Eerdere monsteroverwinningen en een gestaakte wedstrijd aan de kant van de tegenstander en ervaringen uit voorafgaande seizoenen deden een pittig ochtendje verwachten. Duindorp bleek een team met enkele bepalende spelers, die vooral in fysiek opzicht het verschil maakten. Dat het enige B-juniorenteam van de club recentelijk uit de competitie is genomen zal hier wellicht niet geheel vreemd aan zijn.
Onze spelers leken na de aftrap wonderlijk genoeg nog niet geheel wakker en er ontstonden meteen al enkele gevaarlijke situaties voor het DUNO-doel. Slordigheid in de afwerking een attent keepen door Dani sleepten DUNO door de openingsfase van het duel. Toch viel uit een hoekschop na een minuut of tien de onvermijdelijke tegengoal, toen DUNO nogal knullig vergat de eerste paal te dekken.
Het doelpunt bleek nodig om DUNO wakker te schudden, want we begonnen wonderwel lekker te voetballen en ons vertrouwde spel weer te laten zien. Kennelijk tot frustratie en hoorbaar ongenoegen van de tegenstander, die elkaar spontaan stijf begonnen te schelden.
DUNO zocht de combinatie, waar Duindorp vooral fysiek stevig de confrontatie aanging, waarbij de grenzen van wat op een voetbalveld is toegestaan regelmatig flink werden overschreden. Slechts een enkele keer leidde dit tot een gele kaart en bijbehorende tijdstraf, zodat de soms buitensporige overtredingen maar nauwelijks werden gecorrigeerd. Mede doordat DUNO er niet in slaagde op gelijke hoogte te komen, hoewel we er soms dichtbij waren, ontspoorde het duel niet verder en gingen we met een 1-0 achterstand de rust in. De krappe achterstand was niet geheel onverdiend, maar we waren zeker in de laatste fase in voetballend opzicht niet de mindere geweest van de gastheren.
Dat wisten we na rust nog een minuut of tien vol te houden en toen was het feitelijk gelopen. Een hard en laag schot uit de tweede lijn in de linker benedenhoek betekende de beslissing en veel DUNO-spelers leken zich verder vooral te richten op het zichzelf heel houden tot het einde van de wedstrijd. De weerstand van DUNO ebde langzaam maar zeker weg, de linies gingen te ver uit elkaar spelen en de verdedigers konden het alleen ook niet meer bolwerken. Duindorp profiteerde hier maximaal van en liep vrij moeiteloos verder uit. Belangrijkste wapenfeit van onze kant was in deze fase een tijdstraf voor een DUNO-speler, vanwege het na een vermeende buitenspelsituatie wegtrappen van de bal.
Toen eindelijk het min of meer bevrijdende eindsignaal klonk, was de teller inmiddels blijven steken op een 7-0 einduitslag. Tamelijk geflatteerd wellicht, over de gehele wedstrijd gezien, waarbij DUNO voornamelijk in de fase kort voor en na rust liet zien goed in de wedstrijd mee te kunnen voetballen. Soms echter is alleen voetballen niet genoeg, zo bleek vandaag maar weer. Gauw vergeten deze wedstrijd en weinig sympathieke tegenstander, moed putten uit de goede momenten en deze meenemen naar de komende wedstrijden is nu het devies. Oefenwedstrijden zijn het trouwens, die de komende week op het programma staan. Mooie gelegenheden om de draad weer met goede moed op te pakken!
Foto's van vandaag zijn er ook weer, zie >>>
Sjaak Hof
