2 mei 2009 0:00
Henk Ruijl
KOUDEKERK 2 - DUNO 2 2-2 (0-0)
Zo, het seizoen 2008-2009 zit erop voor DUNO 2. Met een remise (2-2) in Koudekerk, op een prachtig veld in een sfeervolle omgeving, werd de voetbaljaargang afgesloten. Een seizoen waaraan we nog vele jaren zullen terugdenken, met het kampioenschap op 25 april 2009 als absoluut hoogtepunt. Met 45 punten uit twintig wedstrijden lieten we de concurrenten Lyra (37), Katwijk (37) en Zevenhoven (35) in deze reserve tweede klasse ver achter ons. Ook het doelsaldo (+ 29) was veel beter (14, 10, 3) dan bij de nummers twee, drie en vier.
Een competitieseizoen ook met Kosse Ruward, de routinier die zo vaak in eerste elftallen opdraafde, als topscorer. Kosse schopte er zeven in en dat hij met dit aantal de topschutter werd geeft wel aan dat vrijwel heel DUNO 2 tot scoren kwam in deze voetbaljaargang. Kosse wordt in de eindrangschikking gevolgd door Brian van der Bol (5) en Richard ten Wolde (5), die op hun beurt achter zich weten: Koos Kalsbeek (4), Rick Pronk (4), Rico Luijando (4), , Erwin van der Harst (3), Jeffrey Eversdijk (3), Dennis Manschot (2), Jordy Selder (2), Job Imhann (2), Michael Toet (2), Jeffrey Pronk (2), Matthijs van den Bosch (2), Mitchel Keus (1), Benjamin van der Zwan (1), Wesley Donck (1) en Remco van Weeren (1): 51 in totaal en een eigen doelpunt.
Gele kaarten? 31 in totaal. Doelpunten in bekerwedstrijden? 21 alles bij elkaar. Een seizoen kortom om U tegen te zeggen. In totaal gebruikte trainer Johan van Wijngaarden in alle competitie- en bekerduels 43 verschillende spelers en dat totaal werd in de laatste wedstrijd nog even van 41 op 43 gebracht, omdat Jerry van Nierop en ondergetekende van de partij waren. Zeker ook een seizoen waarin we dankbaar mogen zijn voor de steun van spelers uit DUNO 3, zonder hun bereidwilligheid en inzet hadden we dit allemaal niet voor elkaar gekregen.
In de laatste wedstrijd vond Johan van Wijngaarden na de rust dan toch eindelijk zijn ideale opstelling. Met Rick Pronk als linksbuiten, Dennis Manschot en Jeffrey Pronk samen in de spits, Henk Ruijl als rechtsbuiten; Jerry van Nierop als linkshalf, Jop Imhann als middenmidden en Foeat Stolk als rechtshalf en met Erwin (laatste man), Brian van der Bol (rechtsback) en Junior (linksback) en Wesley Donck in het doel. Richard ten Wolde had toen jammer genoeg al moeten capituleren, zijn enkelblessure speelde op. In die feestopstelling werd het na de pauze ineens een attractief duel. Koudekerk, de ploeg die dit seizoen degradeerde, kwam - omdat de aanvallers van DUNO die ineens moesten verdedigen even de tijd nodig hadden om te wennen - op een 2-0 voorsprong. Maar de verdedigers die stuk voor stuk uitstekende aanvallers bleken, rolden die Koudekerkers achterin op: zo werd het 2-2.
De mooie DUNO-goals kwamen op naam van Dennis Manschot (kopbal) - na prachtig doorkoppen van Jeffrey Pronk en Erwin van der Harst (lob), die de defensieve stellingen even mocht verlaten. Daarvoor zat de eerste helft, die een degelijk DUNO liet zien, maar het tempo was wel wat aan de lage kant (zo kon tenminste iedereen het lekker bijbenen). Mooi overigens dat Koudekerk het initiatief nam om iedere DUNO-speler vooraf de hand te schudden en te feliciteren met het kampioenschap. Een fraai gebaar van de gastheren.
Het was toch al een fraaie dag, want een flink deel van de eerste helft kon DUNO 1 toekijken in Koudekerk, voordat het met de bus naar Zevenhoven werd gebracht. DUNO 2 kon op zijn beurt weer toekijken bij het eerste, nadat diezelfde bus de spelers had opgehaald. Het was, zo zal de lezer begrijpen, op de heen- en terugreis niet helemaal stil in de Kwibus waar de gezelligheid hoogtij vierde. De dagtrip vormde een passend slot op een gedenkwaardig seizoen. We gaan er nog even terublikkend van genieten en dan vooruitkijken naar wat de eerste klasse ons brengt.
Henk Ruijl
