Taartjes dus, alleen al om te vieren dat onze DUNO-leeuw de tand des tijds heeft doorstaan... (lees hieronder verder).
Taartjes voor een jubileum!Mooi dat we dankzij jubilaris Jan Morit bijgaand nog een van de oudste DUNO-emblemen kunnen tonen. We vieren dit heuglijke feit overigens bescheiden. Op deze zaterdag 24 november 2018 met taartjes en verder richten we de blik op ons honderdjarig bestaan, in 2023 zo wij hopen...
Op een dag als vandaag kan een korte terugblik op de DUNO-historie natuurlijk niet ontbreken. Een geschiedenis waarin de DUNO-leeuw vanaf dag 1 aan de club was verbonden. En: we mogen dan nu een kapitaal mooi complex hebben - nog altijd met grote dank voor onderhoud en verhuur aan Staedion - de geschiedenis leert dat we niet altijd zo comfortabel hebben gewoond.
SchipperenHet eerste jaar was het schipperen, want (pas) op 4 mei 1924 had DUNO haar eigen voetbalveld, gelegen tegenover het huidige Quick bij boer Van de Made. In oktober 1930 verhuisde DUNO van datoude knusse veldje naar het terrein van Ockenburgh en ontstonden de eerste clubhuisjes. (lees onder de foto verder).
Drie oude kantines. Het is (nog) niet bekend uit welke jaren ze dateren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog leerde DUNO ook haar moeilijkheden kennen. Nadat met grote moeite en opoffering een "eigen home" op "Ockenburgh", vlak achter het kampeerterrein te Kijkduin, was gesticht moest deze accomodatie in december 1940 door toedoen van de Duitsers weer in de steek worden gelaten.
Toen men aan het einde van de oorlog in 1945 terugkeerde op dit complex werd er helemaal niets meer terug gevonden. Een ernstig financieel verlies derhalve voor de club wat zich wreekte op het verenigingsleven.
Fruitweg
Maar na deze ontdekking hervond DUNO zich weer. Toenmalig voorzitter Henk Roos verzamelde de actieve leden rond zich en gezamelijk pakte men de draad weer op. DUNO kreeg onderdak op de sportvelden aan de Fruitweg. Dit was geen beste accommodatie en zeker geen best veld maar de club had toch weer iets voor zich zelf.
Ondertussen werd het sportpark "Ockenburgh" hersteld en voorzitter Wiersma, die Henk Roos had opgevolgd, zette zijn schouders eronder om DUNO weer daar te krijgen waar het zo gegroeid was. Met vereende kracht werd een kleedgelegenheid gebouwd.
Het nieuwe "Ockenburgh" schonk onze club echter niet datgene wat men er van verwacht had. De perspectieven van een belangenvereniging schenen wel gunstig, maar al snel veranderde dat aspect toen de Haagsche Stichting voor Lichamelijke Oefening de uurverhuur instelde. Deze wijze van exploitatie door de gemeente en het gemis van recreatie hadden van "Ockenburgh" een gelegenheid om te voetballen van gemaakt maar meer ook niet. De verhuizing naar de Mgr. Nolenslaan volgde, in 1961. (lees onder de foto verder)
De oude kantine op het complex aan de Mgr. Nolenslaan, dat in 1961 werd betrokken.
Inmiddels beschikken we sinds 2007 over een fantastisch mooi nieuw complex, Haagsche Dynamiek genaamd. Wie de foto's uit de beginjaren ziet, kan zie de omstandigheden van toen nauwelijks nog voorstellen. (lees onder de foto verder).
Interieur van onze nieuwe complex Haagsche Dynamiek (sinds 2007).
Haagsche Dynamiek van buiten.
Wie 95 jaar voetbalt heeft een mooie, bewogen sportieve geschiedenis. Vol hoogte- en dieptepunten.Je leest er alles over in ons historisch overzicht. Niet ontbreken kan natuurlijk de uitleg over onze naam, voor wie het echt niet meer weet of voor het eerst leest...
DUNO is, zo kun je wel zeggen, al een oude eerbiedwaardige Haagse dame, een dame die op 24 november 1923 het levenslicht zag. Toch gaat de geschiedenis van DUNO - opgericht als voetbal- en korfbalclub - eigenlijk nog iets verder terug, want voor 1923 bestond er al een vereniging die luisterde naar de fraaie naam TOGO. En nee, die naam had niets met een Afrikaans land te maken, maar stond voor Tot Ons Genoegen Opgericht. Echt genoegelijk was het blijkbaar bij TOGO niet, want een zestiental jonge heren was het niet met de gang van zaken binnen die vereniging eens en besloot zelfstandig verder te gaan onder de naam Duinoord. En we weten het natuurlijk allemaal: later moest die naam worden aangepast, omdat er een paar jaar eerder al een vereniging met dezelfde naam was opgericht. De oplossing was overigens simpel, men liet gewoon een paar letters weg en zo werd Duinoord DUNO. Jeugdlid Maks Kruit uit JO8-2 reageerde afgelopen week op onze oproep naar de naam en had het onmiddellijk goed.
Tegenwoordig noemen we het weglaten van een paar letters in een woord ‘turbotaal’ .... DUNO had dus al vroeg de turbo uitgevonden en dat hielp zeker mee om vaart in de ontwikkeling van de club te krijgen. Jazeker, de beginjaren verliepen moeizaam, maar dankzij het kordate optreden van ene Piet Nieuwenhuijsen bleef DUNO bestaan, al zakte de korfbalafdeling die DUNO rijk was na een aantal jaren helaas wel door de mand.
Trots
We zijn er trots op dat we al die jaren een geweldig mooie club hebben gehad en nog steeds zijn. Mooi, tot slot, om te noemen: DUNO was een van de eerste verenigingen met een jeugdafdeling. Daar waren we toen trots op en dat zijn we nog altijd!
We wensen je een mooie verjaardag.
DUNO was een van de eerste verenigingen in Den Haag met een jeugdafdeling. Op bovenstaande foto zie je een jeugdelftal uit 1929.
