Schaterlachend leven op een vuilnisbelt. Ja, dat beeld blijft je wel bij. DUNO-trainer Jan Linkerhof is terug van studiereis in Zuid-Afrika en onder de indruk.
Welk beeld, welk moment?
Jan: "Dat ik iemand op een vuilnisbelt zie staan, en daar ook leven, die schatert van de lach. Dat heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Je hebt niks nodig om blij te zijn. Daar kunnen wij nog wat van leren. Zuidafrikaners in uiterste armoede waren heel blij. Wij met al onze luxe staan daar wel even anders in, ja zijn zelfs somber soms."
Je was op reis in Zuid-Afrika, in de omgeving van Stellenbosch, samen met de organisatie Stars in their eyes. Wat heb je kunnen bijdragen?
Jan: "Wij hebben in tien dagen cursisten, trainers van daar, kunnen leren om toernooitjes en evenementen te organiseren. Die coaches konden uiteindelijk zelfstandig een voetbaltoernooi organiseren voor tweehonderd kinderen. In varianten van zeven tegen zeven of elf tegen elf. Daarnaast kregen ze van onze organisatie lessen in drugs, drankgebruik en hiv. Dat hebben ze als erg nuttig ervaren." (lees hieronder verder)
Op defoto met enkele deelnemers aan het coachingprogramma.
Aan wie gaven jullie onderricht?
Jan: "Dat was heel divers. We gaven in zo'n gemeenschap les aan mensen van 17 tot 53 jaar. Het werd erg gewaardeerd. Je wordt in zo'n tien dagen echt op handen gedragen. Kinderen rennen achter je aan, natuurlijk om hulp te vragen. Of om samen op de foto te gaan. Ook indrukwekkende momenten."
Klinkt allemaal zwaar, ook kunnen lachen daar?
Jan: "Reken maar! We hebben onderling met de begeleiders en trainers veel lol gemaakt. En opvallende bezoeken gebracht, onder meer aan Robbeneiland. Ook waren we in een township en bezochten we een school." (lees hieronder verder)
Nederlandse coaches en Zuidafrikaanse cursisten samen. Middenvoor, met tas, Jan Linkerhof.
Gefeliciteerd trouwens, je bent vandaag (dinsdag 25 november) 53 jaar geworden...
Jan: "Dank je. Het mooie was, we kwamen daar ook een mevrouw tegen die de hele wereld rondreist en wensen meeneemt. Ik heb, nog net op m'n 52ste, ook een wens mogen doen, die straks wordt bewaard op de Noordpool."
En?
Jan: "Gelukkig blijven, zoals het nu gaat. Dat staat op dat briefje. Klinkt heel gewoon, maar ik zou het geweldig vinden. Zeker na zo'n reis besef je dat je hier heel gelukkig leeft."
