Hoi Rico, hoe staan de zaken ervoor?
Rico: "Ik loop zonder krukken! Lekker joh! Ik werd er gek van om met die dingen vooruit te moeten komen. Via een fysioptherapeut ben ik nu aan het herstellen. Heel langzaam, heel voorzichtig. Toen ik de laatste keer zo aan de slag ging, liep het verkeerd af en moest ik opnieuw het gips in. Dus is het nu uitkijken geblazen. Het valt niet mee, terug te keren nadat je je achillespees hebt gescheurd."
Houd je de moed er een beetje in?
Rico: "Reken maar, al vind ik het best moeilijk zo op DUNO te zijn. Als je dan iedereen plezier ziet hebben op het veld... Lastig. Ben overigens erg te spreken over alle aandacht en belangstelling, echt top. Nee, ik vind het niet vervelend m'n verhaal steeds te moeten vertellen. Dat doe ik graag. Erg fijn dat mensen zo geïnteresseerd in mij zijn."
Wanneer denk je weer op het veld te kunnen staan?
Rico: "Zeker niet voor augustus en als dat zo na de zomer lukt zou ik al ontzettend blij zijn. Augustus is realistisch. Vind ikzelf en vinden de mensen die mij behandelen."
Fijn te horen, nog twijfels?
Rico: "Ik geloof sowieso in mijn terugkeer. Het zal nog hard werken worden en het zal niet meevallen. Maar ik moet en ik zal weer voetballen. Dat is m'n lust en m'n leven. Ik wil af van de gedachte dat het toen misging. Er gebeurde niks, ik stapte verkeerd en het was mis. Als je dan zo van het veld af moet... Ik wil er weer fit kunnen staan en daar alles aan doen."
Hoe ziet je revalidatietijd er nu uit?
Rico: "Voor alles kalm aan doen. Ik ben driemaal in de week bij de fysiotherapeut aan de slag. Ik kan nu weer op de loopband staan en leren hoe ik mijn voet moet afwikkelen. Dat is al heel wat."
Klinkt goed!
Rico: "Het voelt ook goed! Ik kan niet wachten tot het augustus is, maar zal voor alles voorlopig voorzichtig zijn en rustig opbouwen."
