Cookie beleid HSV DUNO

De website van HSV DUNO is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

DUNO JO19-2 verliest in elk opzicht van Loosduinen JO19-1

DUNO JO19-2 verliest in elk opzicht van Loosduinen JO19-1

Loosduinen JO19-1

1 - 0

HSV DUNO JO19-2

Competitie

3e klasse Zwaluwen Jeugd Beker (1e fase) 07

Datum

2 oktober 2021 12:30

Scheidsrechter

C.G. Gräper

Accommodatie

Sportpark Madestein
Madesteinweg 17
2553EC
'S-GRAVENHAGE
tel. 070-3978920

We spelen vandaag in en tegen Loosduinen. We verzamelen rechtstreeks om 11:30 uur. Het weer is prima, en het kunstgras ligt er mooi bij, en de toeschouwers druppelen binnen. Leen weet een lekker ontbijtje te bestellen in de kantine, het is een Mora-ontbijtje deze keer. Dat is nog steeds het makkelijkst te bestellen in een sportkantine, een broodje met een vette hap. Loosduinen heeft een echt ouderwets typisch Hollandse voetbalkantine. Wat ook Hollands is, is de koffieketel, u weet wel,  zo’n grote, waar je de hele ochtend mee doet. De koffie smaakt overigens prima. Ook heel Hollands is de muziek, die voor mij net iets te hard staat. Ik moet moeite doen om een gesprek te voeren. Geniet van het leven, galmt het uit de speakers, dus dat doen we dan maar.

Vanuit de kantine zien we dat de jongens van beide teams bezig zijn met de warming up. Als ook het scheidsrechtertje het veld oploopt wordt het voor ons tijd om een plekje te zoeken. Uit de wind bij de middenlijn is het beste, zo kan de wedstrijd ook weer gefilmd worden. Adrianne begint als cameravrouw, en als Oskar zijn banaan op heeft neemt hij het over. Tenminste, dat belooft hij. We maken een hoop flauwe grappen, en of dat allemaal op film staat weet ik niet. Als dat zo is heeft Kenrick ook nog wat te lachen als hij hoort hoe wij ons als supporters iedere week weer vermaken.

Als alle digitale spelerspassen grondig zijn geïnspecteerd door de scheidsrechter kan de wedstrijd beginnen. De scheidsrechter is behalve de oudste ook de kleinste man van het veld. Ik las laatst dat er een enorm tekort aan scheidsrechters is in het amateurvoetbal. Ik kan me er iets bij voorstellen, je moet vaak echt wel heel sterk in je vrijwillige voetbalschoenen staan.

We beginnen met Quinten in het doel, achterin Timo, Luke, Gino en Bruno. Op het middenveld captain Hamza, Dylan en Robin en voorin Luca, Tom en andere Hamza. Op de bank nemen Sharif, Edwin, Wim en Rehan plaats. Nick zit helaas met een enkelblessure ook op de bank en de andere jongens doen met JO19-1 mee of zijn verhinderd. Tony en Isaiah sluiten na de JO19-1 wedstrijd nog aan.

Loosduinen speelt als eerste wind mee. De eerste paar minuten spelen we aardig, maar het Loosduinse overwicht neemt snel toe. Echt uitgespeelde kansen levert dit nog niet op, maar we staan wel constant onder druk. Heel sporadisch bereiken we de voorhoede, maar Loosduinen komt net als wij niet in de problemen. Zoals altijd is een foutje op het middenveld of voorin meestal geen probleem, maar achterin kan het fataal zijn. Loosduinen profiteert van het verkeerd inschatten van een situatie en neemt vlak voor rust de leiding. Een waardeloos doelpunt, maar de reactie van een DUNO-medespeler is nog vele malen triester. Hoe kan je zó reageren tegen je teamgenoot. Het is amateurvoetbal, we spelen voor ons plezier.

Het plezier langs de lijn bij de trouwe aanhang verdwijnt langzaamaan ook. DUNO pakt nog een onnodige maar verdiende gele kaart, en de rust komt precies op tijd om een eventuele escalatie te voorkomen. Het blijkt echter uitstel van executie want in de tweede helft gaat het faliekant mis. Een volkomen terechte directe rode kaart, gevolgd door een fysieke aanval op de scheidsrechter, ik schaam me dat ik nu DUNO-supporter ben. Doe normaal! Dat de scheidsrechter nog verder wil spelen vind ik bijzonder. Ik was er allang mee gestopt. Hij overlegt uitvoerig met de aanvoerders en de wedstrijd gaat verder.

Wij komen onze eigen helft niet meer af, een man minder bij ons is duidelijk zichtbaar. Het spel is hard, en het wachten is op meer kaarten. Vlak voor tijd is er weer een opstootje en dat betekent direct het eindsignaal. Ook voor de scheidsrechter is de maat nu vol. En terecht! De uitslag staat wel, die paar minuten worden natuurlijk niet meer ingehaald.

We verliezen de wedstrijd met 0-1, maar of dat nou het ergste is valt te betwijfelen. Het was een waardeloze wedstrijd, echt een om snel te vergeten. De beelden zullen boekdelen spreken. Het onderlinge DUNO-opstootje krijgt bij de uitgang van het sportpark nog een staartje. Heftig. Allemaal afkoelen en heel snel de vriendschappelijke draad weer oppakken. Tot de volgende keer, en ik hoop dat dan alles weer is zoals het altijd was: een vriendenteam dat gaat voor het plezier.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!