Paar fatsoenlijke aanvallen van DUNO voldoende voor winst op RAS

Deze editie van RAS tegen DUNO zal niet de geschiedenisboeken ingaan als de spannendste of meeslependste ooit. Daarvoor was wat beide teams lieten zien van onvoldoende niveau en ontstonden - bovenal - weinig doelkansen, laat staan doelpunten die er een onvergetelijke wedstrijd van maakten.

Neemt niet weg dat DUNO over 90 minuten twee keer scoorde en RAS doelpuntloos bleef. Met als gevolg opnieuw een driepunter voor het team van Kenneth Lamens, met 44 punten uit 21 duels op weg naar een imposant resultaat in dit seizoen. Of dat straks, aan het eind over nog vijf wedstrijden, voldoende zal zijn voor een prijs is nog ongewis. Spannend is het zeker.

Strijd om promotie

Niet alleen DUNO strijdt nog om directe promotie (het gat naar PGS/Vogel bedraagt weliswaar acht punten, maar de lijstaanvoerder krijgt nog een paar zware duels, waaronder die tegen nummer 2 BMT en ook nog DUNO), ofwel gaat het erom de nacompetitie te bereiken, als springplank naar de derde klasse. Die strijd om dat toetje ligt nog volledig open - zeker is dat in deze fase elke punt telt.

Wat dat betreft was de opbrengst van de buurtkraker heel positief te noemen. Keurig drie punten erbij, concurrenten die punten morsten en alles bij elkaar een wedstrijd die geen averij opleverde. Alhoewel, dat Jimmy Kipp in de warming up door een blessure uitviel was weinig positief te noemen, hopelijk is hij er komende week thuis tegen ODB weer bij.

Zware blessure

Evenmin van de partij: Sander Janssen, de speler die dit seizoen steeds sterker ging spelen en een basisplaats afdwong. Hij liep een zware blessure op en zal voorlopig niet in actie komen. Een gemis voor de DUNO-selectie, bovenal erg sneu voor de aanstaande vader die zo graag zijn opwachting maakt in het eerste elftal.

DUNO opende de score in de 64ste minuut, uit een actie die door RAS als 'de eerste fatsoenlijke aanval van DUNO' werd omschreven op social media. Helemaal waar was dat niet, maar helemaal onwaar ook niet. DUNO had zich tot dan op positieve wijze door de burenstrijd geworsteld, maar tot heel veel goede aanvallen was het niet gekomen. Wel bijvoorbeeld in de 28ste minuut toen Sven Brugman ineens oog-in-oog met de RAS-sluitpost kwam te staan na een slimme combineeractie door het centrum. Hij miste.

Beste kans

Halverwege was het wat zoeken naar een samenvatting van de eerste helft. RAS had nergens op gerekend - hoopt vooral komende week in de strijd tegen directe belager Quick Steps punten te scoren - maar had in de 26ste minuut toch de tot dan toe beste kans van de wedstrijd gekregen. Als de aanvaller iets eerder was geweest, had het zomaar 1-0 gestaan - het volgde op een buitengewoon fatsoenlijke aanval van de thuisclub, die vertrouwen mag hebben in een goede afloop van het seizoen.

Maar goed dus, die rust. De analyse varieerde van een DUNO dat tot de zestien best goed verzorgd voetbal liet zien (maar niet kon doorpakken) tot: veel te laag tempo en weinig bevlogen; wisselende stemmingen dus, in elk geval gingen we er vanuit dat DUNO na de doelwisseling gaandeweg wel eens wat fitter dan RAS voor de dag zou kunnen komen.

Te vroeg

In de 55ste minuut gleed Olav Ruijl te vroeg binnen, zodat hij de bal op een haar na miste. Daarmee was ook de 0-1 op dat moment niet tot stand gekomen, en bracht Kenneth met Tim van Zweden en Kevin Jacobs nieuwe energie binnen de lijnen. En zowaar, na 64 minuten was het wel raak: Mo Simsek ging aan de linkerkant knap door - wel of geen buitenspel, scheidsrechter Van Drunen liet ondanks een vlagsignaal doorspelen - en schoof de bal beheerst binnen, alsnog 0-1!

Met ook nog eens Thomas Kenbeek in de ploeg was het een kwartier voor tijd beslist: uit een voorzet van Youssef Talhaoui - pal op de doellijn - kopte Kevin Jacobs heel knap, behendig en stijlvol de 0-2 binnen. Daarmee was het wel gespeeld, DUNO stond RAS weinig meer toe en de geel-zwarten probeerden het wel dapper, maar de gedachten gingen langzaam naar een week later met een degradatiekraker op het programma.

Speciale gevoelens

Het siert de DUNO-ploeg dat ook deze wedstrijd, alhoewel niet de vermakelijkste ooit, toch gewoon werd gewonnen. Ook nog eens in een burenstrijd, die toch altijd speciale gevoelens en strijd losmaakt. Knappe prestatie derhalve, nu op naar ODB thuis - alweer Albardastraat tegen Mgr. Nolenslaan, hemelsbreed slechts een paar honderd meter afstand van elkaar.

Opstelling DUNO: Mark Jacobs, Yilmaz Dogan (Thomas Kenbeek) Joël van Oeveren, Daniël Tonnrd, Olav Ruijl, Youssef Talhaoui, Mo Simsek, Siwan Keles (Tim van Zweden), Joeri Haneveld, Bas Oomens, Sven Brugman  (Kevin Jacobs).