DUNO 1 kijkt vooruit naar de thuiswedstrijd tegen Zevenhoven, op zaterdag 12 februari, en daar zal doelman Sander Tomeij (27 jaar, foto) nog niet actief bij zijn. De vaste sluitpost van het eerste elftal is gelukkig wel op de weg terug na een slepende blessure. Uitgerekend in de uitwedstrijd bij Zevenhoven ging het eerder dit seizoen mis. Een interview.
Weet je nog wanneer het misging?
Sander: "Op 25 september 2010. We speelden uit bij Zevenhoven, uitgerekend tegen de ploeg die we nu thuis hebben, en toen kon ik echt niet meer verder. We verloren, met 3-2, maar voor mij was die wedstrijd ook het begin van een langdurige blessureperiode. Ik had last van m'n lies en het werd steeds erger. Na die wedstrijd ging het echt niet meer. Via sportfysiotherapeut en sportarts kwam ik uiteindelijk op de operatietafel terecht, met een liesbreuk. Onlangs zijn twee, wat je noemt, matjes ingebracht. Het gaat nu stukken beter, ik train alweer."
Hoe gaat het daarmee?
Sander: "Ik ben nu echt hard aan het trainen om terug te komen. Deels met de groep, voor een deel met keeperstrainer Arno Leinweiber en voor een deel conditioneel met beul Henk Ruijl. Dat valt allemaal niet mee, maar het geeft wel een goed gevoel. Ik ben er nu vier maanden uit geweest, dat is best lang. Het is best pittig, maar ik weet gelukkig waar ik het voor doe. Er zit progressie in. Ik hoop in maart weer voluit te kunnen keepen, als het sneller kan is dat mooi meegenomen."
Hoe volg je dan je eigen elftal, wat zie je?
Sander: "Dat we in het begin heel veel vooruitgang hebben geboekt, vooral in de manier waarop we speelden. Het systeem dat Manuel voorstond, pakten we geweldig op. Nu zie ik enige terugslag, misschien ook zo gek niet. Je ziet het wat wegebben, maar ik hoop dat we na de winst op Polanen nu de smaak te pakken hebben."
Staat DUNO op de ranglijst waar je ons had verwacht?
Sander: "Ja, qua plek wel. De achterstand van tien punten op de koploper is groot en was niet nodig geweest. Aan de andere kant: het is niet onoverbrugbaar, en zo kijk ik er tegen aan. Ik loop al weer wat langer mee in deze selectie, dan wil je hoger eindigen dan de zesde plaats wat de doelstelling is."
Wat zijn jouw ambities dit seizoen?
Sander: "Enkel en alleen: weer lekker voetballen. Als je terugkijkt is mijn blessuregedoe feitelijk begonnen bij Rijnvogels uit, in oktober 2009. Toen liep ik een liesblessure op, waarmee ik te lang heb doorgesukkeld. Sinds die tijd heb ik nooit pijnvrij kunnen spelen. Nou, dan leer je wel wat je echt wilt: lekker, zonder pijn weer op het veld staan en kunnen keepen."
Als dat lukt sta jij nog lang in het doel?
Sander: "Ik ben 27 jaar, dus ik wil nog wel even door.Dan moet het ook meezitten, even geen blessures zoals deze. Want voetballen is leuk, maar wel alsje fit bent."
Nog even: broertje Jeroen staat ook weer op het DUNO-veld, hij traint als doelmanmee...
Sander: "Ja, geweldig leuk. Zie ik 'm tenminste ook weer wat vaker. Top!"
