Dat zit zo. Simon schrijft een column op Haaglandenvoetbal.nl en heeft het tijdens deze Pinksteren, toch het feest van vuur en enthousiasme, over onder meer het volgende:
"De afgelopen jaren heb ik mij regelmatig gestoord aan het gedrag van bepaalde supporters vanwege hun grove en beledigende gedrag. Omdat het vaak mensen betreft die geen etiquette kennen en ook binnen hun eigen vereniging slecht aangeschreven staan, durft geen mens ze te corrigeren, zo lijkt het! Om man en paard te noemen, heb je blijkbaar lef nodig en dat ontbreekt maar al te vaak bij verenigingsbesturen."
Daarna schrijft Simon onder meer: "Bij een puur Haagse vereniging (DUNO), waar ik overigens graag kom, stond tijdens de wedstrijd in de nacompetitie een individu constant te schreeuwen en te tieren vanaf het balkon met vrij stevige taal richting scheidsrechter. Ronduit onbehoorlijk! Er was echter niemand van DUNO die ingreep, ondanks vele gefronste wenkbrauwen."
Dat is niet leuk om te lezen in het weekeinde dat je Het Heilige Vuur viert. Een periode waarin enthousiasme de boventoon zou moeten voeren. Nu siert het Simon, zo gewaardeerd als hij bij ons komt fluiten, dat hij dit gevoelige punt aansnijdt. Wat hij benoemt is ronduit stuitend te noemen, het is gedrag dat we ook bij DUNO niet wensen. Natuurlijk willen we niet dat vervelende, stevige taal richting scheidsrechter wordt geuit.
Wel degelijk optreden
Wat Simon niet weet, omdat hij het niet heeft gevraagd, is dat we als bestuur (op de foto: DUNO's oude en nieuwe voorzitter Rob Leenheer en Henri van Doorn) in zulke gevallen wel degelijk optreden. In het benoemde geval is betrokkene aangesproken, heeft diegene erkend dat het anders moet en hebben we afspraken gemaakt voor de toekomst. Het kan best zijn dat dit Simon is ontgaan, maar het voert te ver om DUNO op basis van deze gebeurtenis in het rijtje van niet-ingrijpende-clubs te plaatsen.
En daarmee komen we aan bij wat-DUNO-niet-verdient aan deze column. Een zinsnede als "Is het gek dat veel verenigingen die dit soort gedrag tolereerden, op het lijstje van verdwenen verenigingen staan? De vraag stellen, is hem beantwoorden denk ik!"
Allereerst, Simon: je komt geregeld bij onze club, kent de bestuurders, dus spreek ze vooral aan. Want DUNO wil vooral een club zijn van het verbinden - we zijn niet voor niks Buurthuis van de Toekomst - dus praten over dingen die beter kunnen, dat kan altijd. Daar heb je geen column voor nodig. Het belangrijkste signaal dat je geeft, is dat je ons neerzet als een vereniging die op deze normen en waarden niet zou sturen. En dat verdienen we niet. Onlangs nog kregen we juist de waardering van de tuchtcommissie van de KNVB over hoe we als bestuur en vereniging waren omgegaan met een incident, juist de manier van optreden kreeg lof.
Koffietafel
En, Simon, om je nog een voorbeeld te geven: onlangs hadden de vrouwenteams van DUNO en Laakkwartier mot met elkaar. Dat kun je twee dingen doen: nog bozer worden op elkaar en de KNVB het maar laten uitzoeken, of iets anders doen: verbinden. Voor dat laatste kozen de besturen van Laakkwartier en DUNO. Geen boze brieven over elkaar naar de voetbalbond, maar proberen er als verenigingsbestuurders samen met de betrokken teams uit te komen. En dat is gelukt. Voorafgaand aan de laatste twee duels van beide teams was er een koffietafel. Eerst uit bij Laakkwartier, daarna thuis bij DUNO. De winst: De vrouwen van DUNO en Laakkwartier gaan weer prima door een deur met elkaar. En dat dan voor een club waar verenigingsbestuurders niet durven op te treden, dus.
Je raakt op deze Pinksteren, Simon, een gevoelige kwestie. Een kwestie ook die veel verenigingsbestuurders bezighoudt. Ik ken collega's van heel grote clubs, die wekelijks met angst en beven naar hun vereniging gaan, bang als ze zijn dat er iets gebeurt wat ze niet in de hand hebben. Wat ik wel weet van die clubs, en ook van DUNO, is dat diezelfde bestuurders, samen met heel veel goedwillende leden, hun best doen het sportklimaat goed te houden. Door voorlichting, door ingrijpen, door te spreken met spelers en ouders, door normen- en waardencommissies te hebben, door naar bijeenkomsten te gaan, door te verbinden - als buurthuis, als club in de samenleving. Kortom: het zijn clubs die zich al lang realiseren dat ze zelf een heel grote rol kunnen spelen in het gedrag van hun publiek, of hoe hun vereniging in de samenleving staat.
Daarmee, dat weet je Simon, voorkom je nooit incidenten. Als jij je hebt gestoord aan gedrag van een DUNO-supporter dan betreuren wij dat. Want voor alles willen we op ons complex een fijn verenigingsklimaat hebben. Als bestuurders hebben we toen vast te laat ingegrepen - maar weet: het is ook fijn als jij, mede-supporters of anderen op zo'n moment iets zeggen tegen een zogeheten fan. Optreden, ingrijpen, de sport prettig houden: dat is niet als alleenrecht voorbehouden aan verenigingsbestuurders. We hebben elkaar zo keihard nodig. Naar zo'n klimaat, waarin ieder z'n rol erkent en uitvoert, moeten we met z'n allen graag toe willen gaan.
DUNO heeft een geweldige supporterskern. Mannen en vrouwen, jong en oud, die het beste voor hun cluppie willen. Ik ben de laatste om te zeggen dat dit leidt tot gedragingen die nooit en te nimmer fout zijn. Natuurlijk, dat gebeurt. Helaas, maar waar. Maar over het algemeen: deze club weet zich te gedragen en heeft leden en supporters die daar met elkaar op toezien. En dan, nog altijd, kan dat gebeuren: die middag dat er een vervelend incident plaatsheeft. Dat kan je overvallen als bestuurder, als scheidsrechter, of als beide. Je bent het nooit voor, het overvalt je - maar maak uit zo'n gebeurtenis nou niet direct op dat het een club betreft vol hersenloze individuen of dat er een bestuur zit dat niet ingrijpt.
Liever inspiratie dan polarisatie
Ik ben ervan overtuigd dat we als sportwereld daarin een gezamenlijke missie hebben, Simon. Prima wanneer je een column als middel daartoe wilt gebruiken. Maar als het gaat om de toekomst, om elkaar echt verder te helpen: laten we dan niet kiezen voor de polarisatie zoals in je column, maar voor de verbinding.
Nu wil je als scheidsrechter scoren, en je weet: dat moeten scheidsrechters nou juist niet doen.
We hebben het als clubmensen, als officials, als mensen die in hun vrije tijd hun beste beentje voorzetten, al lastig genoeg. Dat vraagt eerder om inspiratie, samen optrekken, dan polarisatie.
Tot slot: je noemt in je column ook RKAVV en SEV als clubs die wel goeie bestuurders en fans hebben en daarom met goddelijke steun zijn gepromoveerd. Ik geloof dat niet. Op de Kastelenring hebben ze gewoon heel goede spelers, trainers, fans en bestuurders - die kunnen het zonder goddelijke ingrepen heus wel alleen af. Daarom hoop ik ook dat je niet echt meent wat je hierover schrijft, dat God van invloed zou kunnen zijn op wie kampioen wordt of degradeert. Als DUNO en UVS straks tweemaal tegenover elkaar staan, dan hoop ik dat de beste wint. Tweeëntwintig spelers, begeleiders en supporters gaan daarover. Ik hoop met jou langs de lijn, of in de bestuurskamer om maar eens bij te kletsen.
Want heus, God: die heeft veel belangrijker zaken aan z'n hoofd.
Simon, tot gauw.
Henk Ruijl
vice-voorzitter DUNO
