Bestuurslid voetbalzaken Robert Garskamp (foto) beleefde een bepaald onvergetelijk seizoen. Hij kijkt terug en vooruit naar wat komen gaat in onze interviewreeks.
Welk rapportcijfer geef je het afgelopen seizoen? En waarom?
Robert: "Dat vind ik moeilijk te beoordelen. Een rapportcijfer bestaat voor mij uit verschillende componenten zoals: Beleidsmatig (7). Hierin hebben we weer een stap(je) gemaakt. Het raamwerk voor de vereniging staat inmiddels al een tijd. Ook zijn de kaders al bepaald voor de komende jaren. Prestatief (9). Op dit vlakzijn er de nodige successen geboekt. Successen met goede kwalitatieve trainers (veelal zelf opgeleid) die hetelftallen tot kampioenenhebben gesmeed. Organisatorisch (7). Het is een rommelig seizoen geweest. En dan vooral bij de jeugd. Met de wisseling van de wacht (technisch jeugdcoördinator) heeft dit invloed gehad op vele zaken. Al met al is het allemaal weer op zijn pootjes terecht gekomen en kan er weer verder worden gebouwd - gericht op de toekomst. Op basis hiervan wordt het een 8."
Waar ben je het meest trots op terugblikkend op dit seizoen?
Robert: "Ik ben het meest trots op al het feit dat de weg dietien jaar geleden is ingeslagen op sportief gebied nu - binnen de afdelingen - tot het gewenste resultaat heeft gehaald. Een compliment voor iedereen die zich hier hard voor heeft gemaakt."
Van welk moment heb je het meest genoten?
Robert: "Sorry, maar dat zijn er toch een aantal en niet een. Natuurlijk het kampioenschap van Zaterdag 1 (maar ook zaterdag 2). Een ongelooflijke prestatie van de mannen Jan Linkerhof en Johan van Wijngaarden. Laat ik hierbij niet de begeleiding onder leiding vanJan Ponsen vergeten. Een hecht collectief dat ervoor heeft gezorgd dat er een stevig fundament lag. Met een ongelooflijke apotheose van het seizoen waarin wedstrijden letterlijk werden binnengesleept. Spannend tot aan het eind. Daarnaast heb ik genoten van de diverse jeugdelftallen die wekelijks - op hun niveau - weer hun wedstrijd op ons complex hebben gespeeld. Het plezier dat eraf straalt om elke maar week - ondanks de nederlagen die er (misschien) zijn geweest - proberen de tegenstander op een sportieve manier te verslaan. Misschien ben ik bevooroordeeld maar ik heb zeker genoten van de 103 kinderen die tijdens het ieniemini-toernooi hebben gevoetbald. Geen tacktiek (althans bijna niet), puur spel en voetbal. En dan als trotse apen de medailles in ontvangst nemen. Dat zijn de momenten waar je het voor doet. Er schiet nog een moment binnen. Dat was toen DUNO E1 voor de bekerfinale binnen een paar minuten op de gelijke hoogte kwam. De intense vreugde en plezier die naar boven kwam. Daar kreeg ik wel kippenvel van want dat deed me denken aan mijn actieve tijd als voetballer. Helaas ging de wedstrijd verloren maar dat werd erg sportief de mannen van Henk van Veen opgepakt. Ik vrees dat ik nog wel even door kan gaan maar laat ik hier stoppen." (lees hieronder verder)
Robert Garskamp.
Wat had er beter gekund?
Robert: "Een aantal dingen. Bijvoorbeeld hoe het met derde zaterdag elftal is verlopen. Geen continuïteit en aansturing wat juist voor dit elftal zo nodig was. Bewonderenswaardig dat dit elftal zich door dit seizoen heeft geknokt. Zelfs nog een kleine kans gehad op promotie. Gelukkig is er Dennis Manschot een goede trainer voor volgend seizoen gevonden. Expansie van de zondagafdeling voor komend seizoen wat helaas nu niet gelukt is. Een aantal redenen lag ten grondslag waarom dit niet is gelukt. Voor volgend seizoen moet dit gewoon gaan lukken met de juiste aanpak en inzet. (Nog) betere begeleiding van de jeugdtrainers. We zijn al zover dat er geen ouders meer op veld staan zonder enige begeleiding. Nu is het noodzakelijk dat de interne kwaliteit wordt verhoogd door het onder meergeven van opleiding."
Wat vind je van je eigen rol in dit voorbije seizoen?
Robert: "Niet helemaal tevreden, moet ik concluderen. Ik had graag meer willen bereiken zoals op gebied van voetbalbeleid binnen de vereniging." (lees hieronder verder)
Robert Garskamp: "Kippenvel van de E1."
Wat moet er anders?
Robert: "Anders moet zeker de eeuwige strijd tussen jeugd en zaterdag. Dit leidt tot discussies die veel (onnodige) energie kost. Zoals de aanvangstijden op de wedstrijddagen. Wie speelt laat of niet. Ik begrijp de bezwaren maar binnen DUNO wordt dit erg op de spits gedreven. Bij andere verenigingen en ook bij andere sporten ligt dit veel genuanceerder. Elftallen die laat spelen en laat klaar zijn. Wel betekent dat er organisatorisch een aantal zaken goed geregeld moet zijn. En dat is niet altijd het geval geweest, moet ik bekennen. Afgelopen seizoen hebben we een hele slag (in positieve zin) gemaakt. Verder moet de communicatie en samenwerking beter tussen de commissies verenigingsbreed. Het bestuur mag zeker daar de hand in eigen boezem steken."
Wat is je hoop voor 2009-2010?
Robert: "DUNO staat er goed op maar ergens komen is makkelijker dan daar blijven. Ik hoop dat we in deze positieve spiraal blijven en geen terugval krijgen. Natuurlijk hebben wij ook onze uitdagingen zoals vrijwilligerswerk en dergelijke,maar ik denk dat iedereen trots moet zijn op wat er is bereikt. Velen denken misschien dat dit vanzelf gaat maar achter de schermen wordt hier hard aan gewerkt. Ik denk dat de leden zeer content moeten zijn met de commissie en het bestuur. Hiernaast hoop ik op meer (niet) voetbalactiviteiten voor komend seizoen."
