Als DUNO 1 gas geeft is het gedaan met Naaldwijk

6 december 2008 0:00

DUNO 1 - Naaldwijk 1 3-0 (2-0)
Klokslag drie uur klonken de tonen van "Eyes of the tiger" luid over de Mgr. Nolenslaan. En terecht want dit keer werden de spelers van Zami 1 bij de hand genomen door spelertjes van de F-jeugd. Wat een entree! Tegenstander Naaldwijk, dat sedert de wijziging van de technische staf punten aan het pakken is, speelt de laatste jaren met wisselend succes. Zo speelden zij enkele jaren geleden al eens in de eerste klasse. De club bestaat net zo lang alsDUNO en is gestart, ook net als DUNO, als een Zondagvereniging. De wedstrijd kende een rustige start. Naaldwijk speelde zeer compact en gedisciplineerd. De eerste kans in de 7e minuut was voor de gasten. Een vrije kopkans vloog over het DUNO-doel. Veel meer kansen zaten er niet in. Erg boeiend was het allemaal niet. Kenmerkend was het daarom ook dat juist door een strijdlustig storende Berry, DUNO in de 25e minuut de bal kon veroveren waarna na een korte combinatie Wesley Spaans Jordi Selder, na een voorzet van links, in de gelegenheid stelde de 1-0 binnen te schieten. Diezelfde Spaans had, 5 minuten daarvoor al een kans gehad om de 1-0 binnen te koppen. Wesley, zijn directe tegenstander was niet de beste Naaldwijker, kreeg in de 42e minuut opnieuw een kans. Hij achtervolgende zijn tegenstander na een lange tap van doelman Tomeij en de verdediger ging opzichtig in de fout. De manier waarop Wesley zijn kans afmaakte was even fraai als koelbloedig, een fraaie lob over de keeper, 2-0. De start van de tweede helft oogde wat boeiender. Al in de 3e minuut spurtte Jeffrey Eversdijk langs zijn tegenstander die slechts tegen verkrijging van een gele kaart Jeffrey kon afstoppen. Eversdijk, die zeer gestaag zijn oude vorm aan het terugkrijgen is, herhaalde deze actie 5 minuten later waarbij Naaldwijk opnieuw tegen een gele kaart opliep. Omdat Naaldwijk moest komen liet zij haar hechte organisatie in de tweede helft los. Dat maakte de wedstrijd aantrekkelijker zonder dat het echt goed werd. Bijna had Wesley Spaans de wedstrijd in het slot kunnen gooien als hij, bij een vrije doorgang naar de keeper, de bal niet ongelukkig op zijn knie had gekregen. Hierdoor bleef de hoop nog levend bij Naaldwijk dat het wel probeerde en tot het strafschopgebied van DUNO soms ook aardig speelde maar het bezat simpelweg onvoldoende finesse en voorwaartse kracht om echt gevaarlijk te worden. Kwalificaties die wel van toepassing zijn op het team van DUNO maar waar soms spaarzaam mee om werd gegaan. Veel "tweede ballen" werden aan de tegenstander gelaten. Op de momenten wanneer dan ook echt "gas"werd gegeven ontstonden soms leuke combinaties en af en toe een kans. Halverwege de tweede helft onstond zo'n moment: Opnieuw Berry veroverde de bal op zijn bekende strijdvaardige manier en bood Paul Droppert de kans te scoren. De doelverdediger van Naaldwijk kon nog net redding brengen. Diegene die de wedstrijd vorige week gezien hebben zullen hun hart even hebben moeten vasthouden na de actie van doelman Tomeij na een terugspeelbal van Berry 10 minuten voor het einde van de wedstrijd. Gelukkig maakte Jordi Selder in de 42e minuut aan alle twijfel een einde door na goed doorgaan van Paul Droppert verwoestend de 3-0 in te schieten. Onmiddellijk na de aftrap zorgde doelman Sander Tomeij voor het laatste vermeldenswaardige wapenfeit: Hij maakte de beste kans van Naaldwijk onschadelijk door gestrekt naar de hoek te gaan om hiermee op een fraaie manier Naaldwijk de eretreffer te onthouden en zijn doel schoon te houden.
Jan Vermeulen