DUNO-trainer Jan Linkerhof (foto) kijkt vooruit naar de laatste competitiewedstrijd van DUNO 1 op eigen veld voor de winterstop. Tegenstander is aanstaande zaterdag SHO uit Oud-Beijerland.
Allereerst: gefeliciteerd met je nieuwe club, RAVA/PEC combinatie!
Jan: "Dank, dank. Ik zie het als een begin zoals ik ook bij DUNO ben gekomen. Er is veel werk te verzetten en ik ga er graag aan de slag om die club verder te helpen. Het is een club in ontwikkeling, net zoals DUNO dat vier jaar geleden was."
Kun je je voorstellen dat er mensen zijn die zeggen: Wat heeft die Linkerhof daar te zoeken?
Jan: "Ja, dat kan ik me voorstellen maar ik vind het onzin. Die mensen kijken dan naar het niveau, de vierde klasse, waarop ik ga trainen. Vergis je niet: toen ik bij DUNO kwam speelden we derde klasse. Na drie, vier wedstrijden ben je vergeten op welk niveau je uitkomt en heb je gewoon elke week een wedstrijd te winnen. Het maakt als trainer niet uit of je je dan eens ergert aan een speler in de eerste klasse of de vierde. Haha! Ik vind het een prachtige gelegenheid te kijken of ik ook deze spelergroep bij RAVA/PEC verder kan krijgen. En verder: het is een club met prima mensen eromheen, ik heb uitstekende gesprekken gevoerd."
Terug naar DUNO, hoe voorkom jij dat je als een trainer met een degradatie op zak vertrekt?
Jan: "We spelen nog elf finales, zo simpel is dat. Je houdt het gevoel dat het met een overwinning erbij zomaar kan omslaan. De stemming in de groep is geweldig. Natuurlijk zijn we er steeds doodziek van wel goed te spelen en dan te verliezen. Ook afgelopen zaterdag weer in 's-Gravenzande. Aan de andere kant: gaaf om te zien dat we zo meekunnen in de eerste klasse. Als je nou wekelijks met 3-0 of 4-0 verliest, maar zo is het niet. Het verschil is telkens minimaal. Daar moeten we moed uit blijven putten. En geloof me: dan kan het ook snel gaan."
Hoe beoordeel je de tegenstander, Steeds Hoger Oud-Beijerland?
Jan: "Daar verloren we de wedstrijd eigenlijk in tien minuten, toen we de doelpunten tegen kregen. Het werd 3-1. Wij hadden last van de spanning rond het competitiedebuut, moesten wennen aan het grote veld. Enfin: echt een startwedstrijd. Nu spelen we op eigen terrein, kennen de krachtsverhoudingen in deze klasse en spelen we superfanatiek. Met steun van velen, ik las ook dat de zondagafdeling met veel mensen gaat komen, moet het toch eens gaan lukken. Fijn trouwens die steun! Kijk naar afgelopen zaterdag, we hebben toen zeker vijf kwartier de wedstrijd kunnen domineren. Als je dat bij 's-Gravenzandse SV kunt, een ploeg waar we in het verleden huizenhoog tegenop keken, dan moet je thuis zaterdag willen winnen. Daar gaan we alles aan doen."
Maar je bent wel je spits, Wesley Spaans kwijt. Hij is geblesseerd. Hoe ga je scoren als je tot nog toe pas acht doelpunten in elf wedstrijden maakte?
Jan: "Dan zullen er toch anderen moeten opstaan, ik kan ze er niet zelf in schieten. Nou is het niet zo dat we onze grote doelpuntenmachine kwijt zijn geraakt, Wesley was ook nog zoekende naar z'n vorm en maakte er dit seizoen drie. Ik weet wel een manier om het op te lossen, dus ook hiervoor geldt: alle vertrouwen erin dat we Wesley tijdelijk kunnen vervangen."
Oh, vertel eens?
Jan: "Kijk zaterdag maar."
Je zei, ondanks die laatste plaats is de stemming prima. Is dat echt zo?
Jan: "Ja, als je toch zag hoe de jongens afgelopen zaterdag echt stuk zaten na de nederlaag en er in de kleedkamer al snel een stemming was van: de volgende keer winnen we echt, dan zie je als trainer: dit gaat goed komen. We trainen uitstekend, iedereen is er, en qua blessures of schorsingen valt het alleszins nog mee. Heus, we moeten een keertje winnen, maar als dat lukt gaan we nog voor verrassingen zorgen. De groep is daar klaar voor."
