9 november 2011 0:00
Henk Ruijl
DUNOD1 - Lyra D1 Tussenstand 1 - 0 Eindstand 2 - 1
Beste lezer,
Afgelopen hebben onze kanjers van de D1 weer een wedstrijd gespeeld thuis. Voordat de wedstrijd begon werd er een minuut stilte gehouden, omdat de vader van onze trainer helaas overleden was. Onze complimenten aan de jongens van Lyra die ook hun respect hierin toonden.
De wedstrijd begon wat rommelig aan beide kanten, maar de jongens van Duno pakten het gelukkig vrij snel op. Er werd goed gekeken waar de bal en de teamgenoten stonden. Verschillende technieken die we tijdens de trainingen voorbij hadden zien komen, zagen we ook terug in de wedstrijd. Langs de kant ingooien, zorgde er vandaag voor dat de jongens stukje bij beetje dichter bij het doel van de tegenstander kwamen. En die tegenstanders waren groot hoor. De langsten van Duno D1 waren echt nog klein in vergelijking met hen. Maar dat weerhield onze jongens niet om er echt tegen aan te gaan. Ze vochten en ze vochten en toen…………….. werd er een mooie kans gecreëerd voor het doel van Lyra. Onze afstandsschot specialist legde de bal klaar, nam zijn tijd om er even rustig over na te denken en GGGGGGGOOOOOOOAAAAAAAALLLLLLLL!
Mensen we hebben de jongens nog in geen lange tijd zo blij gezien. Kort hierna mochten ze even uitrusten van de vermoeiende eerste helft. Uw reporter is nog stiekem langs de kleedkamer van de tegenstander gelopen en oh oh, die trainer was niet zo blij. Er werd HEEL LUID EN DUIDELIJK gecommuniceerd hoe er gevoetbald moest worden. Ach in de kleedkamer van Duno heerste algehele sereniteit, fantastisch om het verschil te zien.
Terug op het veld kwamen onze jongens helemaal los. Ze gingen zelfs elkaar aanmoedigen en waarschuwden elkaar dat er een mannetje in de rug was. Dat hebben we bij deze jongens nog nooit meegemaakt. GA ZO DOOR MET PRATEN! Het leek net alsof ze alle adem/zuurstof voor de wedstrijd hadden bewaard. Zo stil in de kleedkamer, zo fel op het veld. Helaas voor ons viel er toch een doelpunt aan de kant van Lyra, maar onze jongens gaven niet op hoor, nee ze vochten verder.
En toen kwam het moment, het cruciale moment. Weer een vrije bal, maar de bal lag echt heel ver van het doel vandaan. En ja, de afstandschot specialist legde de bal weer neer. De spanning was van de gezichten van de ouders af te lezen. Hoe wilde hij het plaatsen waardoor iemand anders kon scoren, we wisten het niet en zullen het nooit te weten komen. Het is gewoon heel simpel voor hem: 1je legt de bal neer 2je kijkt waar je de bal in het doel wilt hebben, bijvoorbeeld in de hoek 3JE SCOORT! 4Je loopt gewoon weer naar je plek in de achterhoede terug en gaat klaar staan
Ongelofelijk, hij deed het gewoon weer, een professional zou het hem niet na doen hoor. De ouders hebben hierna nog 10 minuten lang op hun nagels moeten bijten, omdat de jongens het wel heel spannend maakten. Lyra wilde natuurlijk scoren enDUNO wilde winnen. We waren blij dat uiteindelijke de scheidsrechter affloot. Alsof de jongens kampioen waren geworden, stonden de ouders en fans te juichen.
We hebben weer genoten van een voortreffelijke wedstrijd, met een mooi resultaat. Het leek net of er een engeltje op jullie schouders mee deed ;-) Nu rest mij nog 1 ding te vermelden, zoals u al heeft begrepen was er een MAN OF THE MATCH, zijn naam is SIHER. 2 doelpunten scoren van afstand en zorgen dat het achterin pot dicht zit,
TOPPERTJE!
Tot aankomende zaterdag.
Uw reporter.
