Toch kunnen ook onverwachte factoren nog een rol gaan spelen. Zo kwam middenmoter BMT vorige week niet opdagen bij Houtwijk en dwong zo een inhaalwedstrijd op een latere datum af. Hoe bij zo'n gelegenheid de krachtsverhoudingen liggen is dan altijd enigszins koffiedik kijken. Als ik Houtwijk was, zou ik het daar niet op aan laten komen en in de eerdere wedstrijden alvast de beslissing proberen te forceren. Klein dingetje is daarbij nog wel, dat een van die wedstrijden nog tegen "reuzendoder" DUNO C2 gaat. Bij VELO kunnen ze daar van alles over vertellen en dat doen ze ook graag, hebben we gemerkt. Dat wordt dus allemaal nog lekker spannend, zeker ook voor DUNO, want met 33 punten delen we met HBS de derde plek in de poule. Het gat met de top is niet meer te overbruggen, vooral omdat we vooral tegen de lager geklasseerde teams de punten hebben laten liggen. Zo behaalden we tegen hekkensluiter Excelsior Maassluis in totaal maar een schraal puntje, waar je er, als je echt bovenaan wilt meedoen, toch gewoon zes nodig hebt.
Vandaag kwam dan FC 's Gravenzande op bezoek, dat na een indrukwekkend begin in hun bekerpoule promotie naar deze hogere klasse wist te bewerkstelligen. Daar konden ze deze succesvolle lijn helaas voor hen niet doorzetten en staan ze net een plaatsje boven de eerdergenoemde hekkensluiter. Maar gezien de geschetste voorgeschiedenis van het thuisteam zou dit vooral een waarschuwing moeten zijn. Aan de ruim bezette ziekenboeg, vandaag voor de gelegenheid provisorisch ondergebracht in het gewondennest van onze dug-out, waren sinds het grimmige duel van vorige week ook nog Amber (enkelbanden verrekt) en Kasper (gekneusde rib) toegevoegd. Enige personele bijstand was dus nodig, ditmaal in de persoon van Niels, die bereid was voorafgaand aan zijn eigen wedstrijd met de C3 aan te sluiten en van dichtbij te aanschouwen hoe zijn trainer het er in de rol van scheids vanaf bracht.
Het was, dat de wedstrijd op ons nieuwe kunstveld 2 plaatsvond, anders had ik nu mooi kunnen schrijven dat DUNO er vanaf de aftrap bepaald geen gras over liet groeien. Zo'n beetje het eerste schot op doel vloog er al direct in en we begonnen de wedstrijd bij wijze van spreken al met een voorsprong.
De mannen van FC 's Gravenzande lieten echter zien, dat ze niet slechts naar de Haagsche Dynamiek waren gekomen om als figuranten te dienen. Fel en brutaal trokken ze het initiatief naar zich toe en lieten zien waarom ze eerder in de bekerpoule een ander DUNO C-team met 12-0 hadden opgerold. Het kan haast niet anders, dan dat deze tegenstander nog punten gaat halen en we waren er nog helemaal niet gerust op of ze hier niet al tegen ons mee wilden gaan beginnen. Met inzet en overtuiging werden de fysieke duels aangegaan, wat helaas voor beide partijen niet zonder personele gevolgen bleef. Eerst was het David, die na een ongelukkige botsing met een voetblessure de strijd moest staken, nog een verdediger minder achterin voor DUNO. Maar ook in de gelederen van FC 's-Gravenzande haalde een drietal spelers het einde door blessures niet. Twee ervan moesten zelfs nog een bezoek brengen aan de Eerste Hulp, wat toch een kleine schaduw over de binnen de lijnen verder sportief verlopende wedstrijd wierp. Jammer was hierbij wel, dat de betrokken DUNO-spelers niet even de moeite namen naar de toestand van hun gewonde tegenstander te informeren, dan wel een handje of schouderklopje te komen geven. Een klein sportief gebaar, de tegenstander ging hier wat beter mee om, zo moet gezegd. Op dat moment volledig verdiend, kwam 's Gravenzande na een snelle aanval van hun gevaarlijke rechterspits, langszij. Het schot in de korte hoek leek niet onhoudbaar, maar was hard en zuiver genoeg om de 1-1 op het mobiele scorebord te zetten. Het thuisteam leek een beetje te wankelen, maar noodzakelijke omzettingen achterin werden gedaan en de gasten leken in hun jacht op de gelijkmaker hun beste krachten verbruikt te hebben.
Nog voor rust lukte het DUNO hierdoor nog een beslissende 4-1 voorsprong te nemen. Vooral de vierde, een vrije trap van Calvin van een metertje of twintig in de verre hoek, mocht er zijn.
De tweede helft zou nu wellicht nog een formaliteit moeten zijn. Even was daar nog twijfel over, omdat de 's Gravenzanders vonden dat zij ditmaal aan de beurt waren om er geen gras over te laten groeien. Vlak na rust verkleinden zij de achterstand zodoende nog , het bleek een laatste opleving, want het kaarsje ging aan hun kant nu toch langzaam uit. Ondanks dat DUNO vandaag niet in echt goeden doen was, de 7-2 einduitslag was mooi en over het geheel genomen verdiend. Wellicht gezien de krachtsverhoudingen in het veld enigszins ruim uitgevallen, maar de drie punten bleven in elk geval in eigen huis. Belangrijk in de strijd om de derde plek, waar het resterende programma van concurrent HBS op het oog wat lichter lijkt dan dat van DUNO. Met hopelijk weer wat fitte spelers erbij wacht volgende week eerst Die Haghe, dat de laatste weken aan een sterke reeks bezig is. Na lang puntloos onderaan gestaan te hebben lijkt recente instroom van de naburige Internationale School daar voldoende impulsen te bieden voor een kleine inhaalrace. Winst is dus nog lang geen zekerheidje komend weekend op Sportpark Ockenburgh, in de wetenschap dat er veel, al dan niet oude, bekenden op gebrand zullen zijn om DUNO het vuur na aan de schenen te leggen. Zaterdag na de middag weten we het.
Voor de foto's van de wedstrijd
>>>
Sjaak Hof
