13 maart 2010 0:00
Henk Ruijl
DUNO 2 - Voorschoten 3 4-3 (1-1)
De fanta en cola gingen na afloop van DUNO 2 tegen Voorschoten 3 van hand tot hand. In een krankjoreme wedstrijd had het elftal van invaller-trainer Patrick Demmers (Johan, sterkte namens ons allen!) zojuist gewonnen met 4-3. Als klap op de vuurpijl kwam het bericht dat koploper FC Rijnvogels met 2-1 had verloren. Hoewel de achterstand nu acht punten bedraagt (met nog vijf duels te gaan), is het op z'n minst pikant te noemen dat DUNO 2 over twee weken uitgerekend naar die koploper mag gaan voor de onderlinge strijd. Thuis hielden onze reserves een helft goed bij, uit valt er nog wat goed te maken. En stel, stel dat die achterstand verder kan gereduceerd tot vijf punten... dan wordt het nog spannend in de dan resterende vier wedstrijden.
Maar dat is toekomstmuziek. Die uitgangspositie kon zelfs de grootste DUNO-optimist 23 minuten voor tijd op deze zaterdag 13 maart niet voor mogelijk houden. Op dat moment speelde DUNO een draak van een tweede helft, waarin we binnen zes minuten van 1-1 op 1-3 waren gezet. Tegen een, met alle respect, opponent waar de gemiddelde leeftijd tien jaar hoger lag. Maar, dat mag gezegd, bepaald leep waren ze wel. Zo kon het, tegen alle verhoudingen in, een tegen drie worden; ook al was DUNO verreweg het meest in balbezit geweest. Ja, en wat er toen gebeurde?
Eerst maar 'ns aandacht voor onze goaltjesdief Kosse Ruward. Hij staat inmiddels op twaalf doelpunten, de eerste treffer (na vijf minuten) tegen Voorschoten'97 incluis. Kosse rondde een hoekschop van Jop Imhann lekker af: 1-0. Maar goed, die Kosse dus kwam na 68 minuten hoofdschuddend naar de zijlijn. Hij wist zelf ook wel dat zelfs een gevierde goalgetter niet een kans of - voorzichtige schatting - vijf moet missen. Vooral de laatste, oog in oog met de VS-sluispost, werd een pijnlijke misser. Het tekent de kracht van Kosse dat hij de wissel dus dondersgoed begreep; jammer, volgende keer beter, zo dacht deze topschutter met imposant verleden.
Vlak voordat de 2-3 vielbesloot Patrick Demmers laatste man Jeffrey Pronk naar het front te sturen. Kosse eruit, Remco van Weeren - invaller van DUNO 3 - erin en het beste er maar van hopen. Binnen twee minuten was het 3-3. Het ging zo snel dat Johan van Wijngaarden, die thuis per sms op de hoogte werd gehouden, niet eens de 2-3 kon ontvangen. Toen was het al gelijk. DUNO speelde in die fase Voorschoten dronken, Rico Luijandoging er op rechts vaak snel voorbij, terwijl Wesley Donck aan de andere kant naar voren trok. Eerst was het Benjamin van der Zwan, na vloeren van Rico, die er uit een strafschop 2-3 van maakte. En zestig tellen later deed Rico wat was afgesproken: om het missen van een kans te voorkomen, liep hij de bal gewoon in het doel: 3-3.
Vreugde alom en DUNO rook de kans op meer.
Tien minuten later was het zover, toen Jeffrey Pronk met een kopbal snoeihard afrondde. En dat was wel mooi, want Jeffrey was persoonlijk verantwoordelijk voor de gelijkmaker van Voorschoten. Bij de keuze tussen zelf de bal in eigen doel schieten of de tegenstander de bal in de voeten schuiven, koos de aanvoerder voor dat laatste. Zo was het na een half uur 1-1 geworden. Jeffrey baalde enorm, wist dat hij met zoveel bekijks langs de lijn de komende week flink zou worden gepiepeld en haalde dan maar z'n revanche met die rake kopbal: 4-3. Opnieuw stond de uitslag van een week eerder (winst op Rijnsburgse Boys) op het scorebord.
Dat er toen een stapel DUNO-spelers op elkaar lag, laat zich raden. Wat een ontlading! Op deze manier werd de tweede plaats weer een weekje verlengd en, toen nog niet bekend, de wedstrijd tegen koploper FC Rijnvogels heeft nu ineens meer dan gedacht als inzet. Zou de strijd om de koppositie toch weer spannend kunnen worden? Na afloop konden Jeroen Tomeij, Jeffrey Pronk, Nick Heikoop, Erwin van der Harst, Rick Pronk, Benjamin van der Zwan, Mitchell Keus (Rico Luijando), Wesley Donck, Kosse Ruward (Remco van Weeren), Jop Imhann, en Matthijs van den Bosch daar lekker over wegdromen.
Overigens: minder plezierig was Mitchell er op dat moment aan toe. Hij moest met een zware knieblessure uitvallen. Sterkte gewenst, Mitch!
En nog een man bijzonder te noemen: Jop Imhann. Als nummer 10 speelt hij al vele weken prima wedstrijden, tegen Voorschoten was hij andermaal van grote waarde.
Komende zaterdag oefenen tegen RAS, daarna op weg naar de kraker bij FC Rijnvogels. Hoe die wedstrijd ook verloopt, het is al prachtig dat DUNO 2, veilig en wel, dit duel kan meemaken en kan hopen op een stuntje.
Succes!
Henk Ruijl
Stand: 1. FC Rijnvogels 2 17-40 2. DUNO 2 17-32 3. Sportlust 217-31 4 .Quick Boys 3 17-30 5. Vitesse D 2 17-28 6. LYRA 2 17-28 7. MVV '27 2 17-27 8. Grav. SV 2 17-25 9. Zevenhov. 2 17-13 10.Naaldwijk 217-13 11. Rijnsb Boys 317-10 12.Voorsch '97 3 17-10
