Buis begreep als geen ander hoeveel zo'n promotie met de club doet.
Assistent scheidsrechter Maarten Speets stond te juichen op het veld en vergat even de minder makkelijke periodes waarin hij noodgedwongen geblesseerd moest toekijken. Spelers, begeleiders, bestuursleden, sponsors, partners, kinderen, ouders, vrienden en supporters waren om 16.30 uur allemaal op het veld te vinden om met elkaar dat kampioenschap te vieren.
Toen de vertegenwoordiger van de KNVB Kees Wenneker, wie kent hem niet als oud-scheidsrechter, namens de KNVB de officiële felicitaties kwam brengen en de medailles uitreikte was met die medaille ook concreet zichtbaar dat er een heuse kampioen op het veld stond. Een hoogtepunt in de al lange historie van DUNO, een prachtige en onvergetelijke dag voor de spelers en begeleiders. Zo vaak maak je immers geen kampioenschap mee, dat leken veel spelers zich goed te beseffen.
Bijzonder was te zien hoeveel teamgeest er in dit elftal zit. De vanwege een vervelende operatie herstellende Remco van Weeren werd optimaal en hartelijk betrokken in het uiteindelijke teamresultaat. Want, als er één ding duidelijk is; het kampioenschap is het resultaat van een heuse teamprestatie. Vooraf was de spanning zichtbaar en merkbaar. Met één punt voorsprong moest DUNO de bescheiden en voorzichtige kampioensaspiraties echt waarmaken door te winnen van Madestein. De veelal jonge en onervaren spelers waren toch onder de indruk van alle spanning en publiciteit vooraf.
Rodion Pont breekt de ban
Gekker kan eigenlijk niet. Alsof het in het droomscenario van trainer Benjamin van der Zwan was opgenomen. Scheidsrechter Yanover fluit de aftrap en DUNO speelt de bal voorzichtig naar achteren. Na 7 seconden besluit Evert Steinvoort om de bal naar voren te passen en bereikt de onverwacht volkomen vrijgelaten Rodion Pont. Rodion is dit seizoen al eerder belangrijk geweest voor DUNO, heel belangrijk. Ook ni-u weer. Rodion beseft dat hij volledig vrijstaat, er geen sprake is van buitenspel en dat hij vrijuit op de keeper kan en moet doorlopen. Met een simpele beweging omspeelt hij keeper Co Titahena en schuift hij de bal in het lege doel; na 12 seconden staat DUNO in de beladen kampioenswedstrijd met 1-0 voor!
Zo blij!
Rodion lijkt goed te beseffen dat hij hiermee een belangrijke en wellicht laatste bijdrage aan het kampioenschap van DUNO heeft geleverd. Volgend jaar gaat deze gentleman en op en top sportieve speler het een niveau hogerop proberen, bij Vitesse Delft. Van harte Rodion en bedankt voor al je inzet en prestaties voor groen-zwart; het ga je goed!
Zenuwachtige wedstrijd
Waar gedacht en verwacht werd dat die vroege voorsprong voor rust en vertrouwen zou zorgen; niets was minder waar. DUNO speelde een zenuwachtige en onzekere wedstrijd. Veel spelers waren zichtbaar onzeker en bang voor balbezit en mogelijk balverlies. Duels werden vaak ontlopen en soms halfslachtig ingezet waardoor balverlies werd geleden. Madestein merkte deze onzekerheid slim op en probeerde hier voordeel uit te halen.
De defensie van DUNO stond echter als een huis. Jeffrey van Vliet straalde als doelman zekerheid en degelijkheid uit. In het centrum bleken Ray Hack en Evert Steinvoort twee moeilijk te nemen obstakels en gaven zij weinig kansen en mogelijkheden weg. Michail Toet streed voor iedere meter en gaf het goede voorbeeld door de fysieke duels juist nu wel stevig maar met beheersing aan te gaan. De jonge Joël van Oeveren had met name de eerste 20 minuten moeite om het spel bij te benen maar herstelde zich later uitstekend. Met weinig kansen over en weer werd de nerveuze eerste helft afgesloten.
Meer balvast
Na rust was het afwachten hoe het spel zou verlopen. DUNO leek veel zekerder en meer balvast dan voor de rust. Na twee minuten werd Foeat Stolk weggestuurd en kon hij alleen op doelman Titahena af. Zijn harde schuiver kon met moeite worden gekeerd maar in de rebound trof Mohamed Boudount eigen doel; 2-0 dus en DUNO leek op rozen te zitten.
Toch duurde het tot de 62e minuut voordat er rust in het spel van DUNO kwam. In die 62e minuut bereikte Erwin van der Harst op zijn geheel eigen wijze via een technisch hoogstandje op fraaie wijze spits Foeat Stolk die fraai en beheerst raak schoot; 3-0. Even daarvoor was de ongelukkig spelende Elyseo van de Graaf vervangen door Donny van den Hoogenband. Ook Elyseo heeft meer dan zijn verdiensten voor DUNO gehad en vaak beslissende acties verzorgd en doelpunten gescoord. Elyseo; veel succes gewenst bij Die Hage!
De gretig invallende Donny van den Hoogenband liet direct merken dat hij ook zijn bijdrage aan de zege wilde leveren. Dat bleek later ook het geval. Evert Steinvoort maakte echter eerst in de 65e minuut aan alle onzekerheid een eind door op eigen wijze zich fraai vrij te spelen en met een zuiver ingeschoten trap doelman Titahena volstrekt kansloos te laten: 4-0. De eerder genoemde Donny van den Hoogenband en de voor Foeat Stolk in het veld gekomen Brian Bloemink zorgden in de 71e en 74e minuut voor de 5-0 en de 6-0 stand.
Teamgeest! Het is een mooi stel.
Via snelle en goed uitgevoerde counters, waarbij zij elkaar goed in het oog hielden, gunde Donny Brian twee fraaie doelkansen die resoluut werden benut.
Vlak voor tijd wist Melian Romanic de eer te redden door van dichtbij de enige Madestein goal te scoren. Dat mocht de pret niet meer drukken omdat iedereen er inmiddels zeker van was dat het kampioenschap op de Mgr. Nolenslaan werd gevierd. Rest nog te vermelden dat doelman Jeffrey van Vliet, wat was hij belangrijk dit seizoen, ook in deze wedstrijd op cruciale momenten liet zien dat hij een meer dan betrouwbare doelman is.
Madestein spits Roël Brute liet in de 80ste minuut een vlammend schot los dat op bijzonder fraaie wijze door Jeffrey werd gekeerd. Om 16.25 uur floot scheidsrechter Yanover voor de laatste maal en kon het feestje op het veld beginnen. Alle DUNO'ers van harte gefeliciteerd met dit vooraf niet verwachte kampioenschap! Komende dagen en weken kunnen we nog eens uitgebreid terugkijken op de warme zaterdag middag 26 mei!
Rob Leenheer
Opstelling DUNO: Jeffrey van Vliet, Joël van Oeveren, Evert Steinvoort, Ray Hack, Michaïl Toet, Koen Zonneveld, Erwin van der Harst, Jordy Navarro, Foeat Stolk (Brian Bloemink), Rodion Pont, Elyseo van de Graaf (Donny van den Hoogenband). Op de bank verder: Kevin Hess, Gabri:el Tillema, Joeri van Leeuwen, Ricardo van Calsteren, Colin Celik.
