DUNO 11-1 laat zien waartoe het in staat is!

Na 2 overwinningen, vorige week zelfs met 1-13 bij Die Haghe, staat vandaag de wedstrijd tegen HBS op het programma. De hele week is er weer hard getraind en ook de warming up toont aan dat we er zin in hebben. Helaas is Olti er door een blessure niet bij, maar net als vorige week bij Toby wordt hij live en online op de hoogte gehouden.

1e fluitsignaal, waar DUNO 11-1 inmiddels bekend staat om zijn goede opbouw, spel over de flanken en inzet is het HBS die dit in de eerste minuten laat zien. DUNO speelt terug houdend, gaat de duels niet aan en is nog niet helemaal wakker. HBS blijkt dan ook nog eens over een hele leuke ploeg te beschikken die de duels wel aangaat en voorin de combinatie zoekt. Een terechte 0-1 staat er dan ook na 15 minuten op het scorebord. Tijd om het team wakker te schudden, maar de 11-1 beschikt op deze leeftijd al over een gezonde dosis zelfkennis en weet dat ze meer moeten brengen. Dat gebeurd en hoe! Het 2e kwart blijft spannend, maar we voetballen weer. Gaan de duels aan, zoeken de flanken en vervolgens de combinatie, gunnen elkaar de bal en creëren enkele goede kansen. Toch wil de bal er maar niet in, een strak afstandschot van Daan beland op de lat. Davey passeert 2 man op rechts en legt af op Toby, maar er zit net een voet van de verdediger tussen.

Jerry legt een paar keer aan om te schieten, maar de verdedigers en doelman staan in de weg. Bij Toby staat niemand in de weg, maar zijn bekeken lobjes gaan net over of naast. De bal wil er maar niet in! Tussendoor probeert HBS wat olaagstootjes uit te delen, maar Siem en Gianni staan als beesten te verdedigen en daarachter staat Quinten nog die met de week groeit in het doel en ook vandaag weer niet te passeren was. Toch staan we nog steeds met 0-1 achter. Dan komt de bal na een goede aanval via de tegenstander voor de voeten van Toby en die schiet ons vlak voor rust naar 1-1. 

 

In de rust wordt er aangegeven op deze manier te blijven voetballen, dan komen de doelpunten vanzelf. De volgende 15 minuten ben ik 15 jaar ouder geworden, DUNO blijft goed voetballen, maar die bal wil er maar niet in. Jerry raakt 2 keer de lat, Toby en Noam de oaal, Maik en Daan de keeper en bij Davey zit er telkens een voetje tussen. De spelers van HBS lijken wel stuk voor stuk 4 benen te hebben, elke keer zit er 1 tussen als we schieten. Medelijden met hun ouders, schoenen kopen wordt zo wel heel duur en vindt maar eens een broek met 4 pijpen! 

 

Groot compliment voor de manier waarop DUNO blijft voetballen. De meeste teams zullen een doelpunt willen forceren, maar de 11-1 blijft zijn eigen spel spelen. Achterin houden we de concentratie, Quinten reageert alert op diepe ballen en bouwt gelijk goed op. Het middenveld werkt als leeuwen en blijft de bal rondspelen en de spitsen bieden zich goed aan en zetten goed druk. 

 

Laatste kwart, doorgaan waarmee we bezig zijn dan komt het vanzelf goed! Het regent nog steeds kansen, ik ben inmiddels zo veel ouder geworden dan een toeschouwer mij zijn rollator geeft. Langs de lijn is het inmiddels drukker dan bij het 1e elftal, mensen horen hoe er gevoetbalt wordt en willen dat met eigen ogen zien. Voetballen blijft DUNO doen en kans na kans wordt er gecreëerd, maar zoals al bijna 30 minuten ook onschadelijk gemaakt door de goede en soms fortuinlijke verdediging van HBS.

Jerry zoekt met een vrije trap van achteruit hoog Davey, die kopt de bal mooi over de doelman heen, maar ook nu weet deze zich te herpakken en keert de bal nog op de lijn. Nog 3 minuten te gaan. Het vertrouwen is nog steeds groot. Toby en Noam zetten druk,  op het middenveld wordt de bal veroverd en direct Toby gevonden  en dan is daar de bevrijding. 2-1!!!! Zowel op het veld als daarbuiten gaat iedereen uit zijn dak, ik geef de heer achter mij zijn rollator terug.

Toby raakt zelfs nog licht geblesseerd als het hele team hem bespringt. HBS gaat alles op alles spelen en brengt een extra aanvaller in, maar DUNO blijft vooruit spelen  en druk zetten. Davey veroverd op de achterlijn de bal, wordt omver getrokken maar weet toch Noam te bereiken die de 3-1 van dichtbij dwars door het net schiet. Tijdens de val van Davey raakt hij per ongeluk de tegenstander die hem omver trok in het gezicht waardoor HBS het niet eens is met het doelpunt.

Toch moet er afgetrapt worden en veroverd Jerry direct de bal. De trainer van HBS roept dat het tijd is terwijl Jerry op doel af loopt en zonder dat er gefloten is blijven alle spelers van HBS stil staan. Hier maakt Jerry slim gebruik van en pikt ook zjn welverdiende doelpuntje mee waardoor we afsluiten met een 4-1 overwinning. De 3e overwinning op rij!

 

Vol trots sta ik langs de lijn, trots op onze jongens die de hele wedstrijd ervoor gingen en geduldig bleven voetballen. Trots op het respect wat zij hebben voor een tegenstander en scheidsrechter. Trots op de ouders die in grote getale aanwezig zijn en alle randvoorwaarden regelen. Trots dat ik training mag geven met een enthousiaste trainer als Frank en naast iemand mag staan met de kennis van Alfons! Je ziet het team met de week groeien, qua spel en individueel. Waar dit gaat eindigen weet niemand nog, maar dat het een heel moois seizoen gaat worden staat nu al vast.

Ik weet wel waar het volgende week heen gaat  dan spelen we namelijk om 8.30 uit bij Quick en ondanks de tijd weet ik nu al dat ook deze wedstrijd goed bezocht gaat worden, want dat verdienen deze giganten.

 

Tot volgende week,

Een hele trotse trainer (maar dat heb ik volgens mij al gezegd).

 

P.S. na de wedstrijd bleek er trouwens nog iemand geblesseerd te zijn geraakt, gelukkig betrof het een moeder die iets te enthousiast juichte 👍. Sommige mensen doen ook alles om maar geen limonade te hoeven halen 😀. Beterschap Davinia