De afgelopen maanden zijn bij ons allen thuis, al dan niet via een plasmascherm, vele verrassend mooie en ontroerende sportmomenten aan ons voorbij gegaan. Het EK, Tour de France, Wimbledon en de afgelopen weken, als zomertoetje nog eens de Olympische spelen.
Vooral die laatste spelen hebben vele mooie beelden opgeleverd. Naast de sportieve prestaties van vaak ongekende omvang spraken mij met name een aantal beelden en momenten en uitspraken van coaches en sporters in interviews na hun prestatie mij aan. De NOS stelde de afgelopen weken een top-5 van hoogtepunten samen. Voor mijzelf heb ik de afgelopen weken de volgende beelden als hoogtepunt van topsport geselecteerd:
1. Coach Jacco Verhagen die na afloop zelf de verantwoordelijkheid nam voor de teleurstellende prestaties van zijn zwemmers. Hij ging bij zichzelf te rade wat de oorzaak was dat Marleen Veldhuis en Pieter van den Hoogenband niet op het juiste moment konden 'pieken'. Wat een klasse als een coach eerst naar zichzelf kijkt en zo zijn spelers in bescherming neemt! En wat een verschil met die roeiers die maar bleven klagen over wel/geen wier aan de onderkant van boten.
2. De teamprestatie van het Nederlands dames-waterpoloteam. Keihard, bijna dagelijks trainen loont dus. Niks geen waanzinnig hoge financiële vergoedingen zoals veel verwende topvoetballers kennen maar met elkaar werken aan hun Olympische ambitie.
3. Marianne Vos die na een eerst teleurstellende rit toch in staat bleek om een gouden medaille te behalen en tijdens de huldiging, voor het oog van de hele wereld, huilend het volkslied meezong. Zij toonde eerlijk en oprecht haar gevoelens; een topsporter waardig.
4. Maarten van der Weijden natuurlijk die na een ernstige en levensbedreigende ziekte laat zien dat het loont om vertrouwen te houden en nooit op te geven. Wat zullen veel mensen daar hoop en kracht uit halen!
5. Pieter van den Hoogenband die na zijn persoonlijk teleurstellende resultaat op zijn koningsnummer na afloop direct zijn concurrenten en winnaars hartelijk en oprecht feliciteert; een toonbeeld van sportiviteit.
Wat kunnen wij hiervan leren?
Ook, misschien wel juist op amateurniveau kunnen wij hieraan een voorbeeld nemen.
De voorbeelden zijn talrijk en zelf in te vullen.
DUNO en die Olympische magie, wat heeft dat met elkaar te maken?
Topsport is voor weinigen weggelegd, sporten op amateurniveau is bijna voor iedereen mogelijk. Vanuit de amateursport zijn persoonlijke prestaties op ieder niveau vaak even waardevol als op het niveau van topsporters.
Wat te denken van dat mini- F-spelertje die voor het eerst en dus gespannen een training bij zijn club meemaakt, dat spelertje die in aanwezigheid van zijn ouders zijn 1e doelpunt maakt, die leider die langs de lijn vanuit de dugout opveert als 'zijn team' heeft gescoord, die ouder die ontroerd raakt als zijn kind op welk niveau ook een sportieve topprestatie levert, dat commissielid dat dolblij is wanneer er door ouders daadwerkelijke hulp in de uitvoering van de organisatie wordt geleverd...
Allemaal bescheiden voorbeelden van een die persoonlijke Olympische magie... ook op de Nolenslaan.
Onze verenigingswaarden; sportief, gastvrij en behulpzaam..een plezierig en sportief seizoen gewenst.
Rob Leenheer, voorzitter
