3 oktober 2009 0:00
Henk Ruijl
Smitshoek 1 - DUNO 1 2-2 (1-0)
DUNO 1 heeft ookdeze zaterdag 3 oktoberin Barendrecht weer aangetoond het niveau van de 1e klasse goed aan te kunnen. Een 2-0 achterstand werd met inzet, veerkracht én goed voetbal weggewerkt. Na afloop werd het eindresultaat, een 2-2 gelijkspel, dan ook terecht beschouwd als ware het een overwinning.
Smitshoek, tot voor 6 jaar terug nog een bescheiden vereniging met 250 leden, bleek nu een grote maar uiterst gastvrije vereniging met ruim 1300 leden, 7 velden en een fraaie accommodatie. Veld 1 was vanwege de late nacompetitie van vorig seizoen nog niet speelklaar maar ook veld 3 lag er picobello bij. Voor DUNO was Smitshoek een onbekende tegenstander, andersom gold hetzelfde. Wat beide ploegen gemeen hadden is dat zij beiden vorig jaar de stap naar de 1e klasse hebben gemaakt. Smitshoek wil graag een volwaardige 1e klasser worden en in de schaduw van ‘ grote broer' Barendrecht wellicht nog voor een verrassing zorgen. Tegen DUNO zat die verrassing er niet in, een 2-2 gelijkspel werd in Barendrecht om die reden toch als een nederlaag ervaren.
Trainer Jan Linkerhof en de technische staf waren na afloop trots op hun ploeg en het behaalde resultaat. Met vaak goed voetbal liet men wederom zien dat men ook een mentale tik goed kan opvangen, men niet in paniek raakt maar blijft vechten voor een goed resultaat. Berry Heiligers, de afgelopen weken leek hij met zijn hoofd soms met andere zaken bezig, was juist zaterdag weer het toonbeeld van onverzettelijkheid, voetbalklasse en wilskracht. Het was dan ook geen toeval dat juist hij de aansluitende treffer scoorde en zijn ploeg daarmee weer voldoende vertrouwen gaf in een goed resultaat. Mike Toet had het vaak lastig tegen de supersnelle en technisch vaardige rechterspits van Smitshoek maar kreeg naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer grip op de gevaarlijkste speler van Smitshoek. Ook Mike gaf daarmee weer zijn visitekaartje af. Benjamin van der Zwan lijkt inmiddels weer helemaal op zijn oude niveau te zijn. Werklust gekoppeld aan souplesse en spelinzicht, afgelopen zaterdag was hij altijd aanspeelbaar en daarmee een rustpunt voor zijn ploeg. Tenslotte Jeroen Tomeij. Vorig jaar nog keepend in de kelder van de 3e klasse, zaterdag stond hij op belangrijke momenten op de goede plaats en voorkwam hij met goede reacties een nog grotere achterstand. Dat verdient een compliment. Nick Heikoop en Roy Kappenburg speelden achterin een goede wedstrijd, Darryl Schaap, Stephan van der Kruk (in de aanloop naar de wedstrijd raakte hij betrokken bij een auto-ongeluk waarbij hijzelf gelukkig ongedeerd bleef maarde auto rijp voor de sloop bleek) en Jeffrey Eversdijk hadden meer grip op het middenveld dan de afgelopen weken het geval was. Voorin waren Wesley Spaans en Jonathan Roeleveld vaak weer ongrijpbaar.
DUNO toonde zich als ploeg een geheel, men knokte voor elkaar en voetbalde bij vlagen zeer goed. Het enige dat ontbrak was scoren. In totaal werden liefstzeven grote doelkansen niet benut. Twee minder grote kansen werden door Berry en Wesley met inzet en karakter achter de keeper gewerkt. Aan beide doelpunten ging overigens een goed genomen hoekschop vooraf. De uitslag was een juiste afspiegeling van de verhouding op het veld. Qua kansen had DUNO de wedstrijd echter wel moeten winnen. Daarover was iedereen het eens. De harde wind maakte het spel vaak moeilijk. Smitshoek nam met de wind in de rug het initiatief en was de eerste 20 minuten ‘baas in eigen huis'. Hierna kwam DUNO steeds beter in zijn spel en zorgde het voordrie grote kansen waarbij eenmaal een scrimmage voor de goaldrie maaltot een scoringskans leidde. Die bleven allen helaas zonder resultaat; keeper, weer een been van de keeper en tenslotte de bal van de lijn gehaald. Smitshoek ging beter om met die enkele kans en scoorde vlak voor rust toch de 1-0. Na rust stond al snel de 2-0 op het scorebriefje van de correct leidende heer van Gijzen. Een fraaie treffer, uit de draai werd van buiten het strafschopgebied ineens ingeschoten, waar Jeroen geen antwoord op had. Tussen de 12e en de 20e minuut trok DUNO de zaken echter recht. Jammer was dat Wesley zich bij zijn belangrijke treffer blesseerde (schouder uit de kom). Met veel pijn moest hij zich noodgedwongen, en zeer tegen zijn zin in, laten vervangen. Komende dagen zal blijken hoe ernstig zijn blessure is. De invallers Mark Boshoff, Jordi Selder (let op, hij dient zich weer nadrukkelijk aan!) en Jacky Donck consolideerden de stand waarmee men toch tevreden huiswaarts keerde.
Volgende week ontvangt DUNO op de Mgr. Nolenslaan Vitesse Delft; zij behaalden 15 punten uit 5 duels. Is dat het moment voor een kleine stunt?
Rob Leenheer
