Mijmeringen op het strand

Het is een grauwe zomerdag in augustus, geen dag om op het strand te gaan liggen zonnebaden, wel een dag voor een weldadige en ontspannende strandwandeling. De paraplu heb ik voor de zekerheid maar meegenomen, met de punt van die paraplu schrijf ik in een overmoedige bui met grote letters "DUNO" in het zand. En al wandelend over het strand in een decor van grijze wolkenluchten, onvermoeibare golven en zwevende meeuwen slaat een mens al snel aan het mijmeren. Met de deur van het seizoen 2008/2009 reeds op een kier, gaan die mijmeringen uiteraard over DUNO. De eerste trainingen en oefenwedstrijden hebben de spelers al achter de vermoeide ruggen. Die oefenwedstrijden zorgen bij veel DUNO-getrouwen voor een optimistisch en af en toe zelfs een licht euforisch gevoel. Is dat optimisme terecht? Tja, er loopt inderdaad heel veel gezegend voetbaltalent rond in de DUNO-selectie en er werd soms zeer behoorlijk en appetijtelijk oefenvoetbal gespeeld, maar nu al praten over een promotie? Ik loop al wat jaartjes mee in het voetbalcircus en ik weet dat er meer nodig is om te promoveren dan een talentrijke selectie en een goed begeleidingsteam. Tegen hoeveel gekleurde kaarten gaan de spelers oplopen? Met welke hoeveelheid blessureleed krijgen we te maken? Is vrouwe Fortuna dit seizoen gehuld in groen-zwarte kledij? Allemaal zaken waar je zelf nauwelijks de hand in hebt. Maar natuurlijk zijn er ook zaken waar je zelf wel iets aan kunt doen. Nee, ik ga die zaken hier niet allemaal noemen, volwassen sporters weten zelf wel wat er nodig is om een voetbalseizoen tot een goed einde te brengen. Daar hebben ze heus geen betweterige supporter voor nodig.

Mijn wandeling begon in Kijkduin, bij Monster keerde ik om. Terug in Kijkduin zag ik dat de brutale Noordzee de naam "DUNO" had gewist. Opnieuw werd ik op ruwe wijze met de neus op de feiten gedrukt: alles is vergankelijk ... en dat laatste stemde mij toch een beetje somber. Maar, besefte ik kort daarna, de naam "DUNO" stond geschreven in het zand. En DUNO is natuurlijk geen los zand, DUNO is een hechte vereniging. En juist die 'hechtheid' zou wel eens een grote rol kunnen spelen tijdens de lange en zware reis naar het succes. Vervolgens zag ik dat de zon schuchtere pogingen deed om achter de grijze wolken vandaan te komen.

Daan