Zo wist DUNO in bijna de helft van de voorafgaande competitieduels de nul te houden en kregen we per wedstrijd gemiddeld slechts iets meer dan een doelpunt tegen. Een stugge, fysiek sterke defensie met daarachter een betrouwbare sluitpost liggen hieraan ten grondslag. Die grondslag kwam trouwens meteen in de beginfase goed van pas, toen Dani en David in een gezamenlijke inspanning DUNO met een bal vanaf de doellijn in de wedstrijd hielden. We waren meteen wakker, want VELO was vandaag duidelijk niet voor spek en bonen naar de Mgr. Nolenslaan gekomen. Korte metten wilden ze blijkbaar met ons maken, heel korte.
Maar dat bleek vervolgens toch echt geen appeltje-eitje, ondanks dat de C2 nog steeds niet op oorlogssterkte is. Damian en Kevin zijn weliswaar op de weg terug, maar nog niet inzetbaar, terwijl Tica en Amber in hun opbouw voorzichtig weer hun eerste speelminuten kunnen maken. Ook Bradley, Jason en Jay waren niet 100% fit, maar konden gelukkig toch aan de aftrap verschijnen. De collegiale hulp vanuit de C3, in de persoon van Jesse en Niels, was evenals vorige week dus weer zeer welkom. Je kon zien waarom VELO bovenaan stond, het zag er allemaal erg verzorgd uit. Soms op een vreemde manier zelfs een beetje te verzorgd. Sjabloonachtig en voorspelbaar met ingestudeerde driehoekjes en eindeloos inspelen over de grond. Vaak breed of zelfs achteruit. Waar zijn de tijden van de ongecompliceerde straatvoetballertjes gebleven, vraag je je dan weleens af.
DUNO toonde zich met wat meer opportunistisch voetbal minimaal de gelijke van de Wateringers. Kansen kwamen er dan ook zeker. Uit een daarvan, toen VELO de bal na een spelhervatting maar niet weg kreeg, kon Yassir de bal simpelweg binnentikken. VELO leek wat beduusd, een achterstand hadden ze blijkbaar toch niet verwacht. DUNO won de duels, kreeg het middenveld in handen en met de verdiende 1-0 voorsprong gingen we de rust in. Het was nog lang niet gewonnen wisten we. Als VELO snel op gelijke hoogte zou komen zou dat hen het nodige vertrouwen kunnen geven en zou het nog weleens heel lastig kunnen worden. Maar dat gebeurde niet, integendeel, DUNO was de gevaarlijkste ploeg en VELO zakte langzaam maar zeker weg. Irritaties slopen erin en de ingetrainde patroontjes er (gelukkig) uit, het werd gehaast en slordiger. Dat DUNO hiervan een keer zou gaan profiteren leek slechts een kwestie van tijd.
En die tijd kwam. Met een snijdende pass door het midden werd Yassir alleen voor de keeper gezet. Die wist de inzet van de DUNO-spits in eerste instantie te keren, maar de slim meegelopen Jesse wist in de rebound alsnog af te ronden. VELO besefte nu dat ze de resterende twintig minuten volle bak moesten spelen om vandaag niet met lege handen te hoeven vertrekken. Vrije trappen en blessurebehandelingen haalden echter regelmatig de vaart uit het duel. Hoewel de vrije trappen vaak,niet altijd even terecht, tegen waren was dat niet bepaald in het nadeel van het thuisteam. De verdediging kon zich vrij eenvoudig instellen op de lange trappen in de trechter achterin en anders was er altijd nog Dani. Opnieuw een zekerheidje vandaag.
Voor DUNO was het comfortabel voetballen op deze manier. Zeker voor de aanvallers, want doordat VELO heel ver naar voren speelde hadden ze een complete speelhelft bijna voor zichzelf alleen. Het laatste woord in de wedstrijd was dan ook voor het thuisteam. Opnieuw alleen voor de keeper gezet rondde Yassir nu wel overtuigend af. De wedstrijd was met 3-0 definitief gelopen en VELO werd niet meer echt dreigend. Houtwijk pakt door dit resultaat nu weer de kop in de poule, met VELO er op slechts een punt achter met nog vier speeldagen te gaan. Ongemeen spannend dus, waarbij DUNO in de titelstrijd nog een rol van betekenis kan spelen, omdat we de komende weken nog naar beide verenigingen toe moeten. Zelf hebben we het helaas een paar keer flink laten liggen tegen de "kleintjes" in de poule, waardoor we met een plek in de subtop genoegen moeten nemen.
Met een goed gevoel kunnen we dus terugkijken op vandaag en relatief ontspannen vooruitblikken op het komende Paasweekend. Een middagtoernooi bij SV Loosduinen wacht ons dan, een mooie gelegenheid voor de geblesseerden om weer stapjes te maken op hun weg terug.
Voor de foto's
>>>Sjaak Hof
