Tijdens het afscheid van Cees IJspelder sprak oud-voorzitter Rob Leenheer (foto) de volgende tekst uit.
Ik wil graag een kort woord tot u richten. Kort, omdat Cees die aandacht al gauw te veel gevonden zou hebben.
Toen ik in 1983 lid werd van DUNO werd ik door Alphons Pije al snel voorgesteld aan Wout Buis en Cees IJspelder sr, zij werden toen al als de grondleggers gezien van de zaterdagafdeling van DUNO. Ik weet nog goed dat men binnen DUNO toen al met trots en respect over Cees IJspelder sr. sprak.
Ik zie het nog voor me; Cees zelf wimpelde toen de lof uitingen wat verlegen weg, voor hem was het niet zo belangrijk om zijn verdiensten voor DUNO benoemd te hebben. Cees hoorde bij de club, zijn zoons en schoonzoon voetbalden er en daarvan genoot hij met volle teugen.
Vorige week dinsdag werd ik op de hoogte gebracht van het plotselinge overlijden van 'ouwe Cees', want zo noemde ik hem altijd. Het was een schok, nog meer ook een ontluisterend moment; het besef dat Cees, de altijd opgewekte, vrolijke, de voor iedereen belangstelling hebbende en gerespecteerd DUNO-icoon er niet meer was....
Cees zelf was bescheiden, zeer bescheiden. Een plekje op de voorgrond was er wat hem betreft niet bij. Liever bleef hij op de achtergrond, daar voelde hij zich het meest senang. De afgelopen week was er natuurlijk veel te doen en veel belangstelling rondom zijn overlijden. Cees, al dat rumoer en die belangstelling heb je echt niet kunnen voorkomen, door te zijn wie je was heb je dit meer dan verdiend. Je hebt voor veel mensen echt een lege plek achtergelaten.
Cees was vanaf 1960 lid en heeft zo een lange periode veel voor DUNO mogen betekenen. Als speler, als trainer, als sponsor en als trouw supporter voor zijn zoons Cees en Joop, schoonzoon Ruud en als opa voor zijn kleinkinderen.
Cees was een zeer trouw DUNO-lid, ook in sportief mindere tijden bleef hij zijn club trouw. Cees was zeer begaan met de sportieve prestaties maar liet zich bij tegenvallende resultaten nooit uit over spelers of trainers. Daarvoor was Cees teveel een gentleman.
Als (ex) voorzitter had ik vaak het voorrecht om als wij elkaar ontmoeten een hand van hem te krijgen. Dat was niet zomaar even beleefdheidshalve een handje schudden, nee... Cees nam daar de tijd voor en gaf mij dan een warme en welgemeende handdruk en vroeg dan altijd belangstellend hoe het de club verging. Daarmee toonde hij zijn respect naar mij en liet hij ook zijn waardering blijken. Voor mij was dat Cees ten voeten uit. Cees was gewoon een heel gewone lieve man. De vele reacties op de website laten zien dat Cees een meer dan aimabel mens was en zeer geliefd. Cees, je hebt meer voor leden betekend dan je zeker vermoed zal hebben. Dank daarvoor.
Mevrouw IJspelder; zeer bedankt dat wij Cees zoveel jaar en op zoveel momenten bij de club mochten hebben.
Joop en Cees; jullie vader was voor velen in veel opzichten een voorbeeld. Ik hoop dat jullie daar een beetje troost uit kunnen putten.
Ruud; je schoonvader was trots op je actieve rol bij de club
Gilbert, Björn, Serge en Mitchel; ik hoop dat jullie mooie herinneringen overhouden aan het feit dat jullie opa jullie langs de lijn volgde.
Daan de Ligt heeft Cees in een ontroerend mooi gedicht beschreven. Ik wil dat hier namens DUNO graag met jullie delen.
Het stormde Cees toen jij je ogen sloot
De storm was nooit een vriend van Scheveningen
Hij laat zich door gebeden niet bedwingen
De vissersvrouw blijft wachten op een boot
Die nacht nam hij je mee, de schrik was groot
Toch kan geen storm jou van je voetstuk wringen
Je bracht ons meer dan slechts herinneringen
Vaarwel, jij lieve bondgenoot
Je ziet ze weer, de oude voetbalmaten
Van DUNO, Scheveningen en Holland Sport
Er klinkt applaus en Houtrust zal weer juichen
Jij was de held, wij waren de getuigen
De eindstand staat nu op het scorebord
Je hebt een diepe indruk nagelaten.
