DUNO JO17-2 flitsend uit de startblokken tegen HBS JO17-4

HBS JO17-4

0 - 10

HSV DUNO JO17-2

Competitie

Groep 3 61

Datum

29 augustus 2020 14:15

Accommodatie

Onbekend

Het is eindelijk zover, we gaan beginnen! Nee, dit is niet de aankondiging van een nieuwe aflevering van Pauw. Na exact 26 weken gaan we weer een wedstrijd spelen! Op 7 maart van dit jaar verlieten we het terrein van HVV en kwam er plotseling een einde aan het vorige seizoen. We verloren toen trouwens kansloos. Vandaag hebben we eindelijk weer een wedstrijd die ergens om gaat, en kunnen we die laatste nederlaag wegpoetsen. Het is vandaag weliswaar een bekerwedstrijd, die bij DUNO vaak als oefenwedstrijd wordt gezien, maar toch, je zou zomaar een keer kunnen winnen. Hoewel, de tegenstander van vandaag ligt ons niet zo goed en dat levert meestal geen positieve uitslag voor ons op. Een uitwedstrijd tegen HBS is voor ons elke keer weer een hopeloze onderneming.

Even terug komen op het laatste halfjaar, wat een bizarre tijd was dat. Alles is zo’n beetje anders geworden, het was en is een vreselijk moeilijke tijd. Toch hebben we het volgens mij aardig voor elkaar met z’n allen, en als de scholen volgende week eindelijk weer beginnen lijkt het bijna weer een beetje normaal te worden. Als ik het HBS terrein opkom wordt mij gevraagd me te registreren. Even een QR-code scannen, een paar vragen beantwoorden en hup, je mag het terrein op. Dit vraagt ook wel een enorme inzet van iedereen. Op de tribune is duidelijk zichtbaar dat HBS een grote voetbalfamilie is, anderhalve meter afstand tot elkaar is zo te zien niet nodig. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als iemand op dit sportpark positief blijkt te zijn?

De afgelopen week heeft trainer Kenrick zijn manschappen twee keer kunnen trainen; een magere voorbereiding. De KNVB lijkt nog steeds geen rekening te houden met de regio die als laatste vakantie heeft. Het is goed om bijna iedereen weer te zien. Verdrietige en vrolijke verhalen zijn er langs de lijn. Er kan veel gebeuren in een half jaar dus we hebben veel te bespreken. De tijd is gering, maar dat gaan we de komende tijd allemaal weer bijpraten. Ik zie ook een aantal nieuwe gezichten. De meeste jongens ken ik natuurlijk, en namen van de jongens die ik nog niet ken heb ik me laten influisteren.

Trainer Kenrick staat vandaag op de kop af voor het achtste (!) jaar langs de lijn. Op 29 augustus 2012 stond hij op het terrein van HVV voor het eerst als coach op het veld, en de kern van zijn team bestaat uit nog steeds dezelfde jongens. Daar ben ik niet alle jaren getuige van geweest, maar wel een flink aantal ervan. Hulde Kenrick, je bent een boegbeeld voor de club, en een vriend voor de jongens en ouders! Je mag enorm trots zijn.

Dan de wedstrijd. De meeste jongens komen bijna geheel omgekleed aan, want een kleedkamer is in deze coronatijd niet beschikbaar. Een groot coronavoordeeltje is dat de jaarlijks terugkerende discussie over verplicht douchen bij deze alvast de prullenbak in kan. In de HBS-protocollen heb ik zelfs gelezen dat je met regen niet in de kantine mag schuilen. Gelukkig zit er een behoorlijke dakgoot aan het clubhuis, waar we voor de laatste hoosbui van deze dag onder kunnen schuilen. In groepjes worden in een door Kenrick geritselde ruimte de meegebrachte voetbalschoenen en wedstrijdshirts aangetrokken. De jongens doen een korte warming up en worden tactisch bijgepraat door Kenrick.

Als vanouds is Isaiah de captain en tevens de keeper. Achterin spelen Luke en Sem, geflankeerd door Bruno en Sharif. Op het middenveld Timo, Valentino en Tony en voorin Nick N, Aman en Nick T. Op de bank beginnen Rayane, Rivano, Freddie, Dominick en Jason. Om beurten wordt er door een reservespeler gevlagd. De scheidsrechter is gekleed in code oranje en alle veldspelers zijn in het zwart. Zoals altijd zijn het slechts de groene DUNO-mouwen die het kleine verschil maken. Om bijna half drie begint ons nieuwe seizoen. We beginnen goed en zijn de bovenliggende partij. We krijgen kansjes en houden HBS ver van ons doel. Onze spits Aman is in vorm en dolt zijn directe tegenstander. Het is twee keer de paal die een openingstreffer in de weg staat. Als we dan van corona afstand voor een leeg doel de bal naast schieten lijkt het even de verkeerde kant op te gaan. Een HBS-speler die alleen op ons doel afgaat wordt gelukkig van scoren afgehouden door een wereldredding van Isaiah.

Daarna herpakken we ons en het is Aman die ons uit een strafschop verdiend op voorsprong schiet. Dan gaat het snel; een prachtige van Valentino en een wederom mooie van Aman zetten ons binnen een half uur op een comfortabele 0-3 voorsprong. Tussendoor wordt er goed verdedigd en zijn de aanvallen stuk voor stuk gevaarlijk. Er wordt nog genoeg gemist, maar Jason, mooi van afstand en alweer Aman die zijn hattrick compleet maakt, schieten een geruststellende 0-5 ruststand op het scorebord. Dat kan niet meer misgaan, maar bij HBS weet je het nooit. Een drankje op het veld voor de jongens en nog wat tactische aanwijzingen van Kenrick moeten deze voorsprong veilig stellen. Dit kan en mag niet meer mis gaan.

Aan het begin van de tweede helft doet HBS even van zich spreken, maar na vijf minuten zet Sharif Nick T met een splijtende pass vrij op de rand van de zestien en deze knalt de 0-6 binnen. HBS geeft zich gewonnen en probeert de nederlaag beperkt te houden. Helaas voor hen scoort Rivano de 0-7. Onze beide Nickken scoren samen de 0-8; T geeft voor en N rondt af, en alsof het nog niet erg genoeg is voor HBS scoort Aman zijn vierde en dus onze negende. Dan moet die tiende er natuurlijk ook nog in. Het is Jason die Valentino laat scoren en het is tijd voor het Rotterdamse kengetal 0-10.

Een heerlijke overwinning in een beetje een oneerlijke strijd. Het geheel was zeer sportief, en de man in het felle oranje viel niet op, dus floot hij goed. Mannen, een lekker begin van het seizoen en op naar de volgende tegenstander. Ik ben wel benieuwd wie er volgende week allemaal meedoen. Als je naar een ander team gaat wens ik je veel succes, en anders tot volgende week.

Prettig weekend, Paul

Registreren Waarom registreren