Dus vooruit, ik zal nogmaals een poging wagen. Alles voor het goede doel. Op Mussa na zijn we verder compleet, ook de ouders langs de lijn zijn weer in groten getale aanwezig. De tegenstander van vandaag is Laakkwartier E4. De vorige wedstrijd tegen hen ligt iedereen nog vers in het geheugen, maar dat komt waarschijnlijk omdat de uitslag van die wedstrijd nog altijd niet is aangepast naar de juiste. Theoretisch staan we tijdens de warming up dus al met 1-0 voor, maar laten we het maar bij de praktijk houden.
De mannen hebben na de nederlaag van vorige week keihard getraind, dus er is geen enkele reden tot paniek. En zo komen onze helden ook het veld op, lachend en dollend met elkaar, zeg maar precies zoals het hoort. Zodra de wedstrijd is begonnen verandert dat snel; er moet gewerkt worden! Laakkwartier begint met volle overtuiging aan de wedstrijd, en onze jongens zijn onder de indruk. Helaas staan ze ook gelijk onder druk. Kenrick maakt zich blijkbaar wel wat zorgen, want hij verontschuldigt zich alvast voor het feit dat hij deze week verbaal wat meer ingrijpt. Ik vind het knap hoe hij het doet, gewoon rustig blijven en toch aan de jongens duidelijk maken wat de bedoeling is. De meest gehoorde tip is 'blijf bij je mannetje', dat naarmate de wedstrijd vordert wordt ingekort tot 'mannetje'.
De heren begrijpen de bedoeling, maar helemaal lekker loopt het niet, want veel te snel staan we veel te veel achter. Nog voordat het rust is staat het 4-0. Irene heeft de vorig jaar opgerichte WhatsApp-doorgeefdienst, en heeft haar telefoon na twee goals gewoon standaard in haar hand. We lijken op een monsterlijke nederlaag af te stieren, totdat Riley en Nick elkaar vinden voor het doel van Laakkwartier en ervoor zorgen dat we met 1-4 de rust in gaan. Aan het begin van de tweede helft WhatsAppt Irene hoopvol 'het kan nog'. En inderdaad, onze jongens zijn fit, wakker en scherp. Ze gaan er tegenaan en nemen duidelijk geen genoegen met de stand van dat moment. Ik weet niet wat Kenrick ze tijdens de limonade heeft ingefluisterd, maar het werkt in ieder geval uitstekend. Als Aman de 2-4 heeft binnengeschoten wordt het ronduit spannend.
DUNO krijgt steeds meer kansen en geeft duidelijk niet op. Als het ook nog 3-4 wordt lijkt het ineens veel minder koud en hopen we massaal dat er nog blessuretijd wordt bijgeteld ofzo. Dat is natuurlijk onzin, maar op basis van de tweede helft en als zeer partijdige toeschouwer vind ik dat een gelijkspel volkomen terecht was geweest. Helaas weer geen puntjes gepakt, maar de chippies na afloop smaakten denk ik veel lekkerder dan vorige week. Volhouden jongens, voor mij zijn jullie allemaal toppertjes, en ik weet zeker dat het goed gaat komen.
Prettig weekend, ook namens Paul
