Jeugdspeler Robin Pot dacht dat hij aan het einde van het seizoen door overbelasting pijn bleef houden in zijn scheenbeen. Nader onderzoek wees uit dat die pijn werd veroorzaakt door kanker. Ook vonden de artsen een plekje op zijn longen. Hij is aan de belangrijkste wedstrijd van zijn leven begonnen, zegt zijn moeder Henriette in een interview met de webredactie.
Tsja, wat vraag je dan? Hoe is het?
Henriette: "De feitelijke stand van zaken is dat Robin een eerste onderzoek heeft gehad om te kijken welke vorm van kanker het precies is. Die kennis is van groot belang om de behandeling goed te kunnen aanpakken. Dat eerste onderzoek is mislukt en nu opnieuw gedaan. Op z'n vroegst aankomende vrijdag weten we iets nader. Dan vernemen we welk type kanker Robin heeft. In elk geval weten we dit: Robin heeft botkanker en het is kwaadaardig. Maar dan kun je niet zomaar met de behandeling beginnen. Hij is al wel, laat ik het zo noemen, klaar gemaakt om daarna snel de eerste behandeling te ondergaan. Dat gebeurt allemaal in het LUMC in Leiden. Wellicht beginnen de artsen snel vrijdag al en anders een week later."
Hoe is het met jullie allemaal?
Henriette: "We proberen er het beste van te maken. De wereld staat echt op z'n kop. Eerst denk je nog: volgende week gaan we drie weken vakantievieren in Frankrijk. We waren aan het aftellen. En dan verneem je dit nieuws. Door alles ging een streep. In de eerste week was dat heel heftig. Je moet het bericht een plek geven. En vooral Robin steunen. Op de een of andere manier is er daarna een knop omgegaan. We hebben met z'n allen heel sterk het idee: dit gaat ons lukken."
Hoe nu verder?
Henriette: "Dit is het proces waar we nu in gaan: behandelingen met chemokuur, dan een operatie aan zijn been, dan nabehandelen. Robin heeft overigens niet alleen botkanker in zijn scheenbeen, van zeven centimeter groot, er is ook een vlekje op zijn longen zichtbaar geworden. Daarvan schrokken wij meer dan de artsen trouwens. Bij deze vorm van kanker hoort dat er eigenlijk standaard bij, zo kregen wij uitgelegd. De artsen waren van dat plekje op z'n longen niet zo onder de indruk."
Wanneer werd jullie alles gewaar?
Henriette: "In april. Toen hield Robin pijn in z'n been. Maar ja, hoe gaat dat. Hij heeft als keeper een druk seizoen gehad. Veel gespeeld. Ook zit hij middenin z'n groeiproces. De huisarts dacht aanvankelijk aan overbelasting en schreef rust voor. Toen de pijn meer werd in plaats van minder kwamen we bij een sportarts terecht. Deze stelde voor na drie weken een echo te laten maken, maar dat hebben wij versneld. Toen die foto's waren gemaakt, bleek dat het mis zat."
Hoe is het met Robin?
Henriette: "Zijn leven zag er relaxed uit. Veel vrienden, helemaal aan het leven voor de sport. In een sportklas van het Segbroek Collega, helemaal in de ban van z'n grote droom sportleraar willen worden en de HALO gaan doen. Ja, zoals het leven van een sportieve jongen van zestien jaar eruit ziet. Dat is nu wel anders, al houdt Robin zich goed. Hij heeft veel vrienden van school over de vloer en ik hoop dat als zijn DUNO-vrienden, nu het seizoen weer begint, dit lezen ze ook denken: we gaan bij Robin langs. Hij heeft die steun echt nodig. Robin heeft het tot nog toe goed opgepakt, maar als hij 'ns een dag minder aanloop heeft, dan zie je hem stil worden. Toch gaat hij er echt voor - als een ware sportman. We beschouwen het allemaal toch als een sportwedstrijd en Robin is ervan overtuigd dat hij 'm gaat winnen. Ook al is er tegenslag, je wilt deze wedstrijd ook winnen. De onzekerheid is nu het vervelendste. Welke vorm van kanker is het? Welke behandeling komt er? Kan Robin straks tussendoor nog naar school of is daar geen denken aan? Dat hakt er wel in. En dat zie je allemaal gebeuren in een levensfase dat Robin steeds zelfstandiger werd. Nu is het weer helemaal op ons en z'n vrienden aangewezen."
En jullie gezin?
Henriette: "Bestaat uit vader Simon Pot en de broers Frank van dertien jaar en Rick van acht jaar. Zij zijn korfballers. Bij Achilles, de club waar ze onlangs afscheid moesten nemen van een jeugdspeelster die overleed door kanker. Dat is wel bizar hoor. Stond van de week nog een groot verhaal over in de krant. Over het afscheid nemen door de club Achilles. Met een foto met daarop ook je eigen zoon die steun betuigt. En dan ineens is kanker in je eigen gezin ook zo dichtbij. Dat is heftig."
Waar doen we goed aan?
Henriette: "Robin stelt een kaartje zeer op prijs. Ook hoopt hij veel vrienden over de vloer te krijgen. We stellenhet op prijs als de afspraken van zijn teamgenoten via trainer Ed Pape verlopen.Ik hoop dat DUNO dat allemaal voor hem kan betekenen."
Adres Robin Pot: Pompoenstraat 12, 2564 LX Den Haag
