In de aanloop naar de resterende elf wedstrijden van de tweede seizoenshelft wachtte DUNO C2 vandaag een geduchte oefentegenstander in Westlandia C3. Beide teams staan vierde in hun poule, Westlandia daarbij wel een klasse hoger spelend. Ook in 2016 kennen we helaas nog steeds blessureleed: Amber en Tica zijn voorlopig nog even uit de running. Maar de dames waren er vanmiddag allebei wel gewoon bij om hun team te steunen en zo hoort het natuurlijk ook!
Jay en Olav waren de vervangers vandaag, zodat we op volle personele sterkte konden aantreden. De teams bleken in de beginfase aardig aan elkaar gewaagd. Het spel van Westlandia oogde iets verzorgder, met technisch combinatiespel vanaf het middenveld, waarbij DUNO vaak wat opportunistischer te werk ging. Even onverwacht als onnodig keken we na een minuut of tien ineens tegen een achterstand aan: een aanval over links werd door de gasten bij de eerste paal binnengeschoten. Niet geheel onhoudbaar wellicht, maar bij de regenachtige weersomstandigheden en een spekgladde bal is dat uiteraard vanaf de zijlijn altijd makkelijk praten.
DUNO moest zich even herpakken, de organisatie en het vertrouwen leek toch een klein deukje te hebben opgelopen. Daar profiteerden de Naaldwijkse gasten optimaal van en een mooie aanval door het midden werd resoluut afgerond. Oei, na een kwartiertje met 0-2 achter, was deze tegenstander niet gewoon een maatje te groot en kon een dreigend pak slaag nog worden afgewend? Mooi om te zien was dat het thuisteam in het vervolg het hoofd niet liet hangen en met nieuw elan ten aanval trok. Niet dat dit meteen leidde tot grote doelkansen, maar het duel was nog zeker niet beslist. Het zou lekker zijn geweest als we nog voor rust de aansluitingstreffer hadden weten te realiseren, maar het beetje geluk ontbrak daarbij net nog op de beslissende momenten.
Westlandia verliet na het rustsignaal optimistisch en zelfs een beetje euforisch het veld. Terecht want ze hadden best leuk voetbal laten zien, maar tegelijkertijd lagen in dit grenzeloze optimisme mogelijk nog onze kansen. DUNO liet na de hervatting zien inderdaad scherp en gretig uit de kleedkamer te zijn gekomen. Het thuisteam had nu duidelijk het initiatief en Westlandia moest het in dit stadium vooral van hun spaarzame uitvallen hebben. Kansen kwamen er zeker, kopballen van Damian uit hoekschoppen gingen net naast het doel en de Naaldwijkse keeper bleek bij een op een situaties van Jason en Yassir met een uiterste inspanning als overwinnaar uit de bus te komen. Minimaal een tegendoelpunt was op basis van het spelbeeld in de tweede helft zeker verdiend geweest, maar in de afronding lieten we het een paar keer nog net even liggen.
Echte kansen wist Westlandia niet meer te creëren, schoten uit de tweede lijn bleken een prooi voor de verder foutloos keepende Dani. De tijd op het mobiele scorebord tikte echter langzaam maar zeker weg en het was zeker, dat we de zege in dit duel uiteindelijk aan de tegenstander moesten gaan laten. De 0-2 bleef dan ook uiteindelijk op het scorebord staan, waarbij de krachtsverhoudingen al met al in evenwicht bleken, maar waarbij Westlandia in sommige opzichten op details net even iets verder en slimmer bleek. Nuttig dus, zo'n oefenpot tegen een sterke tegenstander, die veel aanknopingspunten voor de komende wedstrijden geeft.
Volgende week gaat het competitiespektakel weer helemaal los met een thuiswedstrijd tegen ODB. Onze buren verloren dit weekend met ruim verschil van Wippolder, we hebben zelf ook al twee keer van ze gewonnen, dus er moeten mogelijkheden liggen. Als we voortbouwen op de tweede helft van vanmiddag heb ik daar zeker vertrouwen in. Wel zullen er de komende weken voor de balans nog de nodige verschuivingen binnen de DUNO C1-C2 selectie moeten gaan plaatsvinden. In dat opzicht is de C-selectie nog niet volledig in rustig vaarwater beland. Maar waar Covey al zei: "Put first things first": deze zondagochtend wacht eerst nog de eerste CPC-training, zoals elders op deze site te lezen valt.
Nee, deze keer nog geen foto's, volgende week beter!
Sjaak Hof
