Een interview met Jan Wensveen

Hij is 71 jaar oud, maar dat geef je hem niet; Jan Wensveen, voetbalman in hart en nieren. Zelf was hij vijftig jaar actief als voetballer. Nu staat hij als leider van de mini-Fjes, van zijn zesjarige zoon Tristan, op en langs het veld. "Ik wil Tristan laten ervaren hoe leuk voetbal is en dat je door voetbal enorm veel vrienden krijgt. Tenminste dat heeft het mij wel opgeleverd. Tot nu toe heeft junior er erg veel plezier in en zolang hij er plezier in heeft, gaan we door", zegt Jan terwijl hij vol trots naar zijn zoontje kijkt.

Jan was negen toen hij in 1947 ging voetballen bij voetbalclub Westerkwartier (die club is in 1994 opgeheven). Hij speelde er zijn jeugdjaren en vervolgens tien jaar voor het eerste elftal. "Toen ik achttien of negentien was, heb ik nog een seizoen voor ADO gespeeld. Dat was wennen hoor, want bij ADO heerste een hele andere mentaliteit. Het was veel harder en ik was een nummer. Terwijl ik op de club iedereen kende. Wat was ik blij dat ik mijn toenmalige trainer van Westerkwartier in de trein tegenkwam. Hij vroeg me namelijk of ik terug wilde komen en daar hoefde ik niet lang over na te denken", lacht Jan.

Ongeluk
Na zijn jeugdjaren bij Westerkwartier, kwam Jan bij vv. Marine terecht. Daar bleef hij totdat zijn zoon Walter (de vader van Jerry) acht werd en wilde voetballen. Marine had geen jeugdafdeling dus vertrokken Jan en Walter naar DUNO. Jan kwam in het eerste terecht en Walter begon bij de welpen. Jan: "Ik heb een jaar in het eerste gespeeld en toen kreeg ik een ernstig auto-ongeluk. Na het ongeluk lukte het niet meer om in het eerste mee te komen. Uiteindelijk heb ik jaren in het derde gespeeld. In de tussentijd trainde ik de elftallen waar Walter voetbalde. Dat vond ik heel erg leuk om te doen. Ik heb Walter tot aan de senioren begeleid. Dat hoop ik met Tristan ook te doen. Zelf heb ik tot 1980 actief gevoetbald. Toen begon het lichaam echt te protesteren en moest ik stoppen".

Oppakken
Het is een prachtig gezicht om Jan ‘zijn' spelertjes te zien aanmoedigen. De trainingen verlopen goed en Jan is tevreden over de inzet van de ouders. "Van de zomer heb ik alle ouders van de spelertjes uitgenodigd voor een kennismakingsbijeenkomst. Daar vertelde ik hoe ik het voetbal altijd beleefd heb, wat erbij komt kijken en wat er van hen verwacht wordt. Ik ben heel blij dat er daarna ouders zijn opgestaan die mee willen helpen. Zo hebben Piet van den Toorn en Marcel Otto de trainingen opgepakt. Zij vullen als het ware het gat op dat Evert Steinvoort achterliet bij zijn vertrek. Ik ben blij dat zulke ouders er zijn", zegt hij. (lees hieronder verder)

Jan Wensveen.

Aandacht voor de allerkleinsten
Met meer dan vijftig jaar voetbalervaring achter de rug, rijst de vraag wat er allemaal veranderd is. Jan: "Het klinkt cliché maar vroeger was het gezelliger. Alles is harder geworden. Het is goed dat de club professioneler is geworden, maar ik vind wel dat het ten koste gaat van de gezelligheid. Verder denk ik dat de club iets meer aandacht moet hebben voor de allerkleinsten. De tijd die wij krijgen om te spelen is te kort. Doordat wij ons veld eerst nog op moeten bouwen, is een uur krap. Er blijft dan geen tijd over voor het penaltyschieten wat de kleintjes eigenlijk het allerleukste vinden. Daarnaast hoop ik dat het op zondag net zo gezelligwordt als het op zaterdag al is."

Scouten
Tot slot geeft Jan zijn mening over het op jonge leeftijd scouten van kinderen (soms al bij de mini's). Hij zegt:"Dat vind ik een slechte zaak en daarmee zal ik wel tegen heilige huisjes aanschoppen, maar ik vind kinderen van zes, zeven jaar nog veel te jong om bij een topclub te gaan voetballen. Die moeten gewoon met hun vrienden lekker een potje kunnen spelen. Als ze talent hebben en bij de clubs goed begeleid worden, komen ze er wel."

Henriëtte de Wilde