Ook voetbalbond KNVB zegt naar gelijkheid en diversiteit te streven. Vanaf dit seizoen mogen vrouwen in de hoogste amateurklassen bij de mannen spelen. Zoals Julia Kagie, bij Duno 2. ‘Na de eerste trainingen schoot de kramp in mijn kuiten.’
Op sportpark Federatie Quintus in Kwintsheul doorbreekt een schelle vrouwenstem de lage mannelijke klanken. Telkens als Julia Kagie zich vrijloopt, laat ze luidkeels van zich horen. ‘Jaaa hier, speel mij in.’
De 20-jarige Kagie maakte afgelopen zomer een even opvallende als opzienbarende overstap. Als speelster van ADO Den Haag verruilde ze de spotlights van de eredivisie vrouwen voor de relatieve anonimiteit van het tweede elftal van amateurvereniging Duno. Bij ADO was ze het plezier in het voetbal verloren. En: het kon.
Vanaf dit seizoen staat de KNVB vrouwen in de hoogste mannelijke amateurcompetities (A-categorie) toe. Het gaat om de eerste elftallen en de hogere klassen voor de tweede teams. De voetbalbond wil vrouwen gelijke kansen bieden en sprak eerder dit jaar al van een ‘historisch moment in het amateurvoetbal en wereldwijd’.
‘We willen dat meiden en vrouwen op basis van hun kwaliteiten en eigen ambities een passende plek in het voetballandschap vinden’, aldus Jan Dirk van der Zee, directeur amateurvoetbal van de KNVB. In de jeugd en lagere seniorenteams mochten mannen en vrouwen al langer samen voetballen. ‘Wij kiezen op basis van de huidige tijdgeest en recente onderzoeksresultaten voor gelijkwaardigheid en diversiteit.’
Niet haar intentie
Ellen Fokkema, die uitkomt voor het eerste elftal van de Friese vierdeklasser vv Foarut (zevende amateurniveau van Nederland), en Kagie zijn de eerste voetbalsters die profiteren van de nieuwe regels. ‘Het was in eerste instantie niet mijn intentie om bij de mannen te gaan voetballen. Maar ik ben heel blij met deze stap’, zegt de voormalig jeugdinternational.
Kagie was op zoek naar een nieuwe uitdaging, nadat ze bij ADO op de bank was beland. Ze voerde gesprekken met het nieuw opgerichte vrouwenteam van Feyenoord, maar die liepen op niets uit omdat ADO haar nog een jaar doorlopende contract niet wilde ontbinden. Daardoor kon ze alleen terug naar de amateurs.
Via een voormalig trainer kwam Kagie, die in de jeugd tot haar veertiende bij de jongens voetbalde voordat ze naar ADO vertrok, in contact met Duno uit Den Haag. ‘Ik wist niet zo goed wat ik ervan kon verwachten, maar wilde het graag proberen.’
Tegenstander van 1.94 meter
Zo kan het dat de 1.68 meter grote en 58 kilogram wegende Kagie zaterdagmiddag Joey van Zanen als directe tegenstander heeft, een twee jaar oudere, robuuste Westlander van 1.94 meter en en 95 kilo zwaar. Alsof David het opneemt tegen Goliath, al gaat Kagie de duels zoveel mogelijk uit de weg. ‘Ik heb na een wedstrijd meer blauwe plekken dan voorheen. Een trap of beuk van een man komt toch harder aan.’
Ze heeft haar spel moeten aanpassen en staat op een andere positie. Als rechtsback was de kans groot dat ze het op snelheid en kracht vaak zou moeten afleggen tegen de aanvallers van de tegenstander. Op het middenveld speelt haar fysiek en snelheid een minder grote rol en kan ze haar voetballende kwaliteiten beter benutten.
Tegen het tweede elftal van Quintus kijkt ze voortdurend om zich heen om te zien waar de ruimte ligt. Ze weet dat ze slim moet vrijlopen, maar heeft moeite om uit de duels te blijven. Technisch is ze beter onderlegd dan de meeste van haar teamgenoten. De manier waarop ze een aantal keer wegdraait bij de statische Van Zanen, verraadt haar talent. ‘In de tweede helft ging het beter dan in de eerste helft’, zou ze na afloop zeggen.
Opleiding minder
Als voorvechter voor gemengd voetbal, juicht Vera Pauw het toe dat vrouwen vanaf dit seizoen tot aan de hoogste amateurcompetitie met mannen mogen voetballen. Volgens de voormalig bondscoach en grote roerganger van het vrouwenvoetbal is de opleiding bij meisjesteams per definitie minder, omdat de niveauverschillen in de teams groter zijn, ze over het algemeen minder trainen en gediplomeerde trainers vaker voor de jongens kiezen.
Julia Kagie probeert een sliding van haar veel grotere en zwaardere tegenstander te ontwijken.Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant
Maar ze plaats ook haar kanttekeningen. Vooral bij de grootste talenten die via de amateurs het profvoetbal willen halen. Pauw wijst op het feit dat vrouwen op een gegeven moment tegen hun fysieke plafond aanlopen. Zeker wanneer zij het opnemen tegen fitte, sterkere, grotere en snellere mannen.
‘Het gevaar is dat vrouwen dan op een te laag niveau gaan spelen voor de voetballende kwaliteiten die ze bezitten. Bovendien is de vraag of ze zich dan nog wel op tactisch niveau ontwikkelen’, aldus Pauw. ‘Op een lager niveau wordt er minder gesproken over wat de beste manier is om op te bouwen of hoe je een tegenstander met een ander systeem kunt verrassen. Die kwaliteiten heb je ook nodig in de top van het vrouwenvoetbal.’
Wedstrijdbespreking
Kagie herkent zich in de woorden van Pauw. Bij ADO kreeg ze wekelijks een analyse van de komende tegenstander. Doordeweeks werd er getraind op de tactiek die de trainer uitgedokterd had. Hoe anders is dat bij Duno, waar de teambespreking een uur voor de wedstrijd plaatsvindt.
Toch ziet ze haar overgang naar de amateurs als een stap vooruit. Niet alleen omdat ze het plezier heeft hervonden. Tussen al het mannelijke geweld wordt ze gedwongen aan haar kracht en snelheid te werken. Naast de twee trainingen per week bij Duno heeft ze een personal trainer in de arm genomen om aan het explosiviteit en kracht te werken. Over een eventuele terugkeer naar de eredivisie vrouwen wil ze nog niet nadenken.
‘Bij ADO trainden we vijf keer per week. Maar na de eerste trainingen bij Duno schoot de kramp in mijn kuiten. De intensiteit ligt hoger. Vooral de eerste trainingen moest ik mijn grenzen verleggen. Ik word hier een completere speler.’
Kagie trainde al regelmatig mee met het eerste elftal van Duno, dat uitkomt in de derde klasse (zesde amateurniveau van Nederland). Ze hoopt snel haar debuut te maken, al vindt ze het belangrijker dat ze wekelijks weer negentig minuten voetbalt. ‘Op de trainingen kan ik aardig mee. Maar dat is nog altijd iets anders dan een echte wedstrijd.’
Maatwerk
Of het aantal vrouwen bij de hogere mannencompetities een vlucht neemt, is volgens Pauw niet belangrijk. Het gaat haar niet om de hoeveelheid, maar om wat de beste situatie is per individu. ‘Voor sommige talentvolle speelsters is het goed om al op hun zestiende van de amateurs naar een profclub te gaan. Voor anderen is het misschien beter om tot hun negentiende bij de mannen te voetballen.’
Ondanks een aantal fraaie aannames en fijnzinnige passes, heeft Kagie het zwaar tegen de sterke en grote spelers van Quintus. De thuisploeg maakt er een wedstrijd van met veel duels en wint met 9-3. ‘Zij waren echt groot en heel sterk, dat maakt het voor mij extra lastig. Nee, het was niet de ideale wedstrijd voor mij.’
